در این مقاله به علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک اشاره کرده ایم.
آمبولی بعد از لیپوماتیک یک جراحی زیبایی می باشد که در کلینیک ها توسط متخصصین مجرب در این زمینه انجام می گیرد. در طی یک جلسه، مقدار زیادی چربی از بدن خارج می شود که این امر با کمترین عارضه صورت می گیرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با آمبولی بعد از لیپوماتیک با ما در تماس باشید
علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک معمولا در افراد مختلف متغیر بوده و افراد از طریق این جراحی شل شدن پوست را تجربه نمی کنند. لیپوماتیک همچنین بدن را تقویت می کند.
لازم به ذکر است که کاهش اندازه برای مدت طولانی ادامه دارد و همچنین می تواند سلولیت را از بین ببرد. در این جراحی چربی اضافی از بدن کاملاً خارج می شود و با حرکات ارتعاشی، لیپیدها آزاد می شوند و این چربی ها بدون درد و خونریزی از بدن خارج می شوند. هدف از این جراحی تغییر اندازه و فرم بدن است. بهبودی این جراحی بین 3 تا 7 روز متغیر است.
در ادامه به سوالات زیر پاسخ خواهیم داد:
1- علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک چگونه است؟
2- علایم بالینی آمبولی بعد از لیپوماتیک چیست؟
3- عمل لیپوماتیک در آمبولی چگونه انجام می شود؟
4- اقدامات احتیاطی در بروز علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک چیست؟
5- علائم و آزمایشات بالینی در آمبولی بعد از لیپوماتیک چگونه است؟
6- مزایای لیپوماتیک و بروز علایم آمبولی بعد از آن چگونه است؟
7- انواع آمبولی و علایم آن بعد از لیپوماتیک چگونه است؟
8- داروهایی که پزشک می تواند برای علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک تجویز کند چیست؟
9- علت اصلی آمبولی بعد از لیپوماتیک و روش های درمانی آن چیست؟
10- عوامل بروز علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک چیست؟
11- نتیجه گیری
علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک:
علائم اصلی آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک
معمولاً سندرم آمبولی چربی در افرادی که دچار تروما (مانند شکستگی) یا جراحی لگن یا استخوان های بلند پاها شده اند، اتفاق می افتد. با این حال، گاهی اوقات می تواند در نتیجه نوع دیگری از آسیب، بیماری یا درمانی رخ دهد که طی آن قطرات چربی قادر به ورود به جریان خون باشند. به عنوان مثال، ممکن است که در نتیجه موارد زیر اتفاق بیفتد:
– دنده های شکسته
– سوختگی شدید
– صدمات عظیم
– لیپوساکشن
– نمونه برداری از مغز استخوان
– پانکراتیت
– دیابت
– استروئید درمانی با دوز بالا.
علائم
وقتی کسی آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک دارد، علائم و نشانه ها معمولاً در طی یک تا سه روز شروع به نشان دادن می کنند. علائم شامل:
– یک حالت ذهنی تغییر یافته که ممکن است به عنوان تحریک پذیری، سردرد، گیجی، تشنج یا کما ظاهر شود.
– مشکلات ریوی مانند تنفس سریع، تنگی نفس، دشواری در تنفس و سطح اکسیژن پایین
– بثورات روی پوست، معمولاً در اطراف تنه فوقانی و یا لکه های خونی کوچک در چشم ایجاد می گردد.
برای تایید سندرم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک، پزشکان ممکن است که تعدادی آزمایش مانند اشعه ایکس قفسه سینه، آزمایش خون و سی تی اسکن انجام دهند.
در صورت وجود علائم مربوط به قلب، ممکن است بررسی هایی مانندالکتروکاردیوگرام (ECG) و اکوکاردیوگرافی نیز انجام شود. درمان خاصی برای آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک وجود ندارد. این به خودی خود متوقف می شود و بدن دوباره چربی را جذب می کند.
اکثر افراد مبتلا به آمبولی چربی برای اطمینان از اکسیژن کافی در کلیه بافت های بدن، اکسیژن درمانی دارند. اگر شرایط شدید باشد، ممکن است تا فرد به تهویه مکانیکی در ICU نیاز داشته باشد.
مراقبت های ویژه در افراد آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک
وقتی کسی با علایم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک در ICU بستری شود، ممکن است دارای موارد زیر باشد:
– ضربان قلب، فشار خون، اشباع اکسیژن و درجه حرارت آن ها کنترل و در مانیتور کنار تخت نمایش داده می شود.
– یک خط شریانی برای کنترل فشار خون و گرفتن نمونه خون وارد شده است.
– یک خط وریدی مرکزی که از طریق آن می توان مایعات و داروهایی آرام بخش (برای کمک به خواب)، مسکن ها (برای کنترل درد) و آنتی بیوتیک ها (برای عفونت) را به آن ها داد.
– تنفس از طریق یک ماسک اکسیژن، ونتیلاتور، لوله تراشه
– تغذیه از طریق لوله بینی
– کاتر ادراری برای تخلیه و اندازه گیری میزان خروجی ادرار قرار داده می شود.
-اشعه ایکس قفسه سینه و سایر آزمایشات انجام شده مانند آزمایش خون، سی تی اسکن و نوار قلب
دستگاه های فشرده سازی پی در پی برای جلوگیری از تشکیل لخته خون به پاهای آن ها اعمال می شود.
– تشک بادی قرار داده شده در زیر آن ها، برای جلوگیری از ایجاد زخم های فشار بر روی پوست.
-اکثر افراد مبتلا به این بیماری، علائم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک آن ها طی چند هفته بهبود می یابند. برای برخی از افراد، مشکلات جزئی مدت زیادی طول می کشد.
علایم بالینی آمبولی بعد از لیپوماتیک
علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک معمولاً 24-72 ساعت پس از آسیب اولیه بروز می کند. به ندرت، این عامل در اوایل، 12 ساعت تا 2 هفته بعد اتفاق می افتد. ویژگی های عصبی ناشی از آمبولی که اغلب در مراحل اولیه رخ می دهد، آمبولی مغزی در 86٪ موارد علائم عصبی ایجاد می کند و اغلب پس از ایجاد ناراحتی تنفسی رخ می دهد. این تغییرات در طیف وسیعی از سردرگمی خفیف و خواب آلودگی تا تشنج شدید وجود دارد.
تظاهرات شایعتر با حالت گیجی حاد همراه است اما علائم عصبی، از جمله همی پلژی، آفازی، آپراکسی، اختلالات میدان بینایی و آنیزوکوریا شرح داده شده است. خوشبختانه تقریباً تمام نقایص عصبی گذرا و کاملاً برگشت پذیر هستند.
بثورات خونی
بثورات خونی یکی دیگر از علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک است که ممکن است در افراد ایجاد شود. این امر تا 60٪ موارد اتفاق می افتد و به دلیل آمبولیزه شدن مویرگ های پوستی کوچک، ممکن است منجر به استخراج گلبول های قرمز شود.
این باعث ایجاد بثورات جلدی ملتحمه، غشای مخاطی دهان و چین های پوستی قسمت فوقانی بدن، به ویژه گردن و زیر بغل می شود. به نظر نمی رسد که با هیچ ناهنجاری در عملکرد پلاکت همراه باشد. بثورات در 36 ساعت اول ظاهر می شود و خود محدود کننده هستند و در عرض 7 روز کاملا از بین می روند.
تعدادی از ویژگی ها و علایم جزئی سندرم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک ممکن است که وجود داشته باشد و به نظر می رسد که این ها از انتشار واسطه های سمی ثانویه یا آسیب اولیه یا متابولیسم چربی ناکارآمد ناشی می شوند. این موارد شامل پیرکسی، تاکی کاردی، افسردگی میوکارد، تغییرات ECG نشان دهنده فشار قلب راست می باشد.
بیماری زایی
مکانیسم تولید علائم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک به وضوح درک نشده است. دلایل مکانیکی و بیوشیمیایی ارائه شده است. آمبولی چربی ممکن است که با ورود مستقیم گلبول های چربی از بافت چربی مختل شده یا مغز استخوان در مناطق آسیب دیده از طریق خون (مکانیکی) یا جریان خون ایجاد شود یا از طریق تولید واسطه های سمی موجود در پلاسما (بیوشیمیایی) ایجاد گردد.
امکان پذیر است که هر دو مکانیسم درگیر شوند و با چربی آمبولیزه شده از بافت های آسیب دیده تحت یک تخریب بیوشیمیایی بعدی قرار بگیرند.
آمبولی چربی به صورت مکانیکی
این پیشنهاد که چربی مغز استخوان یا بافت چربی مختل شده به مجاری مناطق آسیب دیده وارد می شود، در اوایل قرن 20 ایجاد شده است. شکستگی استخوان، بیشترین بروز سندرم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک را دارد و بیشترین حجم آمبولی چربی را ایجاد می کند. این ممکن است که به این دلیل باشد که ونول های مختل کننده مغز توسط پیوندهای استخوانی باز باقی می مانند. آمبولی بیشتر باعث افزایش شریان ریوی و فشار قلب می شود.
تولید واسطه های سمی
تعدادی از مکانیسم های بیوشیمیایی وجود دارد که به طور بالقوه در ایجاد سندرم آمبولی چربی نقش دارند. این امر که به طور گسترده ایجاد می شود، به این صورت است که چربی آمبولیزه در پلاسما به اسیدهای چرب آزاد تجزیه می شوند. اگر چه چربی خنثی، مانند مغز استخوان، باعث آسیب حاد ریه نمی شود،
اما در طی ساعت ها به چندین محصول هیدرولیز می شود. تأخیر در بروز علائم را می توان با مقیاس زمانی مورد نیاز برای تولید این متابولیت های سمی توضیح داد. شروع علائم ممکن است که همزمان با جمع شدن و تخریب آمبولی چربی باشد.
سطح اسیدهای چرب آزاد در بیماران دچار شکستگی نسبت به گروه شاهد به طور متوسط افزایش می یابد. با این وجود، شواهد مربوط به این مکانیزم های آسیب دیدگی تا حد زیادی مشخص است.
چگونگی انجام عمل لیپوماتی
– در آمبولی بعد از لیپوماتیک یکنواختی چربی در زیر پوست و سایر دستگاه های بدن، باعث برآمدگی چربی در زیر پوست نمی شود.
– میزان فرم دهندگی بدن در این جراحی بسیار کوتاه است و به مدت 2 هفته ادامه دارد.
– جمع آوری پوست و شکل دادن به پوست به مراتب بهتر از جراحی های دیگر است.
– در این جراحی از بی حسی موضعی استفاده می شود.
– تورم و ترشحات در این جراحی بسیار کم است.
-احتمال عفونت بسیار کم است.
– نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست و فرد پس از درمان مرخص می شود.
– خستگی و آسیب دیدگی بدن در این جراحی کمتر است. بنابراین راحت تر از جراحی های دیگر است.
– در ران ها، بازو و شکم قابل استفاده است.
– عفونت در آن نادر است.
علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک در افراد مختلف متفاوت بوده و بسته به میزان چربی موجود در بدن افراد، پزشکان از روش های مختلفی استفاده می کنند.
مناطق مورد انتظار برای محافظت از چربی به شرح زیر است:
– شکم
– سینه
– زانوها
– باسن
– پهلوها
– خط گردن و ناحیه زیر چانه
– ران، هر دو ران خارجی و ران داخلی
– بازوهای بالایی
در اندامی که قرار است تا لیپوماتیک انجام شود، سوراخی به قطر 5-5 میلی متر ایجاد می شود. پس از آن، دستگاه از طریق سوراخ وارد بافت چربی بدن می شود و با استفاده از امواج ماوراء بنفش، بافت چربی را از بین می برد و یک تزریق در بدن انجام می گیرد. محلول بی حسی برای جلوگیری از خونریزی در بدن انجام می گیرد
و در نهایت محلول چربی و محلول بیهوشی از طریق منافذ از بدن خارج می شوند. این دستگاه دارای سیستم ایمنی فعال است که هنگام مواجهه با بافت غیر چربی متوقف می شود.
در آمبولی بعد از لیپوماتیک خطر پارگی اندام ها و سوختگی پوست به کمترین میزان خود می رسد
در آمبولی بعد از لیپوماتیک خطر پارگی اندام ها و سوختگی پوست به کمترین میزان خود می رسد. لیپوماتیک همچنین مکش liposculpture نامیده می شود که یک جراحی زیبایی برای از بین بردن و خارج کردن چربی بدون شل شدن پوست و بازگشت چربی است.
در طی هر جلسه، مقدار اضافی چربی از طریق مکش دستگاه از بین می رود. علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک اغلب بر روی شکم، ران، باسن، گردن، چانه و پشت ظاهر می شود.
لیپوساکشن نوعی عمل جراحی است که با استفاده از یک روش مکش، چربی را از نواحی خاص بدن مانند شکم، باسن، ران، بازوها یا گردن خارج می کند. اگر اضافه وزن دارید، احتمالاً با رژیم و ورزش یا روش های چاقی، مانند جراحی بای پس معده بیش از آن چه در لیپوساکشن انجام می دهید، وزن کم می کنید.
اگر چربی بدن بیش از حد در نقاط خاصی از بدن داشته باشید، می توانید که از این روش بهره گیرید.
لیپوساکشن برای از بین بردن چربی در مناطقی از بدن که به رژیم و ورزش پاسخ نداده اند، استفاده می شود، مانند موارد زیر:
– شکم
– بازوهای بالایی
– باسن
– ساق پا و مچ پا
– سینه و پشت
– باسن و ران
– چانه و گردن
علاوه بر این، گاهی اوقات می توان از لیپوساکشن برای کاهش پستان یا درمان ژنیکوماستی استفاده کرد. با افزایش وزن، سلول های چربی از نظر اندازه و حجم افزایش می یابند.
به نوبه خود، لیپوساکشن تعداد سلول های چربی در یک منطقه خاص را کاهش می دهد. میزان چربی خارج شده، به ظاهر منطقی و حجم چربی بستگی دارد.
تغییرات حاصل معمولاً دائمی هستند تا زمانی که وزن شما ثابت بماند. پس از لیپوساکشن، پوست، خود را به خطوط جدید مناطق تحت درمان می رساند. اگر از رنگ و قابلیت ارتجاعی پوست خوبی برخوردار باشید، به نظر می رسد تا پوست صاف به نظر برسد.
اما اگر پوست شما با کشش بسیار ضعیف و نازک است، پوست مناطق تحت درمان ممکن است که شل به نظر برسد. لیپوماتیک باعث کاهش فرورفتگی سلولیت یا سایر بی نظمی های سطح پوست نمی شود. به همین دلیل علائم کششی را برطرف نمی کند.
بررسی علایم آمبولی بعد از عمل لیپوماتیک و لیپوساکشن
در بررسی علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– بیهوشی: کسانی که از بیهوشی عمومی استفاده می کنند، معمولاً شب را در بیمارستان می گذرانند. اما کسانی که از بی حس کننده موضعی استفاده می کنند، ممکن است که بتوانند تا در همان روز بیمارستان را ترک کنند.
– باند پشتیبان: که با استفاده از یک ساپورت کشدار یا باند برای ناحیه مورد نظر این امر صورت می گیرد.
-آنتی بیوتیک: این موارد ممکن است که بلافاصله بعد از عمل لیپوماتیک تجویز شوند.
– مسکن: مسکن می تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند .
– بخیه ها: جراح در یک قرار ملاقات، بخیه ها را برمی دارد تا به بررسی ناحیه مورد جراحی بپردازد.
– کبودی: کبودی قابل توجهی ممکن است تا در ناحیه مورد نظر ایجاد شود.
– بی حسی: ممکن است در ناحیه حذف چربی، بی حسی وجود داشته باشد. این باید طی 6 تا 8 هفته بهبود یابد.
نتایج آمبولی بعد از لیپوماتیک
نتایج لیپوساکشن و لیپوماتیک تا زمان کاهش التهاب مشخص نخواهد بود. در برخی موارد، این ممکن است که چندین ماه طول بکشد. بیشتر تورم در این روش ها، پس از حدود 4 هفته برطرف می شود و ناحیه ای که در آن چربی حذف شده است، باید حجیم تر باشد. افرادی که وزن خود را حفظ می کنند، معمولاً می توانند نتایج دائمی را انتظار داشته باشند.
کسانی که بعد از این روش وزن اضافه می کنند، ممکن است تا متوجه شوند که توزیع چربی آن ها تغییر می کند. کسانی که قبلا چربی در لگن آن ها جمع شده است، ممکن است که با انجام این عمل دریابند که باسن آن ها کوچکتر شده است و تغییر وزن داشته اند.
اقدامات احتیاطی در بروز علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک
در جراحی آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک اگر عمل شما به حذف فقط مقدار کمی چربی نیاز دارد، ممکن است تا جراحی در محیط مطب انجام شود. اگر مقدار زیادی چربی برداشته شود و یا اگر می خواهید که سایر اقدامات را به طور همزمان انجام دهید، جراحی ممکن است که در بیمارستان انجام شود و به دنبال آن یک شب اقامت برای شما انجام شود.
در هر صورت، ترتیب این را بدهید که شخصی شما را به خانه برساند و حداقل برای اولین شب بعد از عمل با شما بماند. زیرا ممکن است که علایم خاصی از آمبولی بعد از لیپوماتیک در شما ظاهر شود و نیاز به کمک داشته باشید.
قبل از انجام روش لیپوماتیک، جراح ممکن است که حلقه ها و خطوطی را در نواحی بدن شما برای درمان مشخص کند. همچنین ممکن است تا از شما عکس گرفته شود تا بتوان تصاویر قبل و بعد را با آن مقایسه کرد.
نحوه انجام لیپوماتیک به روش خاصی که استفاده می شود بستگی دارد. جراح شما روش مناسب را بر اساس اهداف درمانی، ناحیه ای از بدن شما برای درمان و این که آیا در گذشته روش های دیگر لیپوساکشن را نیز انجام داده اید، انتخاب خواهد کرد. در روش لیپوماتیک انواع خاصی از علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک و همچنین انواع متفاوتی از روش های انجام لیپوماتیک ذکر شده است که شامل موارد زیر است:
لیپوماتیک تومیسنت، این متداول ترین نوع لیپوساکشن است
– لیپوماتیک تومیسنت، این متداول ترین نوع لیپوساکشن است. جراح یک محلول استریل، مخلوطی از آب نمک برای از بین بردن چربی، داروی بیهوشی (لیدوکائین) برای تسکین درد و داروی (اپی نفرین) که باعث انقباض رگ های خونی می شود، به ناحیه تحت درمان تزریق می کند. مخلوط مایع باعث تورم و سفت شدن ناحیه آسیب دیده می شود.
سپس جراح، برش های کوچکی در پوست شما ایجاد می کند و یک لوله نازک به نام کانال را زیر پوست شما قرار می دهد. کانول به خلائی متصل است که چربی و مایعات بدن شما را مکش می کند. مایعات بدن شما ممکن است تا از طریق یک خط داخل وریدی (IV) دوباره پر شود.
– لیپوماتیک با کمک سونوگرافی، این نوع لیپوساکشن گاهی اوقات همراه با لیپوساکشن سنتی مورد استفاده قرار می گیرد. در طول UAL ، جراح یک میله فلزی را وارد بدن می کند که انرژی فراصوت را در زیر پوست شما ساطع کند. این باعث از بین رفتن دیواره های سلول چربی و تجزیه چربی می شود تا راحت تر چربی اضافی برداشته شود. مدل های جدید UAL به نام لیپوساکشن با کمک VASER از دستگاهی استفاده می کند که می تواند کانتورینگ پوست را بهبود بخشد و احتمال آسیب های پوستی را کاهش دهد.
لیپوماتیک با کمک لیزر
– لیپوماتیک با کمک لیزر، در این روش از نور لیزر با شدت بالا برای از بین بردن چربی استفاده می شود. در طی LAL، جراح فیبر لیزر را از طریق یک برش کوچک در پوست وارد می کند و رسوبات چربی را امولسیون می کند. سپس چربی از طریق کانول خارج می شود.
– لیپوماتیک با کمک نیرو، در این نوع لیپوساکشن از یک کانول استفاده می شود که با یک حرکت سریع عقب و جلو حرکت می کند. این ارتعاش به جراح اجازه می دهد تا چربی های سخت را با سهولت و سرعت بیشتری بیرون بکشد. این روش ممکن است که بعضی اوقات درد و تورم کمتری ایجاد کند و به جراح اجازه دهد تا با دقت بیشتری چربی را بر دارد. اگر نیاز به برداشتن مقدار زیادی چربی باشد، جراح شما ممکن است که این روش را انتخاب کند.
بروز علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک در طول انجام روش
برخی از روش ها و علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک ممکن است که فقط به بی حسی موضعی یا محلی نیاز داشته باشند. بیهوشی محدود به یک منطقه خاص از بدن شما می باشد.
سایر اقدامات ممکن است تا نیاز به بیهوشی عمومی داشته باشد که باعث بیهوشی موقتی می شود. ممکن است، به شما یک آرامبخش تزریق شود. به طور معمول از طریق تزریق IV، این کار انجام می شود و موجب کمک به شما در حفظ آرامش می شود.
تیم جراحی ضربان قلب، فشار خون و سطح اکسیژن خون شما را در تمام مراحل کنترل می کند. در صورت انجام بی حسی موضعی و احساس درد در حین عمل، به جراح خود اطلاع دهید. این روش بسته به میزان حذف چربی ممکن است که تا چند ساعت طول بکشد.
علایم آمبولی بعد از عمل لیپوماتیک
– ممکن است که پس از اتمام عمل، علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک از قبیل: کمی درد، تورم و کبودی داشته باشید. جراح شما ممکن است تا برای کمک به کنترل درد، آنتی بیوتیک هایی را برای کاهش خطر عفونت تجویز کند. معمولاً باید چند هفته از لباس های فشرده و محکم استفاده کنید، که به کاهش تورم کمک می کند.
– ممکن است که لازم باشد تا چند روز قبل از بازگشت به کار و چند هفته قبل از شروع فعالیت های عادی خود از جمله ورزش، صبر کنید.
پس از لیپوماتیک، تورم معمولاً طی چند هفته فروکش می کند. در این زمان، ناحیه تحت درمان باید حجیم به نظر برسد. طی چند ماه انتظار داشته باشید که ناحیه تحت درمان ظاهری لاغرتر داشته باشد.
طبیعی است که پوست با افزایش سن مقداری از استحکام خود را از دست بدهد، اما نتایج آن به طور کلی تا زمانی که وزن خود را حفظ کنید، ماندگار است.
اگر بعد از لیپوماتیک، اضافه وزن پیدا کنید، توزیع چربی شما ممکن است تا تغییر کند. به عنوان مثال، شما ممکن است که چربی را در اطراف شکم خود جمع کنید. فارغ از این که در چه مناطقی در ابتدا تحت درمان قرار گرفته اید.
علائم و آزمایشات بالینی در آمبولی بعد از لیپوماتیک
لیپوماتیک، لیپوساکشن، لیپوپلاستی، همه این ها نمونه هایی از جراحی زیبایی می باشند که چربی اضافی را از بدن خارج می کنند. علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک در افراد متغیر بوده و شامل موارد متنوعی است. این روش ها اغلب در ناحیه شکم، ران، باسن، گردن، چانه، قسمت فوقانی و پشت بازوها، ساق پا و پشت استفاده می شوند.
چربی از طریق یک ابزار تو خالی، معروف به کانول، خارج می شود و در زیر پوست قرار می گیرد. در بین این موارد، لیپوساکشن متداول ترین عمل زیبایی می باشد که هر ساله بیش از چندین هزار افراد را درگیر خود می کند.
علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک به لخته شدن خون و محل نشستن آن در ریه بستگی دارد. رایج ترین علامت آمبولی ریه، تنگی نفس است. این ممکن است که تدریجی یا ناگهانی باشد.
علائم دیگر آمبولی ریه عبارتند از:
-اضطراب
– پوست مرطوب و مایل به رنگ آبی
– درد قفسه سینه که ممکن است به بازو، فک، گردن و شانه شما کشیده شود.
-غش کردن
– ضربان قلب نامنظم
– سبکی سر
– تنفس سریع و پی در پی
– ضربان قلب سریع
– بی قراری
– لخته شدن خون
– نبض ضعیف
اگر یک یا چند مورد از این علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک، به ویژه تنگی نفس را مشاهده کردید، باید سریعاً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
حقایقی در مورد آمبولی بعد از لیپوماتیک
-این عمل به طور معمول تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
– علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک و لیپوساکشن تقریبا یکسان است.
لیپوماتیک ابزاری برای کاهش وزن نیست
– لیپوماتیک ابزاری برای کاهش وزن نیست، بلکه یک عمل زیبایی با تأثیرات ظریف است.
– از لیپوساکشن و لیپوماتیک می توان برای درمان برخی از شرایط پزشکی استفاده کرد.
– افرادی که تحت لیپوساکشن و لیپوماتیک قرار می گیرند، معمولاً دارای وزن بدن پایداری هستند، اما مایلند تا رسوبات نامطلوب چربی را در قسمت های خاصی از بدن از بین ببرند.
– لیپوساکشن و لیپوماتیک یک روش کلی برای کاهش وزن نیست، همچنین این یک روش درمانی برای چاقی هم نیست.
در این روش، سلولیت، گودی، یا علائم کششی برطرف نمی شود
– در این روش، سلولیت، گودی، یا علائم کششی برطرف نمی شود. هدف زیبایی شناسی است. این مناسب کسانی است که مایل به تغییر و افزایش خطوط بدن خود هستند.
– لیپوساکشن و لیپوماتیک، سلول های چربی را به طور دائمی از بین می برند و شکل بدن را تغییر می دهند. با این حال، اگر بیمار بعد از عمل یک شیوه زندگی سالم نداشته باشد، این خطر وجود دارد که سلول های چربی باقی مانده نیز بزرگتر شوند.
– در این روش ها مقدار چربی قابل برداشت با اطمینان محدود است.
– در لیپوماتیک و لیپوساکشن، برخی از خطرات از جمله عفونت، بی حسی و زخم وجود دارد. اگر چربی بیش از حد برداشته شود، ممکن است تا برآمدگی یا فرورفتگی در پوست وجود داشته باشد. به نظر می رسد که خطرات جراحی با میزان چربی خارج شده مرتبط باشد.
بهبود ظاهر
– لیپوساکشن و لیپوماتیک عمدتا برای بهبود ظاهر به جای تامین مزایای سلامتی جسمی، مورد استفاده قرار می گیرند. اکثر افراد با اتخاذ یک سبک زندگی سالم، با یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و یک برنامه خواب سالم، ممکن است به همان نتایج یا نتایج بهتر برسند.
– لیپوساکشن به طور معمول تنها در مواردی توصیه می شود که تغییر شیوه زندگی به نتایج مطلوب نرسیده باشد و می تواند مناطقی از چربی را که در برابر ورزش و رژیم غذایی مقاوم هستند، درمان کند.
– وقتی فردی وزن خود را افزایش می دهد، هر سلول چربی از نظر اندازه و حجم افزایش می یابد. لیپوساکشن تعداد سلول های چربی را در مناطق جدا شده، کاهش می دهد.
صحبت با پزشک
– افراد باید قبل از تصمیم گیری در مورد ادامه این روش، با پزشک خود در مورد مزایا و معایب لیپوماتیک و لیپوساکشن صحبت کنند. لیپوساکشن فقط باید پس از بررسی دقیق انجام شود.
– در این روش ها نتایج ظریف هستند تا چشمگیر.
– لیپوساکشن در افرادی که رنگ و انعطاف پذیری پوست خوبی دارند، موجب می شود که پوست خود را به صورت خطوط جدید درآورند که این امر بهترین نتیجه را به دنبال دارد.
– افرادی که پوست آن ها فاقد خاصیت ارتجاعی است، ممکن است در مناطقی که عمل انجام شده است، دارای پوستی شل و ریز باشند.
– فرد باید بالای 18 سال سن داشته باشد و از سلامتی خوبی برخوردار باشد. کسانی که دارای مشکلات گردش خون یا جریان خون هستند، مانند بیماری عروق کرونر، دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف، نباید تحت لیپوساکشن و لیپوماتیک قرار گیرند.
مزایای لیپوماتیک و بروز علایم آمبولی بعد از آن
لیپوساکشن و لیپوماتیک به طور معمول برای اهداف زیبایی انجام می شوند، اما گاهی اوقات برای درمان برخی موارد از آن ها استفاده می شود. این شامل:
ورم لنفاوی:
یک بیماری مزمن یا طولانی مدت است که در آن مایعات اضافی معروف به لنف در بافت ها جمع می شوند و باعث ایجاد ورم یا تورم می شوند. این امر معمولاً در بازوها و پاها ایجاد می شود. از لیپوساکشن گاهی اوقات برای کاهش تورم، ناراحتی و درد استفاده می شود.
ژنیکوماستی:
بعضی اوقات چربی در زیر سینه های مرد جمع می شود.
سندرم لیپودیستروفی:
چربی در یک قسمت از بدن جمع شده و در قسمت دیگر از بین می رود. لیپوساکشن و لیپوماتیک با ارائه توزیع طبیعی تر چربی بدن می تواند ظاهر بیمار را بهبود ببخشند.
کاهش شدید وزن پس از چاقی:
فردی با چاقی فراوان، که حداقل 40 درصد BMI خود را از دست داده است، ممکن است که برای از بین بردن پوست اضافی و سایر ناهنجاری ها به درمان نیاز داشته باشد که در اینگونه موارد علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک در آن ها متغیر می باشد.
لیپوماس:
این مربوط به تومورهای خوش خیم و چربی فراوان می باشد.
قبل از عمل، بیماران باید مطمئن شوند که برای جراحی مناسب هستند و برخی آزمایشات سلامتی را انجام دهند.
ممکن است توصیه های زیر بعد از بروز علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک به افراد ارائه شود:
-افرادی که از آسپرین و داروهای ضد التهاب منظم استفاده می کنند، باید حداقل 2 هفته قبل از جراحی مصرف آن ها را قطع کنند.
– ممکن است که از زنان خواسته شود که قرص های ضد بارداری را قطع کنند.
– ممکن است تا از بیماران کم خونی خواسته شود که مکمل های آهن مصرف کنند.
فرد باید فرم رضایت نامه را امضا کند
– فرد باید فرم رضایت نامه را امضا کند. این تأیید می کند که آن ها کاملاً از خطرات، مزایا و گزینه های جایگزین روش آگاهی دارند
– بیماران ممکن است که قبل از عمل، بیهوشی عمومی دریافت کنند که ممکن است 1 تا 4 ساعت طول بکشد.
– ممکن است تا از اپیدورال برای درمان های پایین بدن استفاده شود. در این حالت، بی حس کننده به فضای اپیدورال اطراف کیسه پر از مایع در اطراف ستون فقرات تزریق می شود. این امر تا حدی شکم و پاها را بی حس می کند.
– هنگامی که لیپوساکشن و لیپوماتیک در مناطق بسیار کوچک انجام می شود، ممکن است که از بی حسی موضعی استفاده شود.
– اگر بیمار فقط به بی حسی موضعی احتیاج داشته باشد، ممکن است که از آن ها خواسته شود تا در حین عمل بایستند تا از برداشتن مناسب چربی اطمینان حاصل کنند.
تعدادی از تکنیک های لیپوساکشن و لیپوماتیک وجود دارد که به شرح زیر است:
– لیپوساکشن:
Tumescent چندین لیتر از محلول نمکی همراه با بی حس کننده موضعی (لیدوکائین) به زیر پوست در ناحیه ای که قرار است مکش شود و چربی خارج گردد، پمپ می شود. چربی از طریق لوله های مکش کوچک مکش می شود. این محبوب ترین شکل لیپوساکشن و لیپوماتیک است.
لیپوساکشن خشک:
قبل از برداشتن چربی، هیچ مایعی تزریق نمی شود. امروزه به ندرت از این روش استفاده می شود. احتمال کبودی و خونریزی بیشتر است.
– لیپوساکشن و با کمک سونوگرافی (UAL):
به لیپوساکشن اولتراسونیک نیز معروف است، کانول به همراه سونوگرافی انجام می گیرد. این باعث می شود که چربی در اثر تماس ذوب شود و از بین رود.
ارتعاشات سونوگرافی دیواره سلول های چربی را از بین می برند. این روش چربی را امولسیون یا مایع می کند و مکش آن را آسان تر می کند. این روش برای مناطق فیبری، مانند سینه، پشت و در مناطقی که قبلا لیپوساکشن و لیپوماتیک انجام شده است، مناسب است. پس از لیپوساکشن اولتراسونیک، لیپوساکشن با کمک مکش برای از بین بردن چربی مایع انجام می شود.
لیپوساکشن با کمک نیرو (PAS)
: PAS با نام لیپوساکشن تغذیه شده نیز شناخته می شود، از کانول مخصوصی با سیستم مکانیزه استفاده می کند که به سرعت به جلو و عقب حرکت می کند و به جراح اجازه می دهد تا چربی را با سهولت بیشتری بیرون بکشد.
لیپولیز به کمک لیزر:
این روش همچنین به عنوان لیپو با هدایت لیزر شناخته می شود. این روش نیاز به استفاده از مایع تومس دارد. این یک روش تهاجمی کمتر نسبت به روش سنتی لیپوساکشن برای از بین بردن چربی می باشد.
یک لوله کوچک از طریق یک برش کوچک وارد می شود تا انرژی لیزر و گرما را به چربی موجود در زیر پوست منتقل کند. بعد از عمل، جراح ممکن است تا برش ها را باز بگذارد تا مایعات و خون اضافی از بدن تخلیه شوند.
انواع آمبولی و علایم آن بعد از لیپوماتیک
بیشتر آمبولی ها از سلول های خونی لخته شده تشکیل شده اند. لخته خون را ترومبوس و لخته خون متحرک را ترومبوآمبول می نامند . هنگامی که آمپول از طریق رگ های خونی بدن حرکت می کند، احتمالاً به مجاری وارد می شود که نمی تواند در آن جا قرار بگیرد. سپس در آنجا ساکن می شود.
سلول هایی که به طور معمول از طریق این مجرا خون رسانی می کنند، از اکسیژن ( ایسکمی ) گرسنه مانده و می میرند. این حالت آمبولی نامیده می شود. در اینجا چندین آمبولی و علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک گفته شده که به صورت زیر است:
آمبولی انواع مختلفی دارد:
آمبولی ریوی:
آمبولی، معمولاً در پا (گاهی به عنوان ترومبوز ورید عمقی یا DVT شناخته می شود ) تشکیل می شود. در یکی از عروق از جمله، ریه ها قرار می گیرد. بسیاری از آمبولی ها توسط بدن تجزیه می شوند و خود به خود از بین می روند. با این حال، آمبولی ریوی ممکن است منجر به مرگ شود.
آمبولی مغزی:
اگر لخته خون به مغز مهاجرت کند، این باعث سکته مغزی ایسکمیک یا (حمله ایسکمیک گذرا) می شود.
آمبولی شبکیه:
لخته های کوچک که نمی توانند شریان اصلی را مسدود کنند، می توانند رگ های خونی کوچکتر را که در شبکیه چشم تغذیه می کنند، مسدود کنند. نتیجه آن معمولاً نابینایی ناگهانی یک چشم است.
آمبولی سپتیک:
این اتفاق زمانی رخ می دهد که ذرات ایجاد شده در اثر عفونت در بدن به جریان خون رسیده و رگ های خونی را مسدود می کنند.
آمبولی آمنیوتیک:
همه آمبولی ها از خون لخته ساخته نشده اند. در بارداری، رحم پر از مایع آمنیوتیک است، که از جنین محافظت می کند. مایع آمنیوتیک می تواند آمبولیزه شده و به ریه های مادر برسد و باعث آمبولی آمنیوتیک ریوی شود.
– آمبولی هوا: غواصانی که خیلی سریع به سطح آب می آیند، می توانند آمبولی هوا یعنی، حباب هایی در خون ایجاد کنند که می تواند جریان خون شریانی را مسدود کند.
آمبولی چربی:
اگر ذرات چربی یا مغز استخوان در گردش خون وارد شوند، ممکن است که رگ های خونی را به همان اندازه که لخته خون یا حباب هوا می تواند مسدود کند را مسدود کنند و باعث بروز علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک شوند.
بیشتر آمبولی ها برای افرادی اتفاق می افتد که فاکتورهای خطرزا برای تشکیل لخته خون مانند سیگار کشیدن و بیماری های قلبی دارند. عوامل خطر دیگر برای سایر آمبولی ها شامل فشار خون بالا، تصلب شرایین (تجمع پلاک های چرب در رگ های خونی)، کلسترول بالا و چاقی است.
علت اصلی بیشتر آمبولی های ریوی، ترومبوز ورید عمقی (DVT) است. این وضعیتی است که در آن وریدهای پاها دچار لخته می شوند. عوامل طبیعی موجود در خون غالباً لخته های کوچک را حل می کنند، بدون این که اثر انسداد ایجاد کنند.
بعضی از لخته ها برای حل شدن خیلی بزرگ هستند و به اندازه کافی بزرگ هستند که می توانند رگ های اصلی خون در ریه ها یا مغز را مسدود کنند.
عواملی که جریان خون را در پاها کند می کنند، ممکن است تا لخته شدن را تقویت کنند
عواملی که جریان خون را در پاها کند می کنند، ممکن است تا لخته شدن را تقویت کنند. افراد می توانند پس از نشستن در پروازهای طولانی یا بی حرکتی پا در گچ، یا پس از استراحت طولانی مدت در رختخواب و بدون حرکت پاها، دچار DVT یا آمبولی ریه شوند.
سایر عوامل مرتبط با DVT یا آمبولی ریوی شامل سرطان، جراحی قبلی، شکستگی پا یا باسن و شرایط ژنتیکی موثر بر سلول های خونی است که احتمال تشکیل لخته خون را افزایش می دهد.
علائم آمبولی ریوی می تواند خفیف یا شدید باشد. برخی از افراد علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک آن ها بسیار کوچک بوده که فقط با روش های خاص اشعه ایکس قابل تشخیص است. با این وجود انسداد جدی می تواند منجر به سختی تنفس یا مرگ شود.
علائم آمبولی ریوی به طور ناگهانی ظاهر می شود و شامل موارد زیر است :
– تنگی نفس، تنفس سریع یا خس خس سینه
– خلط خونین
– سرفه
– سبکی سر، سرگیجه، غش کردن
– درد قفسه سینه یا درد کمر
تشخیص علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک
چندین آزمایش وجود دارد که ممکن است تا برای تشخیص آمبولی ریوی انجام شود. علاوه بر عکسبرداری با اشعه ایکس قفسه سینه، ممکن است که اسکن پرفیوژن تهویه (V / Q) نیز انجام شود تا مشخص شود که آیا چیزی از جریان خون در ریه ها جلوگیری می کند. آزمایشات دیگر شامل سی تی اسکن یا آنژیوگرافی ریوی است.
برای ترومبوز ورید عمقی، ممکن است برای تشخیص لخته خون، مطالعات داپلر روی پاها، ونوگرام ها، یا پلتیسموگرافی امپدانس (JPG) از وریدها انجام شود.
برای سکته های مغزی، ممکن است از اسکن مغز، آنژیوگرافی یا مطالعات سونوگرافی داپلر برای تشخیص عروق مسدود شده توسط لخته خون استفاده شود که تمامی این موارد باید زیر نظر پزشک متخصص انجام گیرد. همچنین در صورت بروز هر یک از علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک سریعا باید به پزشک متخصص مراجعه شود و تحت درمان و پیگیری آنان قرار گیرید.
درمان و پیشگیری
درمان ترومبوآمبولی (آمبولی لخته خون) شامل داروهای ضد انعقاد با ترومبولیتیک است. داروهای ضد انعقاد خون مانند هپارین، هپارین با وزن مولکولی کم، وارفارین یا مهار کننده های فاکتور Xa ، داروهای اصلی برای آمبولی ریوی هستند. داروهای ضد انعقاد خون از لخته شدن بیشتر خون جلوگیری می کنند. سندرم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک یک بیماری نادر است که می تواند پس از ضربه (آسیب) یا جراحی در پاها ایجاد شود.
معمولاً افرادی که دچار ضربه یا جراحی در پاها می شوند، از آنچه به عنوان آمبولی چربی شناخته می شود، رنج می برند. این زمانی است که چربی مغز استخوان داخل استخوان پا از جریان خون خارج شده و مجموعه ای از قطرات را به نام “آمبولی” تشکیل می دهد.
در موارد نادر، این آمبولی ها می توانند رگ های خونی کوچک در ریه ها، پوست یا مغز را مسدود کنند و باعث ایجاد یک سری حوادث می شوند که منجر به ایجاد وضعیت بسیار جدی تر تحت عنوان سندرم آمبولی چربی می شود.
برخی از افراد مبتلا به سندرم آمبولی چربی، دیگر از ریه های خود نمی توانند اکسیژن را به درستی جذب کنند. وقتی این اتفاق می افتد، فرد آسیب دیده باید در یک بخش مراقبت ویژه (ICU) بستری شود. گاهی اوقات این امر کشنده است. تعداد کمی از افراد مبتلا به سندرم آمبولی چربی در اثر آن می میرند.
داروهایی که پزشک می تواند برای علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک تجویز کند شامل موارد زیر است:
داروهای ضدانعقاد:
داروهای هپارین و وارفارین که رقیق کننده خون نیز نامیده می شوند، از ایجاد لخته های جدید در خون جلوگیری می کنند. آن ها می توانند در شرایط اضطراری جان شما را نجات دهند و جزو داروهایی هستند که باعث بهبود علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک در افراد می شوند.
حل کننده های لخته (ترومبولیتیک):
این داروها سرعت تجزیه لخته خون را افزایش می دهند. آن ها معمولاً مختص موقعیت های اضطراری هستند، زیرا عوارض جانبی ممکن است تا شامل مشکلات خونریزی خطرناکی باشد.
برای از بین بردن لخته های مشکل ساز، به ویژه مواردی که جریان خون در ریه ها یا قلب را محدود می کنند، ممکن است که جراحی لازم باشد. برخی از روش های جراحی که پزشک در صورت آمبولی ریوی ممکن است استفاده کند، شامل موارد زیر است:
فیلتر وریدی:
پزشک در شکم شما یک برش کوچک ایجاد می کند، سپس با استفاده از یک سیم نازک، یک فیلتر کوچک در ورید تحتانی شما قرار می دهد. ورید اصلی ترین رگ است که از پاها به سمت راست قلب شما منتهی می شود. فیلتر از لخته شدن خون از پاها به ریه ها جلوگیری می کند.
برداشتن لخته:
یک لوله نازک به نام کاتر، لخته های بزرگ را از شریان خون شما مکش می کند. این یک روش کاملاً موثر نیست، اما به دلیل دشواری و ریسک موجود در عمل، می توان از آن استفاده کرد. اما به هر حال همیشه یک روش درمانی ترجیحی هم نخواهد بود.
جراحی باز:
پزشکان از جراحی باز فقط در شرایط اضطراری هنگامی که فرد در شوک است، یا داروهایی برای از بین بردن لخته خون استفاده نمی کند، استفاده می کنند.
مراقبت های بعدی
بعد از این که درمان مناسب آمبولی ریوی را در بیمارستان دریافت کردید، به شما توصیه می شود که علت اصلی بیماری خود را درمان کنید. این امر به نوعی ترومبوز ورید عمقی است.
به احتمال زیاد شروع به مصرف داروهای ضد انعقادی مانند هپارین و وارفارین می کنید تا از بازگشت لخته های خون جلوگیری کنید. همچنین ممکن است لازم باشد از جوراب های فشرده سازی (شبیه جوراب های کاملاً تنگ) یا وسیله دیگری برای جلوگیری از تشکیل لخته در پاها استفاده کنید. ورزش منظم پاها نیز بعد از آمبولی ریوی یکی از مولفه های اصلی درمان است.
پزشک دستورالعمل های کاملی در مورد نحوه مراقبت از خود برای جلوگیری از لخته شدن خون در آینده به شما می دهد. همچنین به شما در مورد بروز علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک توضیحاتی را می دهد تا در صورت مشاهده سریعا به پزشک اطلاع دهید.
در برخی موارد، تشخیص آمبولی ریه دشوار است
در برخی موارد، تشخیص آمبولی ریه دشوار است. این امر به ویژه در صورت ابتلا به بیماری ریوی یا قلبی، مانند آمفیزم یا فشار خون بالا، صادق است.
هنگامی که برای علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک خود به پزشک مراجعه می کنید، آن ها در مورد سلامت کلی شما و شرایط قبولی شما راهکارهایی را ارائه می دهند. پزشک شما برای کشف علت علائم شما به طور معمول یک یا چند آزمایش زیر را انجام می دهد:
عکسبرداری با اشعه ایکس قفسه سینه:
این آزمایش استاندارد و غیرتهاجمی به پزشکان اجازه می دهد تا قلب و ریه های شما را با جزئیات بررسی کرده و همچنین در صورت بروز هر گونه مشکل در استخوان های اطراف ریه های شما، آن را مشاهده کرده و به بررسی آن بپردازند.
نوار قلب (ECG):
این آزمایش فعالیت الکتریکی قلب شما را اندازه گیری می کند.
– MRI: این اسکن از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی برای تولید تصاویر دقیق استفاده می کند.
سی تی اسکن:
این اسکن به شما توانایی دیدن تصاویر مقطعی از ریه ها را می دهد. ممکن است که اسکن ویژه ای به نام اسکن VQ سفارش داده شود.
آنژیوگرافی ریوی:
این آزمایش شامل ایجاد یک برش کوچک است تا پزشک شما بتواند ابزارهای تخصصی را از طریق وریدهای شما هدایت کند. دکتر شما یک رنگ مخصوص تزریق می کند تا رگ های خونی ریه دیده شود.
سونوگرافی وریدی دوبلکس:
در این آزمایش از امواج رادیویی برای تجسم جریان خون و بررسی لخته شدن خون در پاها استفاده می شود.
venography:
این یک عکس برداری اشعه ایکس از رگ های پاهای شما است.
علت اصلی آمبولی بعد از لیپوماتیک و روش های درمانی آن
علت اصلی آمبولی بعد از لیپوماتیک، ترومبوز ورید عمقی است که در بیماری که در آن لخته های خون در رگ های بزرگ اندام های تحتانی او، مانند ران و پایین پا ایجاد می شود، این علائم ظهور پیدا می کند. اگر لخته خون از دیواره ورید آزاد شود، می تواند از طریق جریان خون عبور کرده و با انسداد شریان، باعث آمبولی شود. سایر دلایل و علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک شامل:
– تصلب شرایین (تجمع پلاک در دیواره عروق کرونر)
– فیبریلاسیون دهلیزی
– اندوکاردیت (التهاب پوشش داخلی و دریچه های قلب)
– تنگی میترال
درمان آمبولی
درمان آمبولی بعد از لیپوماتیک بسته به شدت آن بسیار متفاوت است. باید علت اصلی آمبولی به سرعت شناسایی و درمان شود. از داروها برای کنترل تشکیل و رشد لخته های خون و بازیابی جریان خون در ناحیه آسیب دیده بدن استفاده می شود.
ممکن است که در موارد شدید یا تهدید کننده علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک ایجاد گردد، یا اگر لخته خون بسیار بزرگ باشد، اقدامات تهاجمی بیشتری لازم است که صورت گیرد.
داروهایی که برای درمان آمبولی استفاده می شوند، بسته به علت اصلی و شدت آمبولی ارائه می شوند که پزشک ممکن است داروهای زیر را تجویز کند:
– داروهای ضد انعقادی مانند وارفارین (کومادین)، هپارین و مهار کننده های ترومبین که خون را رقیق می کنند و از تشکیل یا رشد لخته های خون جلوگیری می کنند.
– داروهای ضد پلاکت مانند آسپرین و کلوپیدوگرل ( پلاویکس ) که از تشکیل لخته های جدید جلوگیری می کنند.
– مسکن و آرامبخش ها، که می تواند خیال شما را راحت تر کنند.
– ترومبولیتیک ها که به سرعت لخته های بزرگ خون را در موارد آمبولی شدید یا تهدید کننده حل می کنند.
روش های درمان آمبولی
آمبولی ریوی، لخته خونی است که در ریه ها ایجاد می شود. به دلیل محدود شدن جریان خون، می تواند به بخشی از ریه آسیب برساند، سطح اکسیژن را در خون کاهش دهد و اعضای دیگر بدن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. لخته های بزرگ یا متعدد خون می توانند کشنده باشند. انسداد این امر می تواند زندگی را تهدید کند.
طبق گزارش های انجام شده، این امر منجر به مرگ یک سوم افرادی می شود که علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک آن ها تشخیص داده نمی شوند یا درمان نمی شوند.
با این حال، درمان فوری اورژانس، احتمال جلوگیری از آسیب دائمی ریه را بسیار افزایش می دهد. اگر جریان خون کاملاً یا تقریباً به طور کامل مسدود شده باشد، ارائه دهنده خدمات مراقبت های بهداشتی ممکن است که یکی از روش های زیر را توصیه کند:
– آنژیوپلاستی، که در آن رگ خونی مسدود شده با استفاده از کاتر شبیه بادکنک در رگ پهن می شود. ممکن است یک لوله کوچک به نام استنت در داخل رگ خونی قرار گیرد تا باز شود.
– بای پس شریانی، که در آن عروق مسدود شده به همراه رگ برداشت شده از قسمت دیگر بدن شما عبور داده می شود یا با لوله های ساخته شده عبور داده می شود.
– آمبولکتومی، که در آن لخته خون با کاتر یا جراحی باز برداشته می شود. کاتر یک لوله انعطاف پذیر است که در رگ بالای ران یا بازو قرار می گیرد و سپس از طریق رگ ها هدایت می شود تا به لخته خون برسد. قرار دادن فیلتر داخل وریدی برای جلوگیری از مهاجرت لخته های بعدی انجام می گیرد.
عوامل بروز علایم آمبولی بعد از لیپوماتیک
به دلایل مختلفی لخته خون ایجاد می شود. آمبولی های ریوی اغلب در اثر ترومبوز ورید عمقی ایجاد می شوند، وضعیتی که در آن لخته خون در رگ های عمیق بدن ایجاد می شود. لخته های خونی که اغلب باعث آمبولی ریه می شوند، از پاها یا لگن شروع می شوند. لخته شدن خون در رگ های عمیق بدن می تواند چندین دلیل مختلف داشته باشد، از جمله:
– آسیب: آسیب هایی مانند شکستگی استخوان یا پارگی عضلات می تواند باعث آسیب به رگ های خونی شود و منجر به لخته شدن خون شود.
– عدم تحرک: در طی دوره های طولانی بی تحرکی، نیروی جاذبه باعث می شود که خون در پایین ترین مناطق بدن شما راکد شود که ممکن است منجر به لخته شدن خون شود. این می تواند در صورتی که برای یک سفر طولانی نشسته اید یا در رختخواب دراز کشیده اید و در حال بهبودی از بیماری هستید، رخ دهد.
– شرایط پزشکی: برخی از شرایط سلامتی باعث لخته شدن خون به راحتی می شود، که می تواند منجر به آمبولی ریه شود. درمان های بیماری ها مانند جراحی یا شیمی درمانی برای سرطان نیز می تواند باعث لخته شدن خون شود.
سایر علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک
علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک با شدت و محل آمبولی متفاوت است. آمبولی بدون هیچ گونه علائمی ممکن است رخ دهد. در بعضی مواقع، هر یک از این علائم آمبولی می تواند شدید باشد و ممکن است که یک وضعیت تهدید کننده مانند آمبولی ریوی، حمله قلبی یا سکته را نشان دهد.
علائم آمبولی در بازوها و پاها
– علائم آمبولی در یک اندام مانند دست ها، بازوها، پاها که شامل موارد زیر است:
– سردی در اندام
– کاهش یا عدم وجود نبض در اندام انتهایی
– گرفتگی عضله، اسپاسم یا تشنج
– ضعف عضلانی
– بی حسی یا سوزن سوزن شدن در بازوها و پاها
– پوست کم رنگ (رنگ پریدگی)
برخی علائم جدی آمبولی بعد از لیپوماتیک که ممکن است تا وضعیت تهدید کننده زندگی را در افراد مختلف نشان دهد. در برخی موارد، آمبولی می تواند زندگی را تهدید کند. اگر آمبولی در ریه ها رخ دهد، ممکن است که باعث آمبولی تهدید کننده ریوی شود. آمبولی همچنین می تواند باعث حمله قلبی یا سکته شود.
اگر شما یا کسی که با او هستید، دچار این عارضه شده اید، پس باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
از جمله علائم خطرساز در آمبولی ریه می تواند شامل:
– درد یا فشار قفسه سینه
– سرفه کردن به همراه خون (هموپتزی)
– غش یا تغییر در سطح هوشیاری یا بی حالی
– اختلال در تعادل و هماهنگی
– از دست دادن کنترل مثانه یا روده
– از دست دادن بینایی یا تغییرات بینایی
– بی حسی یا سوزن سوزن شدن در بازوها و پاها
-تنفس سریع (تاکی پنه) یا تنگی نفس
– ضربان قلب سریع (تاکی کاردی)
– سردرد شدید و ناگهانی
– درد شدید در ریه ها
– ضعف عضلانی ناگهانی
در واقع آمبولی، انسداد یکی از رگ های بدن در اثر لخته شدن خون در گردش خون است. انسداد شریان ممکن است تا جریان خون در ریه یا اندام های دیگر را محدود کند که افراد باید به علائم و نشانه های آمبولی بعد از لیپوماتیک به طور کامل توجه کنند تا از بروز نشانه های خطرناک و جدی تر آن در آینده جلوگیری کنند.
آمبولی چربی معمولاً با ضربه همراه است
آمبولی چربی معمولاً با ضربه همراه است. شکستگی استخوان و لگن به مدت طولانی، شایع ترین دلایل و به دنبال آن جراحی ارتوپدی به ویژه آرتروپلاستی مفصل ران با آسیب های متعدد ضربه ای همراه است. آسیب بافت نرم بدن و سوختگی آن می تواند باعث آمبولی چربی شود، اگر چه خیلی کمتر از شکستگی است.
مشهورترین نظریه در مورد علت آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک این است که گلبول های چربی (آمبولی) در اثر اختلال، در سلول های چربی آزاد شده و از طریق پارگی در بسترهای عروقی مغز، وارد می شوند. یک تئوری جایگزین پیشنهاد می کند که آمبولی ناشی از تجمع اسیدهای چرب آزاد ناشی از تغییر در متابولیسم اسیدهای چرب است.
آمبولی چربی آسیب زا در 90 درصد افراد با آسیب دیدگی شدید اسکلتی رخ می دهد
آمبولی چربی آسیب زا در 90 درصد افراد با آسیب دیدگی شدید اسکلتی رخ می دهد، اما تظاهرات بالینی معمولاً خفیف است و قابل تشخیص نیست. تقریباً 10 درصد این بیماران به یافته های بالینی مبتلا می شوند که در مجموع به عنوان سندرم آمبولی چربی (FES) شناخته می شود. در شدیدترین شکل، FES با 1-2٪ میزان مرگ و میر همراه است.
همچنین می تواند تحت چندین شرایط غیرترومایی رخ دهد. سندرم آمبولی چربی با نارسایی ریوی، علائم عصبی، کم خونی و ترومبوسیتوپنی مشخص می شود. این تشخیص براساس تظاهرات بالینی علائمی است که معمولاً یک تا سه روز پس از آسیب دیدگی رخ می دهد.
پیشنهاد می کنیم از پست بهترین دکتر عمل معده دیدن کنید.
علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک بی شمار است
علائم آمبولی بعد از لیپوماتیک بی شمار است و شامل تاکی پنه، تنگی نفس و تاکی کاردی است. مهم ترین ویژگی FES اثرات تنفسی بالقوه شدید است که ممکن است منجر به سندرم دیسترس تنفسی در بزرگسالان (ARDS) شود. علائم نورولوژیک نیز ممکن است وجود داشته باشد. تحریک پذیری اولیه، گیجی و بی قراری ممکن است به هذیان یا کما تبدیل شود.
موثرترین روش برای درمان FES پیشگیری است. یک استراتژی پذیرفته شده، تثبیت زود هنگام شکستگی ها، به ویژه استخوان درشت نی و استخوان ران است که به بیماران امکان می دهد با سرعت بیشتری بسیج شوند. مشخص شده است که این امر میزان FES ، ARDS و ذات الریه را کاهش می دهد و همچنین مدت زمان بستری شدن در بیمارستان را هم کاهش می دهد.
نتیجه گیری:
هیچ درمان خاصی برای سندرم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک وجود ندارد. پیشگیری، تشخیص به موقع و درمان جزو علایمی است که از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
مراقبت های حمایتی شامل حفظ اکسیژن رسانی و تهویه مناسب، همودینامیک پایدار، فرآورده های خونی، همان طور که از نظر بالینی نشان داده شده، آبرسانی، پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی و خونریزی دستگاه گوارش مربوط به استرس و تغذیه است.
اهداف دارویی درمانی موجب کاهش عوارض و جلوگیری از عوارض است. مراقبت های حمایتی اصلی ترین درمان برای سندرم آمبولی چربی است که از نظر بالینی مشهود است. میزان مرگ و میر در کل 5-15٪ تخمین زده می شود،
اما اکثر بیماران به طور کامل بهبود می یابند. بی حرکتی زودهنگام و شکستگی از جمله عواملی است که بروز سندرم آمبولی چربی را کاهش می دهد. راهکار دیگر برای جلوگیری از بروز علائم سندرم آمبولی چربی بعد از لیپوماتیک، محدود کردن افزایش فشار داخل استخوانی در طی اقدامات ارتوپدی است که به منظور کاهش تزریق چربی داخل استخوان انجام می گیرد.
