با ما همراه شوید تا بیشتر با موضوع قند خون نرمال در سن 50 سالگی آشنا شوید.
چناچه در مورد دیابت نیازمند مشاوره فوری هستید با ما تماس بگیرید.
یکی از بیماری های زمینه ای و مزمن که افراد در سنین مختلف می توانند با آن مواجه شوند، بیماری دیابت است. این بیماری به صورت گسترده در سراسر دنیا وجود داشته و افراد بسیاری، از کودک گرفته تا جوان و پیر از آن رنج می برند و درگیر عارضه های آن هستند.
برای تشخیص مقدار قند خون نرمال در سنین مختلف پیشنهاد می کنیم صفحه قند خون نرمال در سنین مختلف را چک کنید.
این بیماری انواع مختلفی دارد که از جمله ی آن ها می توان به دیابت نوع 1، دیابت نوع 2، دیابت بارداری و پیش دیابت اشاره کرد. عموما وقتی سن فرد بیش از 50 سال می شود، احتمال بروز دیابت نوع 2 در وی افزایش پیدا می کند.
همین امر هم می تواند سبب بروز مشکلات مختلف برای این افراد شده و سبب بروز ریسک ها و آسیب های سلامتی شوند. به همین علت هم عموما پزشکان به افراد بالای این سن توصیه می کنند که در مورد میزان قند خون نرمال در سن 50 سالگی اطلاعات لازم و کافی داشته باشند و همواره سعی کنند که قند خون خود را در محدوده ی نرمال آن حفظ کنند.
حتما می پرسید که میزان قند خون نرمال در سن 50 سالگی چقدر است؟ تا انتهای این مطلب با همراه باشید تا اطلاعات کافی در این زمینه به دست آورید.
برای پاسخ دادن به اینکه چه عواملی باعث افزایش اوره در خون می شود لازم می باشد از صفحه urea در آزمایش خون چیست دیدن کنید.
آن چه در نوشتار قند خون نرمال در سن 50 سالگی، می خوانید:
بیماری دیابت چیست و در آن چه اتفاقی برای فرد بیمار پیش می آید؟
انواع مختلف بیماری دیابت کدام هستند؟دیابت نوع یک که یکی از انواع دیابت است، چه نوع بیماری بوده و به چه علت هایی رخ می دهد؟
بیماری دیابت نوع یک چگونه و به چه علتی در بدن فرد اتفاق می افتد؟دیابت نوع دو که یکی دیگر از انواع بیماری دیابت است، چه نوع بیماری است و علت های مبتلا شدن افراد به آن چیست؟
بیماری دیابت نوع دو به چه علتی بوده و در اثر چه اتفاق هایی در بدن، این بیماری به وجود می آید؟
دیابت در دوران بارداری که یکی از انواع بیماری دیابت است، به چه علتی در خانم های باردار مشاهده می شود؟
علت هایی که باعث می شوند تا خانم ها در دوران بارداری به این اختلال و بیماری دچار شوند، کدام هستند؟
پیش دیابت یا همان پره دیابت چیست و به چه صورت در بدن فرد رخ می دهد؟
روش های تشخیص بیماری پیش دیابت و یا همان پره دیابت چه می باشد؟
چه عامل ها و مواردی باعث می شوند تا یک فرد با احتمال بیشتری به بیماری دیابت مبتلا شود؟
کدام عامل های محیطی می توانند بر روی مبتلا شدن فرد به بیماری دیابت تاثیرگذار باشند؟
عدم داشتن فعالیت های بدنی به صورت پیوسته و میزان تحرک بسیار کم چگونه می تواند در مبتلا شدن فرد به بیماری دیابت اثرگذار باشد؟
نحوه ی زندگی فرد و لایف استایلی که وی برای خود در نظر گرفته است، به چه صورتی می تواند بر روی ابتلای فرد به بیماری های دیابتی تاثیر خود را بگذارد؟
استفاده از رژیم غذایی ناسالم و در اختیار نداشتن یک برنامه ی درست تغذیه ای چگونه ممکن است منجر به ابتلای فرد به بیماری های دیابتی شود؟
بالا رفتن سن افراد چگونه می تواند در ابتلای آن ها به بیماری دیابت موثر واقع شود؟
ژنتیک و وجود سابقه ی پیشین در خانواده ی فرد از نظر ابتلا به بیماری دیابت تا چه اندازه می تواند در ابتلای فرد به این بیماری نقش داشته باشد؟
آیا فشار خون بالاتر از سطح نرمال هم می تواند به عنوان یک عامل تاثیرگذار برای ابتلا به بیماری دیابت در نظر گرفته شود؟
سندروم متابولیک چیست و چگونه می تواند بر روی ابتلای افراد به بیماری دیابت تاثیرگذار باشد؟
آیا سطح قند خون نرمال برای سنین مختلف با یکدیگر متفاوت است؟ لزوم داشتن اطلاعات در زمینه ی قند خون نرمال در سن 50 سالگی و سایر سنین چیست؟
پزشک ها معمولا چگونه می توانند نتیجه های آزمایش خون افراد را تفسیر کرده و در مورد ابتلای آن ها به بیماری دیابت اطمینان خاطر حاصل کنند؟
میزان قند خون که به صورت ناشتا اندازه گیری می شود، می بایست در چه محدوده ای قرار داشته باشد؟
میزان قند خونی که پس از صرف وعده ی غذایی و عموما دو ساعت پس از آن اندازه گیری می شود، می بایست به صورت نرمال در چه محدوده ای قرار داشته باشد؟
میزان قند خون نرمال برای افراد مختلف در حالت خواب می بایست به چه صورت باشد؟
میزان نرمال سطح قند خون در دوره ی دو تا سه ماهه که به وسیله ی آزمایش A1C یا هموگلوبین انجام می شود می بایست در چه محدوده ای باشد؟
آیا اگر قند خون نرمال در سن 50 سالگی در فردی با این سن و سال افت کند و در سطحی پایین تر از حد نرمال خود قرار بگیرد، برای فرد خطرساز خواهد بود؟
سطح قند خون پایین در افراد بالای 50 سال و افت آن می تواند سبب بروز چه مشکل هایی برای این دسته از افراد شود؟
علت به وجود آمدن افت سطح قند خون در افراد بالای پنجاه سال چیست؟
میزان قند خون نرمال در سن 50 سالگی با توجه به چه عامل و یا عامل هایی می تواند تغییر کند؟
قند خون نرمال در سن 50 سالگی برای خانم ها و آقایان می بایست در چه محدوده ای قرار داشته باشد؟
اگر قند خون فرد در سن 50 سالگی در محدوده ی نرمال آن قرار نداشته و پایین تر باشد، فرد می بایست چه اقدام هایی برای رفع این وضعیت انجام دهد؟
اگر قند خون فرد در سن 50 سالگی در محدوده ی نرمال آن قرار نداشته و بالاتر باشد، فرد می بایست چه اقدام هایی برای رفع این وضعیت انجام دهد؟
نتیجه گیری
بیماری دیابت چیست و در آن چه اتفاقی برای فرد بیمار پیش می آید؟
پیش از پرداختن به موضوع قند خون نرمال در سن 50 سالگی، ابتدا لازم است تا بیماری دیابت را بشناسیم.
دیابت را می توان در شمار بیماری های زمینه ای و مزمنی به شمار آورد که روز به روز در حال گسترش در سطح دنیا بوده و به تعداد افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، اضافه می شود. دیابت چهار نوع مختلف داشته که برای هر یک عامل های مختلفی در ابتلای فرد دخیل هستند.
دیابت بیماری است که در آن به دلیل های مختلفی سطح قند خون فرد از سطح نرمال آن بالاتر می رود و می تواند سبب بروز مشکل هایی برای این فرد شود.
به این صورت که بدن فردی که به این نارسایی دچار می شود، قادر نیست تا از گلوکز موجود در خون استفاده کند و یا بدن وی قادر نیست تا مقدار اضافه ی این گلوکز را از بدن فرد بیرون ببرد و همین امر باعث می شود تا این گلوکز اضافه ی موجود در بدن در داخل بافت های آن ذخیره شود و سبب به وجود آمدن مشکل هایی برای این فرد شود.
این مشکلات به این صورت هستند که این گلوکز جمع شده در بافت ها سبب می شود تا سطح قند خون بدن فرد افزایش پیدا کند و از حد نرمال آن هم فراتر رود. پس در اینجا است که اطلاع از سطح قند خون نرمال در سن 50 سالگی می تواند به افرادی که در این سن هستند، کمک کند تا بتواند خود را از آسیب های این بیماری حفظ کنند.
انواع مختلف بیماری دیابت کدام هستند؟
بیماری دیابت یکی از بیماری هایی است که با توجه به عامل های به وجود آورنده اش می تواند انواع مختلفی داشته باشد. به طور کلی این بیماری ناشی از کمبود و یا نبود هورمون انسولین و بالا رفتن سطح گلوکز خون در بدن است. به همین شکل هم می تواند دارای انواع مختلفی باشد که این انواع مختلف به شرح زیر هستند:
- دیابت نوع 1
- دیابت نوع 2
- دیابت در دوران حاملگی
- پیش دیابت که به نام پره دیابت نیز شناخته می شود.
در ادامه به هر یک از این انواع دیابت می پردازیم.
دیابت نوع یک که یکی از انواع دیابت است، چه نوع بیماری بوده و به چه علت هایی رخ می دهد؟
دیابت نوع یک را عموما در دسته ی بیماری هایی با منشا ارثی به شمار می آورند. معمولا افرادی که به این بیماری دچار می شوند، بیشتر در رده ی سنی کودک و نوجوان هستند. علت بروز این بیماری به هورمون انسولین باز می گردد.
به این شکل که عضو مسئول تولید انسولین در بدن یعنی لوزالمعده دیگر قادر به تولید این هورمون در بدن آن فرد نیست. علت عمده ی این موضوع را پزشکان دلیل های ارثی و وابسته به ژنتیک بیان کرده اند.
در بدن افراد نرمال، هورمونی به نام انسولین وجود دارد که به صورت کاملا طبیعی به وسیله ی لوزالمعده ترشح می شود و کمک می کند تا سطح گلوکز موجود در خون همیشه در حد نرمال خود قرار داشته باشد و مانع از افزایش سطح قند خون در بدن این دسته از افراد می شود.
برای مقایسه ی نسبت وزن و قد یک فرد لطفا صفحه محاسبه bmi بر اساس سن را چک کنید.
بیماری دیابت نوع یک چگونه و به چه علتی در بدن فرد اتفاق می افتد؟
حال وضعیتی را در نظر بگیرید که این هورمون انسولین به هر دلیلی که می خواهد، در بدن فرد مذکور وجود نداشته باشد. یعنی شرایطی که برای ترشح آن لازم است، مهیا نبوده و این هورمون اصولا تولید نشود.
این امر سبب می شود که سطح انسولین خون از حد طبیعی آن هم کمتر شده و به همین علت هم دیگر بدن نمی تواند میزان قند خون و گلوکز موجود در آن را کاهش دهد.
در این وضعیت است که چنین افرادی به بیماری دیابت از نوع یک دچار می شوند. معمولا درمانی که برای این نوع از بیماری دیابت تجویز می شود، دریافت دوزهای لازم انسولین است و به این وسیله دیگر فرد مبتلا به دیابت نوع یک مشکل خاصی را تجربه نخواهد کرد.
دیابت نوع دو که یکی دیگر از انواع بیماری دیابت است، چه نوع بیماری است و علت های مبتلا شدن افراد به آن چیست؟
نوع دیگر بیماری دیابت که بسیار هم رایج است، دیابت نوع دو است. این نوع از بیماری دیابت را عموما به عنوان دیابت بزرگسالان هم می شناسند و بیشتر می توان آن را در میان افرادی مشاهده کرد که چهل و پنج سال و یا بیشتر از آن سن و سال دارند.
البته که ذکر این نکته هم ضروری است که این یک اصل عمومی است و ممکن است افراد با سن و سالی پایین تر و حتی در دوره های کودکی و یا نوجوانی هم به این عارضه دچار شوند.
با توجه به این که در این مطلب قصد داریم تا در مورد قند خون نرمال در سن 50 سالگی صحبت کنیم، لازم است بدانید که عمده ی افرادی که سن آن ها از چهل و پنج سال بالاتر است و به بیماری دیابت دچار شده اند، نوع دیابت آن ها دیابت نوع 2 می باشد.
علت های مختلفی در مبتلا شدن فرد به بیماری دیابت از نوع دوم وجود دارند اما اگر بخواهیم به موثرترین و پرتکرارترین آن ها بپردازیم، می توانیم از اضافه وزن بالا، چاقی مفرط، عامل های ژنتیکی و سایر مواردی از این دست صحبت کنیم.
بیماری دیابت نوع دو به چه علتی بوده و در اثر چه اتفاق هایی در بدن این بیماری به وجود می آید؟
در این نوع از بیماری دیابت کاملا در نقطه ی مقابل دیابت نوع یک، هورمون انسولین در بدن فرد به تولید می رسد. ولی شرایط بدن فرد به شکلی است که این انسولین تولید شده نمی تواند مورد استفاده قرار بگیرد. در نتیجه با توجه به این موضوع، بدن نمی تواند از این انسولین استفاده کرده و سطح قند خون را کاهش دهد و آن را در محدوده ی نرمال خود نگه دارد.
در بیمارانی که به دیابت نوع دوم مبتلا هستند، با توجه به این که انسولین وجود داشته در خون به وسیله ی بدن قابل استفاده نیست، به غیر از این موضوع که گلوکز موجود در بدن در خون جمع می شود، خود هورمون انسولین هم در بدن و در خون تجمع می کند و سبب بروز مشکل هایی برای فرد می شوند.
با توجه به این که در این نوع از دیابت یعنی دیابت نوع 2 باز هم سطح قند خون فرد افزایش پیدا می کند، عموما علامت های آن چیزی شبیه به دیابت نوع یک است.
دیابت در دوران بارداری که یکی دیگر از انواع بیماری دیابت است، به چه علتی در خانم های باردار مشاهده می شود؟
یکی دیگر از انواع دیابت را می توان دیابت در دوران حاملگی خانم ها به شمار آورد. در این دسته از خانم ها به علت های مختلف، سطح قند خون از آستانه ی نرمال آن افزایش پیدا می کند و سبب بروز مشکل ها و آسیب هایی چه برای مادر و چه برای جنین می شود.
این نوع از دیابت عموما در هفته های بیست و چهارم الی بیست و هشتم بارداری به وقوع می پیوندد و چیزی در حدود 2 الی 10 درصد از خانم ها ممکن است با این بیماری طی دوران حاملگی خود دست و پنجه نرم كنند.
خانم هایی که به این نوع از بیماری دیابت دچار می شوند، حتما پیش از حاملگی به بیماری دیابت مبتلا نبوده اند. همچنین این امری قطعی نیست که پس از پایان بارداری و وضع حمل نیز این بیماری در آن ها باقی بماند. اما به طور کلی آن دسته از خانم هایی که در دوران بارداری دچار این عارضه می شوند، بیشتر از سایر خانم ها در معرض ابتلا به دیابت نوع دوم هستند.
علت هایی که باعث می شوند تا خانم ها در دوران بارداری به این اختلال و بیماری دچار شوند، کدام هستند؟
برای ابتلای خانم ها به دیابت در دوران بارداری، علت های مشخص و دقیقی وجود ندارد. اما عموما پزشکان و متخصصان، هورمون ها و به وجود آمدن تغییرات در آن ها را به عنوان یکی از عامل های ابتلا به این بیماری به شمار می آورند.
یکی ز این هورمون ها لاکتوژن جفتی نام دارد که همان طور که مشخص است، بر روی جفت جنینی تاثیر گذاشته و از سقط شدن آن به هر دلیلی پیشگیری می کنند. این هورمون سبب می شود تا مقاومت بدن نسبت به انسولین هم افزایش پیدا کند.
در نتیجه با گذر هفته های بارداری، میزان این هورمون در بدن مادر باردار بیشتر خواهد شد و باعث می شود تا بدن مادر باردار به انسولین واکنش نشان نداده و در برابر آن از خود مقاومت نشان دهد. همان طور که قبلتر نیز گفتیم، انسولین هورمونی است که سبب تنظیم قند خون در بدن افراد می شود.
در این شرایط و مقاومت بدن مادر باردار به انسولین سبب می شود تا قند خون دیگر تنظیم نبوده و بیش از حد مجاز خود باشد که به عنوان دیابت بارداری شناخته می شود.
مشکلی که در دیابت بارداری وجود دارد، این است که این گلوکز اضافه ی موجود در خون به جنین انتقال پیدا می کند و می تواند جنین را در معرض آسیب ها و خطراتی قرار دهد.
پیش دیابت یا همان پره دیابت چیست و به چه صورت در بدن فرد رخ می دهد؟
آخرین نوعی از انواع دیابت که می خواهیم به آن بپردازیم، پیش دیابت است. گاها برخی از متخصصان آن را در شمار انواع دیابت به حساب نمی آورند. اما به هر حال عموما آن را به عنوان یکی از انواع دیابت می شناسند.
پس توضیح مختصری هم راجع به آن خواهیم داد. پیش دیابت یا همان پره دیابت به وضعیتی گفته می شود که در بدن فرد، سطح قند خون از آستانه ی مجاز آن گذر کرده است و بیشتر شده اما هنوز به آن اندازه ای نرسیده که بیماری دیابت تشخیص داده شود. سطح نرمال برای قند خون در افراد طبیعی بین 90 تا صد و ده میلی گرم است.
اگر قند خون در بدن فردی از صد و بیست و شش میلی گرم بر دسی لیتر بیشتر شود، یعنی فرد دچار دیابت شده است. حال در حالتی که قند خون ناشتا که در آزمایش خون با نماد FBS نشان داده می شود در این محدوده باشد، یعنی این شخص به پیش دیابت یا پره دیابت مبتلا شده است.
روش های تشخیص بیماری پیش دیابت و یا همان پره دیابت چه می باشد؟
اگر فردی بتواند در مرحله ای که به پیش دیابت مبتلا شده است آن را تشخیص دهد، می تواند خیلی راحت تر از مبتلا شدن به بیماری دیابت پیشگیری کند و یا از تاثیرات منفی این بیماری در آینده بکاهد. لذا تشخیص این بیماری در زمان درست یکی از حیاتی ترین کارهایی است که می تواند انجام شود.
به این منظور؛ فرد، هم می تواند از آزمایش تشخیص قند خون ناشتا یا همان FBS بهره ببرد و هم آزمایش دقیق تری برای این منظور وجود دارد که به آزمایش A1C معروف است.
در این آزمایش، مولکول های قند خون یا همان گلوکز را که به هموگلوبین خون چسبیده اند، در طی یک دوره ی سه ماهه مورد بررسی قرار می دهند و به کمک آن وضعیت میزان قند خون فرد را در طی این دوره ی سه ماهه در اختیار دارند.
در این آزمایش در صورتی که نتیجه برابر با پنج ممیز نه دهم باشد
در این آزمایش در صورتی که نتیجه برابر با پنج ممیز نه دهم باشد، یعنی سطح قند خون شما نرمال است و شما مشکلی ندارید. اما در صورتی که عدد به دست آمده از این آزمایش بین پنج ممیز هفت دهم تا شش ممیز چهار دهم باشد، پزشکان برای شما تشخیص ابتلا به پره دیابت را می دهند. در صورت مشاهده ی عدد شش ممیز چهار دهم به بالا هم این فرد به دیابت مبتلا است.
به همین علت هم عموما متخصصان و حتی انجمن های علمی و تخصصی موجود در این زمینه به افرادی که بالای چهل و پنج سال سن دارند، همیشه توصیه می کنند که سطح قند خون خود را به صورت منظم مورد کنترل قرار دهند. البته در صورتی که فرد سابقه ی خانوادگی در این موضوع دارد، دارای اضافه وزن و چاقی است و یا از سندرم تخمدان پلی کیستیک رنج می برد، بهتر است حتی زودتر از این موعد هم برای آزمایش مراجعه کند.
چه عامل ها و مواردی باعث می شوند تا یک فرد با احتمال بیشتری به بیماری دیابت مبتلا شود؟
در راستای صحبت در مورد قند خون نرمال در سن 50 سالگی، لازم است تا در ابتدا کمی در مورد عامل ها و علت هایی که سبب به وجود آمدن دیابت، حال از هر نوعی که می خواهد باشد، به صحبت بپردازیم.
معمولا برای ابتلای افراد به بیماری های مختلف، مجموعه ای از عامل ها دست به دست هم می دهند تا این عارضه در بدن فرد به وجود بیاید. در مورد دیابت هم همین موضوع صدق کرده و ترکیبی از عامل های محیطی در کنار عامل های وراثتی می توانند سبب به وجود آمدن این بیماری شوند.
عامل هایی که ژنتیکی و وراثتی هستند که وضعیت آن ها مشخص است. فرد قادر نیست تا تغییری در آن ها به وجود آورد. چرا که آن ها به صورت پیش فرض در بدن وی وجود دارند.
اما جریان برای عامل های محیطی متفاوت است. همان طور که می دانید، حتی اگر عامل های ژنتیکی هم نباشند، باز هم عامل های محیطی می توانند سبب بروز بیماری دیابت شوند.
پس بهترین کار این است که این عامل های محیطی را شناخته و برای پیشگیری از ابتلا به دیابت از آن ها پرهیز کنیم. به شکل کلی این طور می توانیم بگوییم که بسیاری از عامل های محیطی که سبب ابتلای فرد به بیماری دیابت می شوند، تاثیر گرفته از لایف استایل و نوع زندگی افراد هستند.
لذا در صورتی که فرد بتواند این سبک زندگی و لایف استایل خود را در جهت مثبت عوض کند، می تواند تا حد زیادی امیدوار باشد که به بیماری دیابت مبتلا نشود.
کدام عامل های محیطی می توانند بر روی مبتلا شدن فرد به بیماری دیابت تاثیرگذار باشند؟
در قسمت قبلی از مطلب قند خون نرمال در سن 50 سالگی، در این مورد صحبت کردیم که در دیابت، دو دسته از عامل ها در ابتلای فرد به این بیماری نقش دارند که یکی از آن ها عامل های وراثتی یا ژنتیکی و دیگری عامل های محیطی هستند. در این بخش به معرفی برخی عامل های محیطی که در ابتلای فرد به دیابت تاثیرگذار هستند، می پردازیم. این عامل ها به شرح زیر هستند:
- عدم داشتن فعالیت های بدنی به صورت پیوسته و میزان تحرک بسیار کم
- نحوه ی زندگی فرد و لایف استایلی که وی برای خود در نظر گرفته است.
- استفاده از رژیم غذایی ناسالم و در اختیار نداشتن یک برنامه ی درست تغذیه ای
در ادامه به بررسی هر یک از این عامل ها می پردازیم. با ما همراه باشید.
عدم داشتن فعالیت های بدنی به صورت پیوسته و میزان تحرک بسیار کم چگونه می تواند در مبتلا شدن فرد به بیماری دیابت اثرگذار باشد؟
حتما شما هم از این حقیقت مطلع هستید که در جامعه ی امروز و با ماشینی شدن اکثر کارها، انسان ها دیگر تحرک و پویایی گذشته را ندارند. بیشتر کارها به صورت پشت میز نشستن انجام می شود و همین امر باعث شده است تا میزان تحرک افراد به طرز چشمگیری کاهش پیدا کند.
عمدتا هر فردی در این دوره ای که زندگی می کنیم، به صورت روزانه تحرک زیادی نداشته و اگر بخواهیم این روند را با گذشته مقایسه کنیم، می بینیم که تا چه اندازه میزان فعالیت های افراد کم و کمتر شده است.
در کنار این کم تحرکی، این موضوع را هم اضافه کنید که نحوه ی تغذیه ی افراد هم تغییرات چشمگیری داشته و در حال حاضر اقبال عمومی مردم به سمت و سوی فست فودها، غذاهای فرآوری شده و کلیه ی غذاهایی است که چرب و پرکالری هستند. هر قدر که یک فرد از میزان تحرک کمتری برخوردار باشد، ریسک ابتلای وی به بیماری دیابت هم افزایش خواهد یافت.
نحوه ی زندگی فرد و لایف استایلی که وی برای خود در نظر گرفته است، به چه صورتی می تواند بر روی ابتلای فرد به بیماری های دیابتی تاثیر خود را بگذارد؟
شاید سبک زندگی یا به قول امروزی ها همان لایف استایل را بتوان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عامل های محیطی به شمار آورد که می توانند سبب ابتلای فرد به بیماری دیابت شوند.
اگر فردی با یک سبک زندگی ناسالم پیش برود و برخی رفتارهای خاص را در برنامه ی زندگی خود بگنجاند، احتمال ابتلا به بیماری دیابت را برای خود افزایش خواهد داد.
برخی از رفتارهایی که در دایره ی این سبک زندگی ناسالم می گنجند را می توان تحت عنوان موارد زیر بیان نمود:
- نداشتن یک برنامه ی منظم برای تحرک و فعالیت بدنی
- عادت های تغذیه ای نامناسب
- استعمال انواع مختلف مواد دخانی و یا افیونی به صورت پیوسته
- استفاده از مشروبات الکلی به میزان بالا
و سایر مواردی از این دست
همه ی این موارد در کنار یکدیگر و با وجود سایر عامل های ژنتیکی و یا عامل های محیطی می توانند سبب بالاتر رفتن ریسک ابتلای فرد به بیماری دیابت شوند. پس بهتر است در این زمینه احتیاط های لازم را انجام داده و هر چه زودتر در صدد تغییر سبک زندگی خود بربیایید.
استفاده از رژیم غذایی ناسالم و در اختیار نداشتن یک برنامه ی درست تغذیه ای چگونه ممکن است منجر به ابتلای فرد به بیماری های دیابتی شود؟
در این قسمت از مطلب قند خون نرمال در سن 50 سالگی، قصد داریم تا به یکی دیگر از عامل های محیطی که در ابتلای افراد به دیابت نقش دارد، بپردازیم. یکی از عامل هایی که نقش مهمی در دیابتی شدن افراد دارد، نحوه ی تغذیه ی آن ها و رژیم و برنامه ی غذایی است که به صورت روزانه از آن بهره می برند.
اگر این رژیم غذایی سرشار از غذاهای پرکالری، انباشته از کربوهیدرات ها، قندها و چربی های مضر باشد، قطعا رفته رفته فرد را به سوی ابتلا به این بیماری زمینه ای سوق می دهد.
یکی از نخستین معایب استفاده از چنین رژیم غذایی را می توان اضافه وزن و نیز بروز چاقی در فرد به شمار آورد که خود این چاقی هم می تواند سبب مبتلا شدن فرد به بیماری های دیابت شود.
استفاده از مواد قندی به صورت پیوسته و منظم هم یکی از ایرادات تغذیه ای است
استفاده از مواد قندی به صورت پیوسته و منظم هم یکی از ایرادات تغذیه ای است که می تواند سبب بروز این عارضه یعنی دیابت در افراد حتی سالم و بدون پیش زمینه ی ژنتیکی شود.
چرا که همان طور که حتما می دانید و قبل تر هم گفته ایم، دیابت بیماری است که به علت افزایش سطح قند خون در افراد به وجود می آید. لذا در صورت مداومت بر استفاده از مواد قندی و شیرینی جات، احتمال ابتلای شما به این بیماری به شدت بالا می رود.
لذا یکی از بهترین و ساده ترین کارهایی که می توانید در راستای پیشگیری از ابتلا به دیابت انجام دهید، همین استفاده از یک برنامه ی غذایی مناسب و سالم است. سعی کنید مواد غذایی سالم و مفید را جایگزین مواد غیر سالم در برنامه ی غذایی خود کنید.
بالا رفتن سن افراد چگونه می تواند در ابتلای آن ها به بیماری دیابت موثر واقع شود؟
در ادامه ی این مطلب از قند خون مجاز در سن 50 سالگی می خواهیم به سن به عنوان یک عامل مهم برای ابتلا به بیماری های دیابتی صحبت کنیم. ریسک ابتلای افراد به دیابت به خصوص دیابت نوع 2 به مرور زمان و با بالا رفتن سن آن ها می تواند بیشتر و بیشتر شود.
به همین علت هم هست که عموما پزشکان از افراد بالای چهل و پنج سال می خواهند تا حتما به صورت دوره ای و منظم چکاپ شوند و یکی از موردهای موجود در آن چکاپ حتما قند خون باشد. هر قدر که سن افراد افزایش پیدا می کند، عملکرد بدنی آن ها رو به کاهش می رود.
با بالا رفتن سن افراد، ممکن است برخی مشکل ها برای این قسمت از بدن به وجود بیاید.
در مورد پانکراس هم همین موضوع صدق کرده و با بالا رفتن سن افراد، ممکن است برخی مشکل ها برای این قسمت از بدن به وجود بیاید.
همین امر سبب می شود تا قابلیت تولید انسولین که یکی از کارهای اصلی این اندام از بدن است، دچار مشکل شده و میزان انسولین تولیدی در مقایسه با گذشته کمتر شود.
به این مورد این را هم اضافه کنید که هر چقدر که سن فرد بیشتر می شود، سلول های آن در برابر انسولین موجود در بدن مقاوم تر می شوند و انسولین رفته رفته دیگر نمی تواند کارایی مناسبی از خود نشان دهد و سبب تنظیم قند خون شود. اگر این افزایش سن با عدم تحرک، چاقی، سبک زندگی پرخطر و ناسالم و نیز رژیم غذایی ناسالم همراه باشد، احتمال این که فرد به بیماری دیابت مبتلا شود به شدت بالاست.
ژنتیک و وجود سابقه ی پیشین در خانواده ی فرد از نظر ابتلا به بیماری دیابت تا چه اندازه می تواند در ابتلای فرد به این بیماری نقش داشته باشد؟
یکی دیگر از عامل هایی که به شدت در ابتلای فرد به بیماری های دیابت نقش دارد، چیزی نیست به غیر از عامل های وراثتی یا ژنتیکی. حتما شما هم با این موضوع مواجه شده اید که در خانواده هایی که دیابت وجود داشته و رایج است، این بیماری به صورت سابقه ای و در تعداد زیادی از افراد در نسل های مختلف مشاهده می شود. این امر بیانگر همان اثر ژنتیکی و عامل های وراثتی است و افراد هم نقشی در آن ندارند.
اما همین افراد می توانند با کنترل عامل هایی که محیطی هستند، نقش این وراثت و ژنتیک را کمرنگ تر کنند و ریسک ابتلا به دیابت را در خود تا اندازه ی ممکن پایین بیاورند.
اگر در خانواده ی یک فرد، افراد درجه ی یک وی نظیر پدر یا مادر و یا برادر به این عارضه دچار شده باشند، احتمال این که خود فرد هم به این مشکل دچار شود کم نیست. به خصوص اگر در بند رعایت های لازم نبوده و لایف استایل سالمی را در اختیار نداشته باشد.
برای همین هم هست که افرادی که عمدتا استعداد ژنتیکی در زمینه ی ابتلا به دیابت دارند و از این موضوع اطلاع دارند، می بایست حتما پیشگیری های لازم را در این زمینه انجام داده و به صورت مرتب و دوره ای چکاپ ها و آزمایش های لازم را انجام دهند تا اگر هم به این بیماری مبتلا شدند، خیلی زود متوجه آن شده و قادر باشتد که اقدامات درمانی را به موقع انجام دهند.
آیا فشار خون بالاتر از سطح نرمال هم می تواند به عنوان یک عامل تاثیرگذار برای ابتلا به بیماری دیابت در نظر گرفته شود؟
پزشکان و متخصصان در سال های اخیر با توجه به تحقیقاتی که در زمینه ی بیماری دیابت به انجام رسانده اند، متوجه شده اند که بیماری دیابت با بالا بودن فشار خون فرد می تواند در رابطه بوده و لذا فشار خون بالا را می توان به عنوان یکی از عامل های مهم در ابتلای فرد به بیماری دیابت عنوان کرد.
چیزی که در این میان اوضاع را بدتر می کند، این است که اگر بیماری دیابت با عارضه ی فشار خون بالا همراه شود، اوضاع فرد می تواند خطرناک شود و بیشتر از سایر افراد در معرض خطرات و ریسک های حمله ها و سکته های مغزی و یا قلبی قرار بگیرد.
اگر شما هم فشار خون بالا دارید یا در معرض آن هستید، بهتر است برخی کارها را انجام دهید که از جمله ی آن ها می توان به گنجاندن صبحانه ی سالم در برنامه ی غذایی، کمتر کردن میزان گوشت مصرفی، کم کردن استفاده از غذاهای فرآوری شده و فست فودها، کم کردن میزان نمک مورد استفاده در غذاها و افزودن میوه ها و سبزیجات تازه به برنامه ی غذایی روزانه اشاره کرد که همگی می توانند به کنترل فشار خون کمک کنند.
سندروم متابولیک چیست و چگونه می تواند بر روی ابتلای افراد به بیماری دیابت تاثیرگذار باشد؟
یکی دیگر از مواردی که در ادامه ی این مطلب از قند خون نرمال در سن 50 سالگی می خواهیم مورد بررسی قرار دهیم، سندروم متابولیک است. به طور کلی منظور از این عبارت، یک گروه از عامل ها است که می توانند برای فرد خطرساز باشند و ریسک ابتلای یک فرد به بیماری دیابت و به ویژه دیابت نوع 2 را افزایش دهند.
از جمله عامل هایی که در این دسته قرار می گیرند، می توان از فشار خون بالا که در مطلب قبلی راجع به آن صحبت کردیم، چاقی هایی که از نوع شکمی باشند، کلسترول بد بالا یا همان HDL، تری گلیسیرید بالاتر از حد نرمال و نیز قند خون که به صورت ناشتا بالا باشد و … نام برد.
اگر یک شخص، دست کم سه مورد از این عامل ها را به صورت همزمان داشته باشد، به مشکل سندروم متابولیک دچار است و این شخص بیش از سایرین، ریسک ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 را دارا می باشد.
آیا سطح قند خون نرمال برای سنین مختلف با یکدیگر متفاوت است؟ لزوم داشتن اطلاعات در زمینه ی قند خون نرمال در سن 50 سالگی و سایر سنین چیست؟
در پاسخ به این سوال باید گفت بله، محدوده قند خون نرمال برای افراد در سنین متفاوت با هم فرق می کند و لذا افراد می بایست به این موضوع حتما توجه داشته باشند.
نکته ی مهم در این مورد این است که هر شخصی می بایست با توجه به سن و سال و شرایطی که دارد، در مورد سطح قند خون نرمال برای خود اطلاعات کسب کند و با توجه به آن پرهیزهای لازم را در سبک زندگی خود قرار دهد تا یا از ابتلا به این مشکل پیشگیری کند و یا در صورت مبتلا شدن به آن بتواند آن را به خوبی مدیریت کرده و از عهده ی بهبود خود بر بیاید.
عمده ی روش های درمان که برای بیماری دیابت برای افراد تجویز می شود، در یک زمینه ی مشخص قرار داشته و آن هم چیزی نیست به غیر از حفظ کردن قند خون فرد در محدوده ی استاندارد آن. برای این منظور البته چک کردن مداوم و پیوسته ی قند خون و نیز مراجعه به پزشک برای چکاپ از اهمیت بالایی برخوردار هستند.
پزشک ها معمولا چگونه می توانند نتیجه های آزمایش خون افراد را تفسیر کرده و در مورد ابتلای آن ها به بیماری دیابت اطمینان خاطر حاصل کنند؟
در ادامه ی مطلب محدوده ی قند خون مجاز در سن 50 سالگی، قصد داریم تا به این موضوع بپردازیم که پزشک های متخصص چگونه دیابت و بالاتر بودن سطح قند خون را برای بیماران خود تشخیص داده و نتیجه های آزمایش ها را برای آن ها تفسیر می کنند.
به این منظور عمدتا پزشک ها از جدول هایی استفاده می کنند که محتوای این جدول ها میزان قند خون چه در شرایط نرمال و چه در شرایط غیر نرمال برای افراد مختلف با شرایط و ویژگی ها و سنین مختلف آورده شده است.
در جدولی که راجع به آن صحبت کردیم، مقدار نرمال به دست آمده از آزمایش A1C که به نام آزمایش هموگلوبین هم شناخته می شود، ثبت می شود. در این آزمایش یک تاریخچه ی دو الی سه ماهه از قند خون فرد مورد آزمایش قرار گرفته به ثبت می رسد و نوسانات میزان قند خون طی این بازه ی زمانی به ثبت می رسد.
این آزمایش برای افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند، به شدت مفید بوده و می تواند به پزشک آن ها کمک کند تا ببیند که این افراد تا چه اندازه در کنترل و مدیریت قند خون خود طی دوره ی یاد شده موفق عمل کرده و توانسته اند آن را در محدوده نرمال خود نگه دارند.
میزان قند خون که به صورت ناشتا اندازه گیری می شود، می بایست در چه محدوده ای قرار داشته باشد؟
یکی از مهمترین فاکتورهای موجود در آزمایش هر شخصی و به خصوص در آزمایش هایی که به صورت چکاپ سالیانه یا چند ماهه و غیره انجام می شود، چیزی نیست به غیر از قند خون ناشتا یا همان Fasting Blood Sugar یا FBS . همان طور که از نام این آزمایش هم کاملا مشخص است، برای انجام آن، فرد می بایست به صورت ناشتا در محل آزمایشگاه حضور پیدا کند و سطح قند خون وی در این حالت اندازه گیری شود.
اگر این میزان اندازه گیری شده بین 90 الی 100 میلی گرم در مبنای دسی لیتر باشد، نشان می دهد که فرد در وضعیت سالمی قرار داشته و مشکلی از نظر سطح قند خون ندارد.
اگر این آزمایش برای یک فرد مبتلا به دیابت تجویز شده و انجام شود، مقدار آن عموما می بایست بین هفتاد میلی گرم در دسی لیتر تا حداکثر صد و سی میلی گرم بر دسی لیتر باشد.
مقادیر بالاتر از این میزان را می توان غیر عادی بر شمرد و افراد دیابتی که سطح قند خون ناشتای آن ها از ین محدوده نرمال بالاتر باشد، می بایست حتما به پزشک مراجعه نموده و برای درمان و بهبود و کنترل وضعیت خود اقدام کنند.
میزان قند خونی که پس از صرف وعده ی غذایی و عموما دو ساعت پس از آن اندازه گیری می شود، می بایست به صورت نرمال در چه محدوده ای قرار داشته باشد؟
یکی دیگر از حالت هایی که در آن سطح قند خون مورد آزمایش قرار می گیرد تا پزشک متوجه شود که آیا فرد در وضعیت نرمال قرار دارد یا به بیماری دیابت مبتلا شده است، آزمایش قند خون دو ساعت پس از ناشتا است.
در این نوع از آزمایش بعد از این که متصدی آزمایشگاه نمونه ی مربوطه برای تعیین سطح قند خون ناشتای فرد آزمایش دهنده را می گیرد، از وی می خواهد تا چیزی به عنوان صبحانه یا میان وعده که خیلی هم شیرین نباشد و به طور کلی صبحانه ی معمول این فرد است را میل کند.
سپس بعد از گذشت دو ساعت از این زمان برای انجام آزمایش در محل آزمایشگاه حضور پیدا کند تا نمونه ی لازم از وی گرفته شود. به طور کلی هر فردی، حال می خواهد فردی سالم باشد یا مبتلا به دیابت، پس از صرف صبحانه و درآمدن از وضعیت ناشتا از نظر سطح قند خون افزایش را خواهد داشت و این امر کاملا طبیعی به شمار می آید. مشکل زمانی است که اختلاف دو نمونه ی گرفته شده در زمان ناشتا و پس از صرف صبحانه بیش از حد استاندارد باشد.
اگر شما فردی سالم باشید و به بیماری دیابت دچار نشده باشید، سطح قند خون دو ساعت پس از ناشتا برای شما می بایست پایین تر از صد و چهل میلی گرم بر دسی لیتر باشد.افراد دیابتی هم به همین شکل بوده و میزان قند خون دو ساعت بعد از ناشتای آن ها نمی بایست از صد و چهل میلی گرم بر دسی لیتر بیشتر باشد.
میزان قند خون نرمال برای افراد مختلف در حالت خواب می بایست به چه صورت باشد؟
جالب است بدانید که حتی قند خون در حالت خواب نیز یکی از عامل هایی است که گاها پزشکان از آن استفاده کرده و به آن توجه می کنند.
با توجه به آن چه پزشکان می گویند، سطح قند خون استاندارد در هنگام خواب برای افراد که در وضعیت سالم هستند می بایست برابر و یا کمتر از صد و بیست میلی گرم بر دسی لیتر باشد.
علاوه بر این اگر فرد مورد نظر به بیماری دیابت مبتلا باشد، این محدوده ی استاندارد می تواند از نود میلی گرم بر دسی لیتر تا حدود صد و پنجاه میلی گرم بر دسی لیتر متغیر باشد.
میزان نرمال سطح قند خون در دوره ی دو تا سه ماهه که به وسیله ی آزمایش A1C یا هموگلوبین انجام می شود، می بایست در چه محدوده ای باشد؟
همان طور که قبلا هم در قسمت های پیشین این مطلب از قند خون نرمال در سن 50 سالگی گفته شد، یکی از معتبرترین آزمایش ها برای تشخیص سطح قند خون در یک دوره ی دو تا سه ماهه، آزمایش A1C یا هموگلوبین گلیکوزیله است که نشان می دهد فرد مبتلا به دیابت تا چه اندازه توانسته است در کنترل و مدیریت بیماری دیابت خود و نیز سطح قند خونش موفق عمل کند.
بر اساس نتیجه های به دست آمده از این آزمایش، افرادی که به بیماری دیابت مبتلا نباشند و کاملا سالم باشند، نتیجه ی آزمایش آن ها نشانگر عددی زیر پنج ممیز هفت دهم است.
در صورتی که این فرد به بیماری دیابت مبتلا شده باشد، عدد به دست آمده به عنوان نتیجه ی این آزمایش می بایست میزانی کمتر از 7 را نشان دهد.
آیا اگر قند خون نرمال در سن 50 سالگی در فردی با این سن و سال افت کند و در سطحی پایین تر از حد نرمال خود قرار بگیرد، برای فرد خطرساز خواهد بود؟
در قسمت های قبلی به میزان نرمال سطح قند خون برای افراد سالم و دیابتی در آزمایش های مختلف و در شرایط مختلف مانند خواب و ناشتا و دو ساعت پس از ناشتا و … پرداختیم.
در این آزمایش ها خطرات را همواره در بالا رفتن سطح قند خون از آستانه ی نرمال آن بیان کردیم. اما این پرسش مطرح می شود که آیا افت قند خون در افراد هم می تواند برای آن ها مشکل ایجاد کند و سلامتی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد یا خیر؟
در پاسخ باید بگوییم بله. افت قند خون هم می تواند یکی از آسیب های سلامتی برای افراد دیابتی به شمار بیاید و این دسته از افراد را دچار مشکل سازد.
لذا اگر فردی که به بیماری دیابت مبتلا است، به صورت مکرر دچار افت قند خون می شود، می بایست حتما به پزشک مراجعه نموده و این مشکل را با وی مطرح سازند و در جهت درمان، اقدام های لازم را انجام دهند.
سطح قند خون پایین در افراد بالای 50 سال و افت آن می تواند سبب بروز چه مشکل هایی برای این دسته از افراد شود؟
یکی از آسیب ها و خطراتی که افراد بالای 50 سال از نظر میزان سطح قند خون با آن مواجه هستند، ریسک کاهش و یا همان افت قند خون است. این عارضه را تحت عنوان هیپوگلیسمی هم می شناسند و زمانی رخ می دهد که شرایط زیر اتفاق بیفتد:
سطح قند خون یا همان گلوکز حاضر در خون فرد بالای 50 سال به زیر دو ممیز هشت دهم میلی مول بر لیتر برسد. البته که در برخی اوقات این طور بیان می شود که اگر سطح قند خون به کمتر از 4 میلی مول در هر لیتر برسد که معادل هفتاد میلی گرم بر دسی لیتر می شود، فرد به افت قند خون دچار می شود.
برای رفع این مشکل؛ فردی که در این وضعیت قرار گرفته است، می بایست سریعا یا خود و خانواده اش در صدد انجام اقدام هایی برای بالا بردن سطح قند خون برآیند و یا به وسیله ی مراجعه به پزشک، این قند خون کاهش یافته را جبران کند. از جمله مشکل هایی که به علت این افت قند خون ممکن است برای افراد پیش بیاید،
البته در صورتی که این فرد اقدام های لازم را برای بالا آوردن سطح قند خون خود انجام ندهد، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تشنج فرد
- از بین رفتن هوشیاری
و …
که همگی می توانند بسیار خطرناک بوده و حتی می توانند به قیمت از دست دادن جان فرد نیز تمام شود.
علت به وجود آمدن افت سطح قند خون در افراد بالای پنجاه سال چیست؟
شاید این سوال برای شما پیش بیاید که اصولا این هیپوگلیسمی یا افت سطح قند خون به چه شکلی در بدن اتفاق می افتد؟ در پاسخ این طور می توان گفت که زمانی چنین حالتی رخ می دهد که میزان انسولین موجود در خون و بدن بالا باشد و در مقابل، میزان قند خون در مقایسه با این میزان از انسولین در سطح پایین تری قرار داشته باشد، چنین وضعیتی برای افراد پیش می آید.
این وضعیت در شرایطی اتفاق می افتد که یکی از حالت های زیر اتفاق بیفتد:
- استفاده از انسولین بیشتر از حد استاندارد و لازم برای بدن باشد.
- بهره گیری از داروهای مربوط به دیابت که با شرایط سلامتی بدن فرد در تعارض باشد.
- عدم استفاده از یک وعده ی غذایی و حذف کردن آن
- تحرک داشتن و نیز به انجام رساندن فعالیت های فیزیکی و ورزشی که از سطح نرمال سنگین تر و بیشتر باشد و سبب افت قند خون برای این فرد شود.
- و سایر مواردی از این دست
میزان قند خون نرمال در سن 50 سالگی با توجه به چه عامل و یا عامل هایی می تواند تغییر کند؟
در این قسمت از این مطلب می خواهیم ببینیم که محدوده ی قند خون نرمال در سن 50 سالگی برای افراد چه میزان است و این سطح قند خون چه عددی را می بایست نشان دهد تا نرمال و استاندارد تلقی شده و فرد به بیماری دیابت دچار نباشد؟
همان طور که می دانید، هر چقدر انسان پا به سن می گذارد و سن وی رفته رفته افزایش پیدا می کند، قسمت های مختلف داخلی بدن وی و اندام های آن هم کم کم دچار استهلاک می شوند و همین امر سبب می شود که سطح سلامتی فرد کمتر شده و وی به مشکل ها و عارضه هایی دچار می گردد.
آهنگ این استهلاک و فرسوده شدن اعضای داخلی بدن فرد با توجه به عامل ها و فاکتورهای مختلفی می تواند تند و یا کند باشد. اما یکی از مهمترین این فاکتورها را می توان فاکتورهای محیطی به شمار آورد.
پیشنهاد می کنیم از پست پماد برای تاول پای دیابتی دیدن کنید.
با افزایش سن در افراد و به خصوص رسیدن به آستانه ی 50 سالگی، ریسک ابتلای آن ها به دیابت افزایش پیدا می کن
لذا با توجه به همین موضوع می توان به این نتیجه رسید که چرا با افزایش سن در افراد و به خصوص رسیدن به آستانه ی 50 سالگی، ریسک ابتلای آن ها به دیابت افزایش پیدا می کند و فرد بیشتر در معرض مبتلا شدن به بیماری دیابت است. اندامی از بدن که در تنظیم قند خون نقش مهمی ایفا می کند، لوزالمعده یا همان پانکراس است.
این بخش از بدن با ترشح کردن هورمونی به نام انسولین می تواند سطح قند خون را در اندازه ی نرمال خود نگه دارد و در صورت بالا رفتن آن، سطح قند خون را پایین آورد. به کمک انسولین، گلوکز یا همان قند خون می تواند به سوی سلول های بدن روانه شود و سلول ها از آن برای انجام فعالیت های سوخت و سازی خود استفاده کنند و در نتیجه ی این فعالیت ها، نیرویی که بدن فرد به آن نیاز دارد، فراهم شود.
قند خون نرمال در سن 50 سالگی برای خانم ها و آقایان می بایست در چه محدوده ای قرار داشته باشد؟
یکی از مشکل هایی که با بالا رفتن سن و رسیدن به آستانه ی 50 سالگی می تواند برای افراد به وجود بیاید، بالا رفتن احتمال ابتلای آن ها به دیابت است.
به این منظور یکی از مهمترین مواردی که افراد می بایست در این سن در مورد آن اطلاعات داشته باشند، میزان قند خون استاندارد در سن 50 سالگی است. چرا که به کمک این اطلاعات، فرد می تواند در صورتی که سطح قند خونش در این سن از حد مجاز عبور کرد، متوجه آن شده و خیلی سریع اقدام های لازم را انجام دهد تا بیماری وی دچار پیشرفت نشده و در وضعیت کنترل شده باقی بماند.
یکی از پرتکرارترین پرسش ها در این زمینه را می توان این مورد به شمار آورد که آیا سطح قند خون نرمال برای این دسته از افراد در خانم ها و آقایان با هم متفاوت است؟
در جواب باید بگوییم خیر؛ هیچ تفاوتی میان زن و مرد در این زمینه وجود نداشته و سطح قند خون مجاز در این سن و سال به صورت عمومی و فارغ از جنسیت بیان می شود.
میزان قند خون مجاز برای افراد سالم که بالاتر از 50 سال سن داشته باشند
میزان قند خون مجاز برای افراد سالم که بالاتر از 50 سال سن داشته باشند، می بایست در محدوده ی هفتاد میلی گرم بر دسی لیتر تا صد میلی گرم بر دسی لیتر قرار داشته باشد.
همه ی افرادی که در این سن حساس قرار دارند، اگر عامل های ژنتیکی برایشان در زمینه ی ابتلا به دیابت وجود داشته باشد، می بایست با دقت بیشتری به نکته های پیشگیری از دیابت توجه کنند. برای مثال اگر از سبک زندگی ناسالمی بهره می برند، حتما در صدد اصلاح آن بر بیایند و یا اگر میزان تحرک و فعالیت های بدنی آن ها کم و یا صفر است، سعی کنند که این فعالیت های ورزشی را در برنامه ی روزانه ی خود قرار دهند.
همچنین، این دسته از افراد می بایست حتما از نظر رژیم غذایی هم تغییراتی بر روی برنامه ی خود اعمال کنند و آن را بیشتر به سمت و سوی سالم خوری پیش ببرند تا ریسک ابتلا به این بیماری را در خود کاهش داده و دچار آسیب های آن نشوند.
اگر قند خون فرد در سن 50 سالگی در محدوده ی نرمال آن قرار نداشته و پایین تر باشد، فرد می بایست چه اقدام هایی برای رفع این وضعیت انجام دهد؟
حال که در مورد سطح قند خون نرمال در سن 50 سالگی اطلاعات کامل و جامعی به دست آوردیم، لازم است تا بدانیم چه کارهایی می بایست انجام شوند اگر فرد در آزمایش هایش دارای سطح قند خونی بیش از این آستانه ی مجاز و یا کمتر از آن باشد؟
اگر سطح قند خون نرمال به کمتر از 50 میلی گرم بر دسی لیتر افت کند، فرد می بایست بلافاصله کارهای لازم برای بالا آوردن سطح قند خون خود را انجام دهد.
گام نخست در این حالت می تواند برقراری تماس با مرکز فوریت های پزشکی اورژانس یا همان 115 باشد. اگر سطح قند خون بین 70 الی 90 میلی گرم بر دسی لیتر باشد، باز هم خطرناک است و البته نه به شدت مورد قبلی. فرد می بایست با مصرف قندهای ساده مانند شکلات، نوشابه و سایر مواردی از این دست برای بالا بردن سطح قند خون خود اقدام کند.
اگر قند خون فرد در سن 50 سالگی در محدوده ی نرمال آن قرار نداشته و بالاتر باشد، فرد می بایست چه اقدام هایی برای رفع این وضعیت انجام دهد؟
در این قسمت می خواهیم به این موضوع بپردازیم که اگر محدوده ی مجاز قند خون برای افراد از حد خود تجاوز کند، چه اقدام هایی می بایست انجام شود؟
حال اگر این سطح قند خون نرمال در سن 50 سالگی از آستانه ی مجاز آن بالاتر رود و بین صد و شصت میلی گرم بر دسی لیتر تا دویست و چهل میلی گرم بر دسی لیتر قرار بگیرد، وضعیت بسیار خطرناکی بر فرد حاکم می شود. در گام نخست؛ این افراد می بایست با مصرف خوراکی ها و داروهایی که سبب کاهش سطح قند خون می شوند، تلاش کنند تا سطح قند خون خود را تا وضعیت نرمال پایین بیاورند.
اگر سطح قند خون یک فرد به بیشتر از دویست و چهل میلی گرم بر دسی لیتر برسد، اوضاع وی فوق العاده خطرناک می شود و حتی گاها سبب بروز برخی خطرات جانبی مانند از دست رفتن بینایی، از دست رفتن کلیه ها و … می شود. این افراد می بایست سریعا به پزشک و یا اورژانس مراجعه کنند و اقدام های لازم برای کاهش سطح قند خون خود را عملی کنند.
نتیجه گیری
یکی از بیماری های زمینه ای که میان افراد به خصوص افرادی که بالای 50 سال سن دارند، بسیار شایع است را می توان بیماری دیابت به شمار آورد.
برای بدست آوردن اطلاعات لازم در خصوص A1C نرمال چه میزان می باشد روی پست a1c نرمال چند است کلیک کنید.
عامل هایی که سبب بروز دیابت در افراد می شوند، در دو دسته ی محیطی و ژنتیکی دسته بندی می شوند. با توجه به این که میزان قند خون نرمال در سن 50 سالگی بین 70 تا 100 میلی گرم بر دسی لیتر است ،افراد بالای 50 سال می بایست عامل های محیطی را به شدت تحت کنترل داشته باشند تا به این بیماری دچار نشوند.
