urine protein چیست

در این مقاله به این موضوع می پردازیم که urine protein چیست . لطفا تا انتهای مقاله، ما را همراهی نمایید.

برای مشاوره با ما در تماس باشید

09120174510

از دست رفتن پروتئین به وسیله ادرار در بدن مشکلی است که می توان به بیماری ها و اختلالات مختلفی مربوط باشد. خطرات متعددی احتمالا شامل حال کسانی باشد که این اختلال را دارند. لذا در این مقاله می خواهیم درباره این موضوع حرف بزنیم و موارد احتیاطی یا راه های درمان و پیشگیری را به شما پیشنهاد دهیم.

بعد از جراحی چاقی به روش اسلیومعده لازم است رژیم غذایی درستی را رعایت کنید لذا برای انجام این رژیم غذایی توصیه می کنیم از صفحه مصرف پودر پروتئین بعد از عمل اسلیو دیدن کنید.

ما را تا انتهای این مقاله دنبال کنید تا به شما بگوییم که urine protein چیست.

فهرست مطالب

protein چیست ؟

urine protein در آزمایش خون چیست؟

آزمایش 24 ساعته پروتئین ادرار (urine protein چیست)؟

چگونه برای آزمایش پروتئین ادرار آماده شویم؟

تفسیر آزمایش تصادفی پروتئین ادرار random urine protein

محدوده نرمال پروتئین ادرار رندوم چقدر است و چگونه اندازه گیری می شود ؟

پروتئین ادرار 24 ساعته چیست؟ urine protein 24 hr

سطح طبیعی آلبومین در ادرار

دلیل دفع پروتئین در ادرار

علائم دفع پروتئین در ادرار

تست های تشخیصی دفع پروتئین از ادرار

آزمایش پروتئین چیست؟

معنی trace پروتئین در آزمایش ادرار

درمان دفع پروتئین توسط کلیه ها

تفسیر آزمایشات دفع پروتئین در دوران بارداری

حجم ادرار بالا در دوران بارداری

پروتئین بالا در آزمایش خون در دوران بارداری همراه با عفونت

تفسیر آزمایش ادرار 24 ساعته در دوران بارداری

جمع بندی

protein چیست ؟

در بخش ابتدایی مقاله urine protein چیست می خواهیم به صورت اختصاصی درباره protein حرف بزیم.

پروتئین ها مولکول های بیولوژیکی بزرگی هستند که عملکردهای اساسی مانند مکانیزم اثر هورمونی، آنزیمی و ساختاری را در بدن انجام می دهند. اکثر پروتئین ها از پلیمرهای خطی ساخته شده از حداکثر 20 اسید آمینه مختلف تشکیل شده اند.

همه آمینو اسیدهای اثرگذار در تشکیل پروتئین ها دارای خواص ساختاری یکسانی هستند، از جمله کربن آلفا، گروه آمین، گروه کربوکسیل و زنجیره جانبی با ساختار تغییر یافته.

پروتئین ها مجموعه گسترده ای از عملکردهای حیاتی را در موجودات زنده انجام می دهند و باعث ایجاد فنوتیپ خاص آن ها می شوند.

از جمله فعالیت های مهم پروتئین ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• واکنش های متابولیک کاتالیزوری
• همانندسازی DNA
• پاسخ به محرک ها
• نقش ساختاری در غشای سلولی
• حرکت ذرات از مکانی به مکان دیگر
• تنظیم فعالیت های سلولی
• پروتئین ها با بسیاری از مولکول ها مانند سایر پروتئین ها، لیپیدها، کربوهیدرات ها و DNA تعامل دارند.

urine protein در آزمایش خون چیست؟

آزمایش پروتئین خون یک آزمایش معمول است که میزان طبیعی پروتئین در سرم خون شما را اندازه گیری می کند. این پروتئین ها کارهای زیادی انجام می دهند، اما اندازه گیری یک به یک آن ها می تواند بسیار گران باشد.

به منظور حفظ هزینه ها در محدوده قابل قبول، معمولاً می توان پروتئین های خون را اندازه گیری کرد و هرگونه کاهش یا افزایش غیرطبیعی را می توان از این طریق برای درمان علت اصلی پیدا کرد.

آزمایش 24 ساعته پروتئین ادرار (urine protein چیست)؟

در این آزمایش دو نمونه قابل سنجش وجود دارد. یکی با توجه به بازه های زمینی دوازده و 24 ساعته و یکی به شکل تصادفی. برای این آزمایش شرایطی لازم است که باید رعایت شود.

بهترین شرایط این تست بعد از استراحت کامل و پرهیز از فعالیت شدید است.

مقادیر طبیعی پروتئین در ادرار:

مقدار طبیعی پروتئین در ادرار افراد سالم معمولاً کمتر از 150 میلی گرم پروتئین و 30 میلی گرم آلبومین در روز در ادرار است، اما دفع مقادیر زیاد پروتئین در ادرار نشانه عملکرد ضعیف کلیه یا بیماری های دیگر است.

تشخیص: در ارزیابی بیماری کلیوی و تشخیص بیماری مونوکلونال مورد استفاده قرار می گیرد. سطح پروتئین در ادرار به دلیل حالت پاتولوژیک مانند بیماری کلیوی، بیماری خودایمنی و مولتیپل میلوما بیشتر می شود.

در حالت طبیعی فیزیولوژیکی، مانند ورزش و تب، مقدار طبیعی پروتئین دفع شده در ادرار افزایش می یابد.

آسیب گلومرولی (مانند گلومرولونفریت یا سندرم نفروتیک)، مشکل در پروسه بازجذب لوله ای (نفریت بینابینی)، غلظت بالای پروتئین پلاسما، عفونت دستگاه ادراری یا تومورها عواملی هستند که باعث پروتئینوری می شوند.

محدوده طبیعی دفع پروتئین در ادرار 150-100 میلی گرم در 24 ساعت است، یک سوم این مقدار پروتئین آلبومین پلاسما، یک چهارم مخاطی (پروتئین Tamm-horsfall) و بقیه گلوبولین پلاسما است.

برای تشخیص آزمایش خون در ادرار و درمان پیشامد های ناشی از آن پیشنهاد می کنیم صفحه معنی trace در آزمایش ادرار را ببینید.

بیشتر شدن پروتئین در ادرار

بیشتر شدن پروتئین در ادرار احتمال دارد به دلیل آلودگی ادرار به خون قاعدگی، ترشحات پروستات یا مایع منی باشد.

پروتئینوری ممکن است در مقادیر کمی در فرآیندهای التهابی و نئوپلاستیک (بدخیمی) در دستگاه ادراری وجود داشته باشد.

دفع طبیعی پروتئین ادراری در افراد سالم پس از فعالیت بدنی شدید احتمال دارد به 300 میلی گرم در 24 ساعت برسد.

در 3 تا 5 درصد از جوانانی که به نظر سالم هستند، پروتئینوری مشاهده می شود. در این افراد پروتئینوری در طول روز ظاهر می شود اما در شب هنگام خواب ظاهر نمی شود. این پروتئین ممکن است به دلیل نارسایی کلیه یا کم خونی باشد.

افزایش پروتئین کل به بیش از 500 میلی گرم در 24 ساعت باید با ایمونوفیکساسیون ارزیابی شود. وجود ایمونوگلوبولین مونوکلونال زنجیره سبک و وجود نوع کاپا یا لامبدا باید بررسی شود.

بهترین راه برای تشخیص پروتئین ence Jones الکتروفورز پروتئین است. وجود گلوبولین بنس جونز ممکن است با یک پیک تیز در ناحیه الکتروفورز پروتئین ادرار نشان داده شود.

در این بخش از مقاله ” urine protein چیست” درباره آزمایش ادرار 24 ساعته حرف زدیم.

چگونه برای آزمایش پروتئین ادرار آماده شویم؟

مواردی وجود دارد که باید پیش از آزمایش ادرار انجام دهید تا برای آن آماده باشید. در این بخش از مقاله ” urine protein چیست” به آن نکات خواهیم پرداخت.

برای پزشک مهم است که از تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید، چه با نسخه چه بدون نسخه، آگاه باشد. برخی از داروها می توانند بر سطح پروتئین در ادرار شما تأثیر بگذارند، در نتیجه احتمال دارد پزشک صلاح بداند که پیش از انجام این آزمایش، مصرف دارو را قطع کنید یا دوز دارو را تغییر دهید.

این دارو ها که می توانند بر نتیجه آزمایش ادرار تاثیر بگذارند، در زیر لیست شده اند:

• آنتی بیوتیک ها مانند آمینوگلیکوزیدها، سفالوسپورین ها و پنی سیلین ها
• داروهای ضد قارچ، مانند آمفوتریسین و گریزئوفولوین (Grace-Peg)
• لیتیوم
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
• پنی‌سیلامین (Cuprimine) دارویی است که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود.
• سالیسیلات ها (داروهای مورد استفاده برای درمان پوکی استخوان)

نوشیدن آب کافی قبل از دادن نمونه ادرار مهم است. این امر تحویل نمونه ادرار را تسهیل می کند و از کم آبی که می تواند بر نتایج آزمایش پروتئین ادرار تأثیر بگذارد، جلوگیری می کند.

قبل از انجام آزمایش از ورزش شدید خودداری کنید زیرا ممکن است بر میزان پروتئین موجود در ادرار شما نیز تأثیر بگذارد. همچنین باید حداقل سه روز پس از انجام آزمایش رادیولوژی که از ماده حاجب استفاده می‌کند، صبر کنید و سپس آزمایش پروتئین ادرار انجام دهید. ماده حاجب در آزمایش پروتئین ادرار دفع می شود و ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش glucose ادرار پیشنهاد می کنیم پست تفسیر آزمایش قند ادرار را مشاهده کنید.

تفسیر آزمایش تصادفی پروتئین ادرار random urine protein

این روش را می توان یکی از متداول ترین ها به حساب آورد. به این تست عصای عمیق نیز می گویند. این نمونه را در مطب، بیمارستان یا خانه می توان در اختیار متخصص قرار داد تا روی آن آزمایش کند.

یک ظرف استریل با درب و حوله یا سواب برای تمیز کردن ناحیه اطراف اندام تناسلی به شما داده می شود. برای شروع، دست های خود را به خوبی بشویید و درپوش را از ظرف جمع آوری بردارید. ظرف را با انگشتان خود لمس نکنید، زیرا ممکن است نمونه را آلوده کند.

اطراف مجرای ادرار را با یک پارچه یا سواب مرطوب تمیز کنید. سپس برای چند ثانیه شروع به ادرار کردن در توالت کنید. جریان ادرار را متوقف کنید، شیشه جمع آوری را زیر مجرای ادرار قرار دهید و ادرار را در وسط مجرای ادرار جمع کنید. اجازه ندهید که ظرف با بدن شما تماس پیدا کند، زیرا ممکن است نمونه را آلوده کند. شما باید حدود 2 اونس (حدود 55 گرم) ادرار جمع آوری کنید.

پس از جمع آوری نمونه متوسط ​​از مجرای ادرار، به ادرار کردن در توالت ادامه دهید. درپوش را تعویض کنید و دستورالعمل ها را برای تحویل آن به پزشک یا آزمایشگاه پزشکی خود دنبال کنید. این نمونه را باید تا یک ساعت به مرکز آزمایشگاهی برسانید. چنان چه میسر نبود، لازم است آن را در یخچال نگهدارید.

شما در حال مطالعه مقاله urine protein چیست می باشید.

محدوده نرمال پروتئین ادرار رندوم چقدر است و چگونه اندازه گیری می شود ؟

هم در آزمایش 24 ساعته و هم در تست تصادفی یا رندوم، درجاتی وجود دارد که نشاندهنده نرمال بودن سطح پروتئین در ادرار است. در این بخش از مقاله ” urine protein چیست” درمورد آن ها صحبت خواهیم کرد.

به این دلیل که جمع آوری ادرار 24 ساعته در برخی از بیماران به ویژه کودکان دشوار است و در شرایطی مانند پره اکلامپسی، تشخیص و درمان سریع، جایگزینی تصادفی ادرار و تعیین نسبت پروتئین به کراتینین اهمیت دارد.

نسبت پروتئین به کراتینین در ادرار:

گینزبرگ برای اولین بار در سال 1983 رابطه بین نسبت پروتئین به کراتینین در یک نمونه ادرار تصادفی و برون ده پروتئین ادرار را به مدت 24 ساعت ارائه کرد. برای این کار، ادرار صبح زود ترجیح داده می شود. درصد پروتئین به کراتینین در ادرار حدودا مشابه با دفع روتین پروتئین بر اساس گرم بر متر مربع از بدن است.

این آزمایش نسبت پروتئین ادرار به کراتینین بهتر از تست پروتئین ادرار با نوار ادرار است و نتایج مثبت و منفی کاذب نخواهد داشت. به این دلیل که مقدار کراتینین آزاد شده متناسب با میزان توده عضلانی یک فرد است، احتمال دارد که این نسبت در کودکان مبتلا به کاشکسی بیش از حد برآورد شود. مقدار نرمال این نسبت باید کمتر از 0.2 باشد.

بر اساس تحقیقات انجام شده نسبت پروتئین ادرار به کراتینین برابر و بیشتر از 0.5 برابر با پروتئینوری ادرار 24 ساعته در بیمارانی که احتمال ابتلا به پره اکلامپسی در آن ها وجود دارد در 300 میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر است.

برای اینکه بدانید کلیه هایتان سالم هستند یا نه توصیه می کنیم پست معنی creatinine در جواب آزمایش را مشاهده کنید.

متخصصان مربوطه فرمول زیر را برای حدس تقریبی دفع 24 ساعته پروتئین ادرار توصیه کرده و مناسب دانسته اند.

کراتینین/پروتئین 26 1126 + 103 = تخمین ادرار 24 ساعته

همچنین قاعده زیر برای تخمین دفع 24 ساعته پروتئین ادرار اختصاص دارد.

کراتینین/پروتئین x 1200 + 300 = پیش بینی ادرار 24 ساعته

در یکی دیگر از مطالعات نسبت پروتئین به کراتینین برابر یا بیشتر از 0.3 بود که مربوط به 24 میلی گرم پروتئینوری ادرار 24 ساعته 300 میلی گرم یا بیشتر بود.

طی یک پروسه تحقیقاتی دیگر، حداکثر رابطه بین محتوای پروتئین و کراتینین در نمونه های تصادفی ادرار در پروتئینوری ادرار 24 ساعته در نمونه ها از ساعت 8 تا 12 صبح و کمترین ارتباط در ساعت 4 بعدازظهر مشاهده شد. در یک مطالعه کوچک توسط شلمانی و همکاران، بیشترین همبستگی و رابطه با نمونه ها در ساعت 11 صبح به دست آمد.

نسبت آلبومین به کراتینین ادرار:

میزان نرمال از خارج شدن آلبومین از بدن کمتر از 20 میلی گرم در طول روز است. دفع آلبومین 30-300 میلی گرم در روز (حدود 20-200 میکروگرم در دقیقه) غیرطبیعی در نظر گرفته می شود و با نوارهای ادرار استاندارد قابل تشخیص نیست و میکروآلبومینوری نامیده می شود.

میکروآلبومینوری اولین یافته بالینی در نفروپاتی دیابتی است و باید در بیماران دیابتی مورد ارزیابی قرار گیرد. درست مثل پروتئین، نسبت آلبومین به کراتینین در ادرار با مقدار آلبومین خارج شده از بدن در تست ادرار 24 ساعته دارای تناسب است.

نسبت بیشتر از 0.03 غیر طبیعی در نظر گرفته می شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد میکروآلبومینوری می تواند بیماری قلبی عروقی را در بزرگسالان بدون دیابت نیز برآورد کند.

اگر نسبت آلبومین به کراتینین برابر یا بیشتر از 0.03 باشد، وجود آلبومین را به شدت تایید می کند

دانشمندان با مطالعه نمونه تصادفی ادرار بیماران دیابتی، به این نتیجه رسیدند که اگر نسبت آلبومین به کراتینین برابر یا بیشتر از 0.03 باشد، وجود آلبومین را به شدت تایید می کند.

طی تحقیقی که روی نمونه ادرار صبحگاهی تعدادی از بیماران دیابتی انجام شده است، مشخص شد که نسبت آلبومین به کراتینین 0.03 یا بیشتر نشاندهنده دفع آلبومین در مقدار بیش از 30 میلی گرم در روز است. این می تواند نشاندهنده میکروآلبومینوری باشد و در مورد پیشرفت دفع بیشتر پروتئین و آسیب کلیوی هشدار دهد.

در یک تحقیقات مختصر، نسبت آلبومین به کراتینین در افراد کمتر از 0.02 بود که ثابت کرد وضعیت کلیوی بی تغییر و مقدار دفع پروتئین طبیعی آن ها نرمال است. همه افرادی که نسبت آن ها بیشتر از 0.35 بود، دارای سندرم نفروتیک پیشرفته و گلومرولونفریت بودند و در افرادی که نسبت آن ها بین این دو مقدار بود (بین 0.02 تا 0.35) واریانت داشتند و بیماری کلیوی داشتند.

نسبت کلسیم به کراتینین ادرار:

هیپرکلسیوری یک مورد متداول در کودکانی است که بیماری هماچوری دارند. اگرچه جمع آوری ادرار 24 ساعته به عنوان استاندارد طلایی برای ارزیابی دفع کلسیم ارائه شده است، اما رایج ترین و راحت ترین آزمایش برای این نسبت، اندازه گیری نسبت کلسیم به کراتینین در یک نمونه ادرار تصادفی است. مقدار نرمال این نسبت متناسب با سن است، اما در سنین مدرسه کودکان و بزرگسالان باید کمتر از 0.22 باشد.

در تحقیقات انجام شده  روی نمونه ادرار صبحگاهی کودکان 7 تا 11 ساله، نسبت کلسیم به کراتینین ادرار 36.36 بود. همین طور در یک آزمایش، نسبت 0.24 بود.

توصیه می گردد نظر به آسان بودن و اهمیت این اندازه ‌گیری‌ ها روی ادرار تصادفی و تفاوت نسبت ‌های به ‌دست ‌آمده در طول مطالعات مختلف، که ممکن است به دلیل تفاوت در منطقه مورد مطالعه، سن، جنسیت، نژاد، رژیم غذایی و … باشد، نسبت های ذکر شده باید به طور جداگانه در مکان های مختلف ساخته و استفاده شود.

توصیه می کنیم ادامه مقاله urine protein چیست را نیز از دست ندهید.

پروتئین ادرار 24 ساعته چیست؟ urine protein 24 hr

چنان چه پروتئین در نمونه ادرار تصادفی شما مشاهده شود، به احتمال زیاد متخصص، نمونه گیری ادرار 24 ساعته را تجویز نماید. به منظور انجام این نمونه برداری، یک ظرف بزرگ در اختیار شما قرار می گیرد.

همچنین چند حوله که برای تمیز کردن خود به آن نیاز خواهید داشت. اولین ادرار خود را در ابتدای روز در ظرف جمع آوری نریزید. با این حال، زمان اولین ادرار را با شروع دوره جمع آوری ادرار 24 ساعته ثبت کنید.

برای 24 ساعت آینده، تمام ادرار خود را در یک ظرف جمع کنید. حتما قبل از ادرار کردن مجرای ادرار خود را تمیز کنید و شیشه جمع کننده را به اندام تناسلی خود لمس نکنید. این نمونه ها حتما باید در یخچال نگهداری شوند تا هنگام تحویل دادن آن ها فرا برسد.

سطح طبیعی آلبومین در ادرار

این ماده محوری ترین عنصر موجود در خون به عنوان یک پروتئین است. در نتیجه در خارج شدن پروتئین ادرار، پروتئین اساسی خارج شده از بدن آلبومین است.

هنگامی که خون از کلیه ها عبور می کند، تمام متابولیت ها را از واکنش های شیمیایی بدن و آب اضافی فیلتر می کند. پروتئین ها به منظور رد شدن از فیلترهای کلیه به ادرار، زیادی بزرگ هستند اما فیلترهایی که به درستی کار نمی کنند، این قابلیت را دارند که موجب نشت آلبومین به داخل ادرار شوند.

پروتئینوری یا آلبومینوری به شرایطی اطلاق می شود که ادرار حاوی مقدار زیادی پروتئین باشد.

برخی از بیماری ها مانند دیابت و فشار خون بالا می توانند به سیستم تصفیه کلیه ها (گلومرول ها) آسیب بزنند.

با بررسی ادرار و توجه به پروتئین های موجود در آن، می توانید میزان آسیب کلیه و میزان خطر ابتلا به نارسایی کلیه در آینده را مشخص کنید.

وقتی چنین اتفاقی می افتد (پروتئینوری) یعنی کلیه آسیب دیده است و نمی تواند به خوبی کار خود را انجام دهد. به طور معمول، برخی از پروتئین ها (تا 150 میلی گرم) روزانه توسط کلیه ها دفع می شوند و از طریق ادرار دفع می شوند که طبیعی تلقی می شود. اگر کلیه ها به دلایل مختلف صدمه ببینند، دفع آلبومین یا سایر پروتئین های بزرگ در خون بسیار طبیعی می شود که به آن پروتئینوری می گویند.

دلیل دفع پروتئین در ادرار

عواملی وجود دارند که می توانند در دفع پروتئین از طریق ادرار نقش داشته باشند. در این قسمت از مقاله ” urine protein چیست” در این باره صحبت خواهیم کرد.

علت خرج شدن پروتئین بدن به وسیله ادرار وابسته به سن و بیماری های فرد است.

گاهی اوقات ممکن است فرد، پروتئین بیشتری در ادرار خود داشته باشد. زیرا از یکی از موارد زیر رنج می برد:

• کم آبی
• ورزش بسیار سنگین
• فشار عصبی
• تب
• سردی و ماندن در سرما

در صورت تشخیص این اختلال، متخصص، میزان پروتئین خارج شده به وسیله ادرار را با توجه به آزمایشات بیمار می سنجد تا دلیل بیماری زمینه ای را بفهمد. اگر فردی در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی باشد، پزشک ممکن است آزمایشات منظمی را برای ارزیابی پروتئینوری توصیه کند.

کسانی که همیشه در معرض ابتلا به پروتئینوری با مقدار زیاد هستند، احتمال دارد به برخی از شرایط زیر دچار باشند:

دیابت

فشار خون بالا

آمیلوئیدوز: وجود پروتئین های غیر طبیعی در اندام های داخلی

بیماری بوگرگر: التهاب و اختلال در عملکرد کلیه به دلیل تجمع آنتی بادی ها

ایمونوگلوبولین A

اندوکاردیت: التهاب و عفونت دریچه های قلب

گلومرولواسکلروز فوکال سگمنتال: بیماری که در آن نقایص بافت فیبری و اسکار در قسمت‌هایی از گلومرول که مسئول پاکسازی خون و دفع سموم هستند، ایجاد می‌شود. بیماری درمان نشده در مراحل اولیه منجر به نارسایی کلیه، دیالیز و پیوند کلیه می شود.

بیماری های قلبی

لنفوم هوچکین: نوعی سرطان خون ناشی از رشد و تکثیر غیر طبیعی لنفوسیت ها است.

لوپوس: یک بیماری خود ایمنی است که در آن احتمال آسیب کلیه توسط سیستم ایمنی وجود دارد.

مالاریا

مولتیپل میلوما: شایع ترین توموری که از استخوان منشا می گیرد.

پروتئینوری ارتواستاتیک: پروتئین فقط در موقعیت خاصی از بدن ترشح می شود.

پره اکلامپسی یا پره اکلامپسی با سردرد، تاری دید و فشار خون بالا.

بارداری

روماتیسم مفصلی

سارکوئیدوز: یک بیماری التهابی است که چندین اندام از جمله چشم ها، ریه ها، کبد و غدد لنفاوی را درگیر می کند.

کم خونی داسی شکل: یک اختلال خونی است که منجر به نقص در تولید سلول های خونی می شود.

توجه: افراد با سابقه خانوادگی مثبت بیماری کلیوی، برخی نژادها مانند آمریکایی های آفریقایی تبار، افراد مسن و همچنین افرادی که اضافه وزن دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های پروتئینی و کلیوی هستند.

علائم دفع پروتئین در ادرار

علاوه بر عوامل این اختلال می خواهیم به علائم و نشانه های بروزآن نیز اشاره ای داشته باشیم. این قسمت از مقاله urine protein چیست به این نکته اختصاص دارد.

در آغاز بیماری های مربوط به کلیه، احتملا افراد نشانه های خاصی را حس نکنند. به این دلیل، تست ادرار برای تعیین پروتئین دفع شده در ادرار برای نشان دادن علائم اولیه بیماری کلیوی ضروری است.

علائم بیماری کلیوی علاوه بر پروتئینوری، احتمال دارد به دلیل یکی از موارد زیر بروز کند:

• ادرار یا کف آلود
• تکرر ادرار
• تنگی نفس
• کهنسالی
• تورم در دست ها، پاها و صورت
• پوست خشک
• مشکل در خوابیدن
• وجود آهن در دهان
• سکسکه های مکرر
• استفراغ و حالت تهوع
• مشکل در تمرکز

اگر زنی باردار باشد، پروتئین موجود در ادرار علامت بیماری نشانه پره اکلامپسی می باشد. یک بیماری جدی که باعث فشار خون بالا و بستری شدن در بیمارستان می شود. علائم دیگر شامل سردرد، تغییرات بینایی، درد شکم، حالت تهوع، کاهش ادرار و تنگی نفس است.

تست های تشخیصی دفع پروتئین از ادرار

آزمایش ادرار:

مقدار پروتئین دفع شده در ادرار ابتدا با آزمایش نمونه ادرار بررسی می شود. این آزمایش را می توان به سرعت با یک چوب عمیق انجام داد. در واقع، چوب عمیق وسیله ای شبیه یک خودکار پلاستیکی با مواد شیمیایی روی نوک آن است و هنگامی که با ادرار حاوی پروتئین بالا تماس پیدا می‌کند، رنگ آن بلافاصله به آبی تغییر می‌کند.

پس از این مرحله و در صورت تایید وجود پروتئین در ادرار، آزمایش تکمیلی روی نمونه ادرار از نظر وجود گلبول های سفید در ادرار، خون در ادرار، باکتری ها، کریستال ها و نوع آن انجام می شود.

بررسی تکمیلی:

علاوه بر اندازه گیری حجم پروتئین دفع شده، الکترولیز پروتئین ادرار برای تعیین نوع پروتئین انجام می شود. ممکن است از تست های دیگری نیز روی افراد مشکوک به این اختلال صورت بپذرد.  مثل اندازه گیری سطح کراتینین در خون، اندازه گیری فیلتراسیون گلومرولی کلیه و اندازه گیری سطح پروتئین کل در بدن است.

همچنین، تصویربرداری از کلیه ها شامل سونوگرافی یا سی تی اسکن برای بررسی احتمال وجود تومور، سنگ یا انسداد در کلیه ها و در صورت لزوم بیوپسی کلیه است.

آزمایش پروتئین چیست؟

آزمایش پروتئین ادرار معمولاً با آزمایشی به نام آزمایش ادرار انجام می شود. این آزمایش می تواند مقدار طبیعی پروتئین دفع شده در ادرار را اندازه گیری کند. چنان چه پروتئین در ادرار دیده شود، ممکن است تست های دیگری برای شناخت اختلالات کلیوی مورد نیاز باشد.

توجه: مقدار دفع پروتئین در ادرار 150 میلی گرم در 24 ساعت طبیعی است و مقادیر بالاتر غیر طبیعی تلقی می شود.

آزمایش خون نیز برای اندازه‌ گیری میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) تجویز می‌ شود که نشان می ‌دهد کلیه‌ ها چقدر مدفوع را به داخل ادرار فیلتر می ‌کنند.

آزمایشات اضافی شامل سونوگرافی، سی تی اسکن یا بیوپسی کلیه است. هنگامی که ادرار از نظر پروتئین بررسی می شود، میزان آلبومین و کراتینین (اسید آمینه موجود در ادرار) اندازه گیری می شود. دوزهای بیش از 30 میلی گرم بر گرم آلبومین در نسبت کراتینین بیش از دو بار در طول دوره سه ماهه نشاندهنده بیماری کلیوی است.

اگر میزان دفع پروتئین کمتر از مقدار طبیعی دفع پروتئین در ادرار باشد

اگر میزان دفع پروتئین کمتر از مقدار طبیعی دفع پروتئین در ادرار باشد، میکروآلبومینوری نامیده می شود. افراد دیابتی سالی یک یا دو بار از نظر میکروآلبومینوری مورد آزمایش قرار می گیرند که اگر مثبت باشد، نشانه های اولیه آسیب کلیه ناشی از دیابت را نشان می دهد.

میکروآلبومینوری احتمال دارد نتیجه بیماری قلبی جدی، فشار خون بالا و لخته شدن خون باشد. در نتیجه، اگر سطح غیر طبیعی پروتئین در ادرار مثبت باشد، آزمایش هایی برای اندازه گیری سطح کلسترول، قند و فشار خون برای تشخیص بیماری های احتمالی انجام می شود.

لازم به ذکر است که پروتئین های داخل عروقی، وظیفه حفظ فشار اسمزی رگ ها را بر عهده دارند. بنابراین اگر پروتئین ترشح شود و فشار اسمزی داخل عروقی کاهش یابد، مایع به فضای بینابینی نشت می کند و در نتیجه ادم (تورم) در بافت ها ایجاد می شود.

دعوت می کنیم تا کماکان با ادامه مقاله ” urine protein چیست” همراه ما بمانید.

معنی trace پروتئین در آزمایش ادرار

نوار غلظت پروتئین ادرار یک شکل نیمه کمی به شرح زیر نشان می دهد:

Trace = 50-200 میلی گرم در لیتر

1 + = 300 میلی گرم در لیتر

2 + = 1000 میلی گرم در لیتر

3 + = 3000 میلی گرم در لیتر

بیشتر از 7000 میلی گرم در لیتر =+4

اگر در نوار پروتئینی در ادرار Trace ظاهر شد یا پروتئین +1 در ادرار به دست آمد، آزمایش باید بعداً تکرار شود. اگر مثبت بودن ادامه داشت، باید با روش های کمی مانند سنجش پروتئین ادراری 24 ساعته یا UPCR دنبال شود.

فرمول های زیر را می توان برای تخمین مقدار طبیعی دفع پروتئین در ادرار در 24 ساعت استفاده کرد:

پروتئین +1 در ادرار = کمتر از ۵۰۰ میلی گرم در روز

+۲ = مابین ۱۰۰۰-۵۰۰ میلی گرم در روز

+۳ = ۲-۱ گرم در روز

+۴ = بیش از ۲ گرم در روز

چنان چه از اعداد و فرمول های فوق به دست می آید، حتی عدد +1 در میزان پروتئین دفع شده از ادرار باید برایتان نگران کننده باشد.

درمان دفع پروتئین توسط کلیه ها

در این قسمت از مقاله urine protein چیست می خواهیم ببنیم راه های درمان کلیه هایی که پروتئین را دفع می کنند، چیست.

درمان به بیماری هایی که دلیل اصلی این اختلال می باشد، وابسته است. زیرا دفع پروتئین توسط کلیه ها به خودی خود یک بیماری خاص نیست. بنابراین می توان گفت، درمان آن مستلزم تشخیص و کنترل بیماری زمینه ای مسئول پروتئینوری در هر فرد است.

به طور معمول در بزرگسالان، متداول ترین دلایل خارج شدن پروتئین به وسیله کلیه ها بیماری قند و فشار خون بالا است. در نتیجه، درمان دست این دو بیماری تاثیر زیادی در کم شدن دفع پروتئین و جلوگیری از پیشرفت سریع نارسایی کلیوی دارد.

درمان معمولاً به تجویز داروهای ضد فشار خون، پیروی از رژیم غذایی مناسب، کاهش وزن و ورزش بستگی دارد. بیماران دیابتی نیاز به نظارت دقیق بر قند خون دارند و در بیماران مبتلا به پروتئینوری لوسمی، گلومرولونفریت، لوپوس یا سایر شرایط، درمان اختصاصی با توجه به بیماری زمینه ای انجام می شود.

تفسیر آزمایشات دفع پروتئین در دوران بارداری

از دست رفتن پروتئین به مقدار زیاد، در افراد عادی و زنان باردار می تواند بسیار مشکل ساز باشد. چنان چه این اختلال رفع و پروسه خارج شدن بی رویه پروتئین از بدن ادامه داشته باشد، کلیه ها ظرف سه تا پنج سال از بین می روند و فرد نیاز به دیالیز دارد.

در دوران بارداری، متخصص زنان معمولا هر چند ماه یک بار آزمایش ادرار را برای تشخیص بیماری هایی که می تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد، تجویز می کند. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که میزان نیترات، پروتئین، هموگلوبین، گلوکز یا حتی نوع خاصی از باکتری در ادرار افزایش یافته است که همه این ها می تواند نشانه ای از اختلال مادر باشد.

حجم ادرار بالا در دوران بارداری

به عنوان مثال، افزایش پروتئین نسبت به سرعت طبیعی دفع پروتئین در ادرار که آلبومینوری، پروتئینوری یا دفع پروتئین در ادرار نامیده می شود، می تواند نشانه دیابت، لوپوس، مسمومیت دارویی یا “میلوما” منیفولد باشد. ولی در شرایطی دیده شده است که اثری از این بیماری ها نبوده و پروتئین تنها پس از تب یا فعالیت شدید مادر ترشح می شود.

سایر احتمالات عبارتند از پره اکلامپسی، پیلونفریت باکتریایی، تومورهای مثانه، نارسایی احتقانی قلب، سندرم وضعیت خوب، مسمومیت با فلزات سنگین، سندرم نفروتیک، درمان با داروهای نفروتوکسیک و بیماری کلیه پلی کیستیک. وجود پروتئین در ادرار در زنان باردار بسیار مشاهده شده است و همیشه هم نشاندهنده بروز بیماری جدی نیست.

طی تغییراتی که در زمان حاملگی روی کلیه ها اتفاق می افتد، دفع پروتئین در ادرار آغاز می گردد. تحقیقات نشان داده است که آلبومین به طور طبیعی در دوران بارداری پروتئینی است که بیشترین از دست رفتن را می دهد.

آلبومین یک پروتئین قابل حل در آب و یکی از موثرترین و ارزشمندترین ها در پلاسمای خون است و به طور معمول در ادرار یافت نمی شود زیرا نمی تواند از کلیه ها عبور کند. زمانی که به هر دلیلی مانند فشار خون، کلیه ها دچار مشکل می شوند، آلبومین از فیلتر آن ها عبور کرده و وارد ادرار می شود.

اگر ترشح پروتئین زیاد باشد و با علائم دیگری همراه باشد، ممکن است نشانه پره اکلامپسی باشد. بنابراین پزشک شما آزمایش خون را برای بررسی و نظارت بر فشار خون شما و بررسی بدن شما برای عفونت ها تجویز می کند.

پروتئین بالا در آزمایش خون در دوران بارداری همراه با عفونت

تورم ناگهانی دست و پا نشانه مشکلات کلیوی و دفع بیش از حد پروتئین است و فرد باید به پزشک مراجعه کند. حالت تهوع، استفراغ، ادرار کف آلود، بی اشتهایی، خستگی، بی حالی، رنگ پریدگی و افزایش وزن از علائم این مشکل است.

چنان چه تست ادرار 24 ساعته بیانگر خروج 1000 میلی گرم پروتئین در ادرار باشد، فرد مبتلا به سندرم نفروتیک است و باید آزمایشات بعدی انجام شود.

سطح بالای پروتئین در افراد عادی و زنان باردار خطرناک است. اگر این سندرم درمان و فرآیند دفع پروتئین را متوقف نکند، کلیه ها ظرف سه تا پنج سال از بین می روند و فرد نیاز به دیالیز دارد.

خروج پروتئین از بدن به وسیله ادرار در زنان باردار

خروج پروتئین از بدن به وسیله ادرار در زنان باردار بسیار مضرتر از سایر گروه ها است. التهاب، فشار خون بالا، تعداد کم پلاکت ها، هموگلوبین پایین و کم خونی شدید همگی عواملی هستند که می توانند شرایطی به نام پره اکلامپسی ایجاد کنند.

علت خروج بیش از حد پروتئین به طور دقیق مشخص نشده است. برخی تحقیقات نشان می‌ دهد که مادر و جنین موادی ترشح می ‌کنند که بر ته رگ‌ های خونی کل بدن از جمله کلیه‌ ها، مغز، پوست، قلب و تمام رگ‌ های بدن تأثیر می‌ گذارد و باعث آسیب می ‌شود. تحقیقات درباره علل و عوامل تولید این ماده هنوز ادامه دارد.

این ماده در کلیه ها به شکل دفع پروتئین، در چشم ها با تاری دید، در قلب با نارسایی قلبی و در مغز با گیجی، تشنج، خونریزی و در نهایت مرگ آسیب نشان می دهد.

متخصصان می گویند که علائم پره اکلامپسی به یک باره ظاهر نمی شود، بلکه با تورم دست و پا، سپس فشار خون بالا، درد در قسمت فوقانی شکم، خونریزی در کبد مشخص می شود و در نهایت حملات صرع بروز می کند. اغلب خونریزی مغزی است.

تفسیر آزمایش ادرار 24 ساعته در دوران بارداری

آزمایش ادرار سابقه طولانی دارد که مدت هاست به دلیل رنگ، بو، طعم و کدورت آن مورد مطالعه قرار گرفته است و دلیل اهمیت این آزمایش این است که بسیاری از شرایط و بیماری ها را می توان با آزمایش ادرار تشخیص داد. از آنجایی که کلیه ها مسئولیت فیلتر کردن مواد و دفع مواد زائد از بدن را بر عهده دارند، وجود برخی مواد در ادرار نشانه بیماری است.

یکی از آزمایشاتی که اکثر پزشکان دستور می دهند، آزمایش ادرار 24 ساعته است. برای انجام این آزمایش، یک کاسه بزرگتر از ظرف نمونه ادرار معمولی به فرد داده می شود که یک پودر مخصوص در آن ریخته می شود و از بیمار می خواهند تا نمونه ادرار را به مدت 24 ساعت در آن جمع آوری کند.

برای جمع آوری آن، باید نکاتی را رعایت کرد و قبل از انجام این کار توضیحاتی ارائه کرد:

برای جمع آوری، نمونه ادرار اول را باید دور انداخته و زمان های ادرار بعدی را به خاطر بسپارید. از آن به بعد، ادرار باید هر بار در ظرف مخصوص حتی پس از 24 ساعت جمع آوری شود.

روز بعد، همزمان با دور انداختن اولین نمونه ادرار، نمونه را داخل ظرف بریزید. لازم است نمونه را سریع به آزمایشگاه ببرید.

به عنوان مثال، اگر کسی اولین نمونه را در ساعت 8 دور انداخت، سپس باید تمام نمونه ها را تا ساعت 8 صبح روز بعد در ظرف بریزد.

برای نمونه برداری، فرد باید از آب استفاده کند و طبق معمول هر روز بنوشد تا میزان طبیعی حجم ادرار را بررسی کند. همچنین باید مراقب باشید که پودر به داخل ظرف نریزد. همچنین از نور مستقیم خورشید دور نگهدارید.

البته ما درباره تست ادرار 24 ساعته در مطالب بالاتر از مقاله urine protein چیست بیشتر حرف زده ایم.

جمع بندی

به انتهای مقاله urine protein چیست رسدیم. در این مقاله سعی کردیم تا مطالب علمی را به زبان هر چه ساده تر برای شما بیان کنیم تا به جواب سوال های خود در این باره برسید.

خاطرنشان می کنیم که تشخیص تمام بیماری ها، راه های پیشگیری و توصیه مراحل درمان به عهده پزشک متخصص است و مطالب ارائه شده در این مقاله و از مطلب اینترنتی هرچقدر هم علمی باشد، تنها برای آگاهی بیشتر شما نگاشته می شود. امیدواریم با استفاده از این نکات و همچنین به کمک پزشک متخصص در حفظ یا بازیابی سلامت خود موفق باشید.

برای آشنا شدن با سوال urine volume در آزمایش نشانه چیست در آزمایش نشانه چیست با ما همراه باشید و روی لینک کلیک نمائید.

https://cutt.ly/rRVgN8t

https://bit.ly/3BAVgXf