جراحی پای دیابتی

پیش از انجام عمل جراحی پای دیابتی ابتدا باید با دلایل ابتلا به این بیماری و روش های کنترل آن آشنا بود و بعد از آن به عمل جراحی پای دیابتی اقدام کرد.

این جراحی را افرادی که مدت های زیادیست قند خون بالایی دارند و این قند خون دیگر کنترل شده نیست، انجام می دهند، افرادی با این شرایط ممکن است، به مشکلات مختلفی دچار شوند که بیماری های مربوط به پا یکی از آن ها هستند.

حدود 15 درصد از افراد دیابتی برای یک بار هم که شده در دوره بیماری به شدت های مختلف این بیماری دچار می شوند که تقریبا نیمی از این بیماران به اقدامات درمانی برای معالجه و رفع مشکل نیاز دارند و 15 درصد این افراد در صورت معالجه نیز به طور کامل درمان نشده و دچار قطع عضو می شوند.

در این مقاله به بررسی روند جراحی پای دیابتی و مشکلاتی که در اثر این بیماری فرد دیابتی به آن دچار می شود، پرداخته ایم و روش های درمان جانبی این بیماری را نیز عنوان کرده ایم.

دیابت چیست؟

دیابت یکی از بیماری های رایج و مرسوم در بین تمام مردم جهان است که در آن بدن توانایی تولید و سوزاندن انرژی از طریق مصرف قند را ندارد. در کشورهای پیشرفته نظیر آمریکا سالانه دویست هزار نفر به دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند.

دیابت بیماری های زیادی را منجر می شود، دلیل ابتلا به بسیاری از بیماری ها نظیر بیماری های قلبی عروقی، سکته های مغزی و قلبی، نارسائی های کلیوی، کوری و قطع اندام هایی مانند پا دیابت است. بیمارانی که به دیابت مبتلا هستند، معمولا دو برابر افراد عادی مبتلا به بیماری قلبی می شوند و میزان فوت آن ها چند برابر بیشتر از افراد عادیست که به بیماری قلبی مبتلا هستند.

هر چیزی که خورده شده و در دستگاه گوارش وارد و هضم می شود

به طور معمول هر چیزی که خورده شده و در دستگاه گوارش وارد و هضم می شود، سرانجام به مولکول های قندی یا گلوکز تبدیل می شود. هورمونی در بدن به نام انسولین در سلول ها اثرگذاری کرده و باعث وارد شدن گلوگز به سلول ها می گردد و در نهایت منجر به تبدیل آن به انرژی می گردد.

بیماری دیابت زمانی اتفاق می افتد که انسولین کافی در بدن برای وارد کردن گلوکز به سلول ها و به مصرف رسیدن توسط آن ها تولید نشده و این امر سبب تجمع گلوکز در خون و افزایش قند خون می گردد.

این بیماری انواع مختلفی دارد

این بیماری انواع مختلفی دارد که تشخیص آن از زمان تجمع گلوکز از چند روز تا چند هفته زمان می برد و چون معمولا این علائم به طور شدید بروز می کند تشخیص آن ساده است. علائم تشخیص و بروز این بیماری تکرر ادرار است. به خصوص بیمار علاوه بر تکرر در هر بار حجم زیادی ادرار دارد.

خشکی دهان و تشنگی بیش از حد فرد نیز از دیگر علائمیست که ابتلا به دیابت را تایید می کند. افرادی که به دیابت مبتلا هستند، معمولا به طور ناگهانی احساس خستگی می کنند و هم چنین بدون دلیل و رژیم یا ورزش، به طور مشهود وزن کم می کنند.

هم چنین افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، معمولا دچار مشکلات بینایی نظیر تاری دید نیز می باشند. البته این علائم تنها در مورد تشخیص نوع یک این بیماری موثر است و برای تشخیص دیابت نوع دو باید فاکتورهای دیگری را در نظر گرفت. در نهایت تشخیص هر دو نوع از بیماری با آزمایش و چک آپ دوره ای به شکل دقیق تری اتفاق می افتد.

چند نوع دیابت وجود دارد؟

به طور کلی دیابت دارای دو نوع دیابت نوع یک و دیابت نوع دو است، اما بعضی از مشکلات دیگر نیز امکان ابتلا به دیابت را در فرد ایجاد می کنند. از جمله این مشکلات می توان به دیابت همراه با حاملگی و دیابت بیماری های دیگر اشاره کرد.

بیشتر افرادی که دیابت نوع یک مبتلا می شوند، کودکان، نوجوانان و افراد زیر سی سال می باشند. افراد معمولا زمانی به دیابت نوع 1 مبتلا می شوند که سلول های لوزالمعده دیگر هیچ گونه انسولینی ترشح نکنند.

این بیماری معمولا از طریق علائم تشخیص داده می شود، این علائم شامل خستگی شدید، تشنگی و گرسنگی بیش از حد علی رغم غذا خوردن، کاهش وزن، بی حوصلگی، تکرر و افزایش حجم غیر عادی ادرار و… می باشد.

افرادی که به این نوع از دیابت مبتلا هستند، باید به طور مستمر انسولین تزریق کنند و این تزریق چون توسط خود بیماران انجام می شود، یک دوره آموزشی تزریق دارو نیز می گذرانند. هم چنین این افراد تا درمان بیماری و بعد از آن باید از برنامه صحیح غذایی پیروی کنند. به علاوه فعالیت و ورزش باید به برنامه روتین و روزمره مبتلایان به دیابت نوع یک تبدیل شود.

از دیگر انواع دیابت، نوع دو است

از دیگر انواع دیابت، نوع دو است. این نوع از دیابت، مهم ترین نوع دیابت است و چون تمام افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، از بزرگسالان هستند، به بیماری بزرگسالی نیز معروف است. این نوع، شایع ترین نوع دیابت است، به حدی که می توان گفت حدود نود درصد مبتلایان به دیابت به دیابت نوع دو دچار هستند.

در بدن افرادی که به دیابت نوع دو مبتلا هستند، ابتدا انسولین به شکل عادی و به مقدار کافی ترشح شده اما بعد از مدتی موثر واقع نشده و نسبت به قند دریافتی کافی نیست. هم چنین این بیماری و اختلال به علت مقاومت بدن در برابر انسولین ایجاد می شود که عامل اصلی ابتلا به هایپرگلیسمی یا زیاد شدن شدید قند خون است.

افراد بالای سی سال و افراد چاق یا مستعد به چاقی بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع دو هستند، هم چنین افرادی که در خانواده درجه اول آن ها فرد دیابتی وجود دارد، نیز بیشتر از سایرین استعداد ابتلا به دیابت دارند.

خانم های باردار و افرادی که به فشار خون بالا مبتلا هستند، نیز بیشتر از سایرین امکان ابتلا به دیابت نوع دو را دارند. دیابت نوع دو علائم زیادی ندارد، اما اختلال به بینایی و مور مور شدن انگشتان را می توان از دلائل ابتلا به این بیماری دانست. این بیماری معمولا با علائم به سختی تشخیص داده می شود و هنگام بروز یک بیماری یا انجام تصادفی آزمایش مشخص می گردد.

علل ابتلا به بیماری دیابت چیست؟

علل ابتلا به دیابت در هر نوع متفاوت است. در دیابت نوع یک که بیشتر نوجوانان به آن دچار می شوند، بدن توانایی تولید انسولین را ندارد.

دیابت نوع یک از نوع بیماری های خود ایمنیست به همین دلیل سیستم ایمنی بدن به اشتباه آنتی بادی ها و سلول های التهابی تولید می کند که به بافت های اصلی بدن آسیب می رساند. در این نوع از دیابت سلول های پانکراس یا لوزالمعده که انسولین تولید می کنند، توسط سیستم ایمنی دشمن شناخته شده و مورد حمله قرار می گیرند و تخریب می شوند.

این اتفاق باعث پایین آمدن سطح انسولین خون شده یا تولید انسولین را به طور کلی قطع می کند. دیابت نوع یک ترکیبیست از عوامل ژنتیکی و محیطی. افرادی که به این نوع از دیابت مبتلا هستند، در تمام طول عمر وابسته به انسولین هستند و برای زنده ماندن و جلوگیری از آسیب های ناشی از این بیماری باید روزانه انسولین مصرف کنند.

دیگر بیماری دیابت دیابت نوع دوست دیابت نوع دو داره مرحله پیش دیابتی است که قبل از ابتلا به بیماری دیابت سلول ها نسبت به انسولین مقاوم شده و انسولین ترشح شده در بدن تاثیر خاصی روی سلول ها ندارد.

در دیابت نوع یک انسولین کماکان توسط غده پانکراس تولید می شود

در واقع در دیابت نوع یک انسولین کماکان توسط غده پانکراس تولید می شود، اما سلول های بدن به درستی به این مشکل پاسخ نداده و انسولین توانایی وارد کردن گلوکز غذا به سلول ها را ندارد، در این شرایط گلوکز در جریان خون باقی مانده و تجمع می شود. در این دیابت علاوه بر موارد ژنتیکی و محیطی، اضافه وزن و … نیز در ابتلا به این بیماری نقش دارند.

دیابت حاملگی که از انواع بیماری دیابت است، در دوران حاملگی ایجاد می شود. در زمان حاملگی جفت هورمون هایی تولید می شود که از روند بیماری محافظت می کند.

این هورمون ها سلول ها را به دریافت انواع ویروس و آلودگی مقاوم می کنند و نوعی خود ایمنی در بدن نسبت به سلول های انسولین نیز ایجاد می کنند. اولین واکنش دفاعی و پانکراس برای غلبه بر شرایط پیش آمده ترشح بیشتر انسولین می باشد،

اما گاهی اوقات پانکراس علیرغم ترشح کافی انسولین نمی تواند به شرایط موجود پاسخ درست داده و سلول ها کماکان نسبت به دریافت انسولین مقاومت می کند، در این زمان قند موجود در مواد غذایی در خون جمع شده و دیابت اتفاق می افتد. تمام زنان باردار به دیابت حاملگی دچار نمی شوند و پس از زایمان این مشکل برطرف می شود.

مشکلاتی که به دلیل دیابت در بدن به وجود می آیند کدام موارد می باشند؟

دیابت مشکلات مختلفی را در بدن به وجود می آورد. یکی از این مشکلات کمای فرد دیابتیست. افزایش بیش از حد قند خون در افرادی که مستعد به دیابت هستند، ممکن است، باعث ابتلا به کما شود. کمایی که به دلیل افزایش خون فرد به آن دچار می شود، دو نوع مختلف دارد. یک نوع کمای دیابتی و نوع دیگر کمای هایپر اوسمولار است.

دو کمایی که در اثر دیابت به وجود می آیند به صورت ناگهانی ایجاد شده اما ممکن است، در بعضی از افراد علائمی از خود نشان دهند. علائم کماهای دیابتی سرگیجه، سردرد، خستگی، سستی، گیجی و در بعضی موارد خشکی دهان و تشنگیست.

هنگام مشاهده این نشانه ها فرد در درجه اول با دارو یا مراعات باید قند خون را کنترل کند و در صورتی که توان انجام این کار را نداشته باشد، یا از انجام آن غافل شود، به کما یا اغمای دیابتی دچار می شود.

انواع کمای دیابتی اگر طولانی شده و فرد از آن خارج نشود، منجر به مرگ فرد می شوند.

یکی دیگر از عوارض زودرس دیابت هیپوگلیسمی می باشد

یکی دیگر از عوارض زودرس دیابت هیپوگلیسمی می باشد. البته این مشکل تنها در افراد دارای قند خون بالا اتفاق نمی افتد بلکه افرادی که قند خون آن ها از حد معین پایین تر باشد، نیز در خطر ابتلا به این مشکل می باشند.

در صورتی که فرد مبتلا به دیابت کنترل و مصرف داروهای کاهش قند خون را بیش از حد انجام دهد، قند خون از حد عادی پایین تر آمده و باعث حمله درونی بدن می شود.

تپش قلب، لرزش، گرسنگی، ضعف

این بیماری نشانه هایی مانند تپش قلب، لرزش، گرسنگی، ضعف و… دارد. این موارد جزء مشکلات زودرس دیابت هستند و در حالت شدید انواع دیابت احتمال ابتلا به این مشکلات وجود دارد،

اما برخی از مشکلات دیرتر بروز می کنند و فرد دیابتی در دراز مدت به آن ها دچار می شود. از جمله این مشکلات می توان به فشار خون اشاره کرد. افراد دیابتی بعد از گذشت مدتی دچار تنگ شدن رگ های بدن و در نتیجه افزایش فشار خون می شود.

دیابت در دراز مدت همچنین میتواند باعث ایجاد مشکلاتی برای کلیه های بیمار شود. این آسیب میتواند تا از کار افتادن کامل کلیه ها پیش برود.

زخم های ناشی از دیابت از دیگر مشکلاتی هستند که فرد مبتلا به دیابت به آن ها دچار می شود. افراد دیابتی به خصوص در پا، دچار زخم های عمیق می شوند که این زخم ها دیرتر از افراد عادی جوش خورده و درمان می شود، در بسیاری از موارد زخم های ایجاد شده در افراد دیابتی تا آخر عمر باقی می ماند یا برای درمان فرد دیابتی ناچار به قطع پا می شود.

ضعف بینایی که ناشی از دیابت و فشار خون بالاست نیز از دیگر مشکلاتیست که به دلیل اعصاب حساس اتفاق می افتد.

جراحی پای دیابتی به چه معناست؟

سندرم پای دیابتی به معنی حضور مشکلات و آسیب های مختلف ناشی از دیابت در پاهاست.

زخم های دیابتی موارد زیادی را شامل می شوند که عمده آن ها شامل سه نوع حساسیت و مشکلات محیطی، تغییر شکل و تروما می باشند. بیماری های پای دیابتی در جدی ترین حالات زخم ها، عفونت ها و استئوآرتروپاتی را شامل می گردند. پای دیابتی از دو طریق به وجود می آید. یکی از راه های ابتلا به این مشکل صدمه به اعصاب پاست.

به طور عادی هنگام صدمه یا عفونت پا اولین علامت درد پاست اما در بیماران دیابتی اعصاب پا تحت تاثیر بیماری درد را احساس نکرده یا به میزان کمتری احساس می کنند. در این حالت فرد هر گونه مشکلی مانند بریدگی، ضربه، تاول و… در پا را احساس نمی کند و با عدم درمان دچار مشکلات جدی می گردد.

سختی دیواره عروق از دیگر مشکلاتیست که بیماران دیابتی به آن دچار می شوند. به عبارتی عروق پا تنگ و سخت شده و خون رسانی به پا کمتر می شود. از نشانه های اختلال سخت شدگی عروق دیابتی، مشکل در خون رسانی پا، سرد شدن، کبود شدن و بی حسی انگشتان می باشد.

تمام زخم ها در بیماران دیابتی مهم تلقی می‌شوند

تمام زخم ها در بیماران دیابتی مهم تلقی می‌شوند اما در مورد بیماران دیابتی که اعصاب و عروق آنها نیز به دلیل بیماری درگیر می باشد، زخم ها می توانند آسیب بیشتر به بدن وارد کنند، از جمله آسیب‌های این زخم ها عفونت است، بیماران دیابتی بیشتر از ناحیه پا دچار زخم شده و زخم ها در این ناحیه از بدن دیرتر جوش می خورند.

در این شرایط هر مشکلی مانند تعریق، تب و … عفونت ایجاد می کند.

یکی از درمان های پای دیابتی، جراحیست. جراحی پای دیابتی در بیشتر افراد مبتلا به این بیماری انجام می شود. جراحی پای دیابتی بیشتر در افرادی انجام می شود که مدت زیادی برای درمان بیماری کاری انجام نداده و در کوتاه ترین زمان روند پیشرفت بیماری را کنترل نکنند ناچار به جراحی پای دیابتی می شوند.

بیشتر افراد به جای جراحی روش های دیگر را برای درمان مشکلات پای دیابتی امتحان می کنند که در بسیاری از موارد پاسخ مثبتی نداده و فرد در نهایت ناچار به جراحی می گردد. دیابت مشکلات و خطرات زیادی داشته و افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، در اسرع وقت باید برای درمان بیماری اقدام کنند.

درصد شیوع پای دیابتی در مبتلایان به این بیماری به چه صورت است؟

بیشتر افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند، با جدی نگرفتن این عارضه و عدم درمان به موقع باعث به وجود آمدن مشکلات و زخم های زیادی در بدن خود می شوند و در مواردی که دیابت درمان نگردد ممکن است، فرد بعضی از اندام خود مانند پا را به صورت قطع عضو از دست بدهد.

از جدی ترین عارضه ها در مورد بیماران دیابتی، پای دیابتیست. شیوع پای دیابتی در میان بیماران مبتلا به این مشکل بسیار زیاد است، به حدی که می توان گفت 15 درصد مبتلایان به دیابت این عارضه را نیز دارا هستند و شدت این عارضه در آن ها به حدیست که فورا باید مشکل را درمان کنند.

پای دیابتی معمولا بیشتر از سایر بیماری های ناشی از دیابت افراد را درگیر خود می کند و نیاز به درمان در این مشکل بعد از مشکلات عروقی و کما از جدی ترین هاست.

افراد مبتلا به دیابت در ایران نیز بسیار زیاد هستند

افراد مبتلا به دیابت در ایران نیز بسیار زیاد هستند و در بسیاری از موارد درمان و کنترل بیماری در آن ها به درستی انجام نمی گیرد، یا امکان کنترل درست بیماری به دلیل بسیاری از محدودیت ها وجود ندارد، بیشتر افرادی که درگیر این مشکل هستند، پای خود را از دست داده و مشکلات عدیده دیگری نیز در ارتباط با سلامتی خود دارند.

در بیشتر موارد افرادی که بهداشت پا، از نظر کفش مناسب و… را رعایت نمی کنند، دچار مشکلات جدی در این ناحیه می شوند که در بیماران دیابتی به خاطر ضعف عروق مشکلات پا در افرادی که بهداشت را رعایت نمی کنند، بیشتر است،

البته این نکته را باید در نظر داشته که پای دیابتی قابل پیشگیریست و تنها در افرادی احتمال ابتلا افزایش پیدا می کند که درمان را شروع نکرده یا روند پیشرفت بیماری را کنترل نکنند. در بیشتر موارد زخم های پای دیابتی قابل درمان می باشند و نیاز به جراحی ندارند. با این حال جراحی پای دیابتی را می توان مطمئن ترین روش برای رهایی از این عارضه دانست.

کدام افراد بیشتر احتمال ابتلا به پای دیابتی دارند؟

تمام افراد دیابتی احتمال ابتلا به مشکل پای دیابتی را دارند، اما بعضی از افراد در صدر و اولویت این بیماری می باشند. به عنوان مثال بیشتر مطالعات محققان این طور نشان داده که زنان دیابتی بیشتر از مردان به زخم پای دیابتی دچار می شوند که دلیل آن ممکن است، سبک زندگی متفاوت از نظر تحرک و میزان شستشوی پا توسط زنان است. زنان معمولا به خاطر انجام کارهای منزل تحرک بیشتری داشته و در نتیجه احتمال ابتلا به این مشکل در آنان بیشتر است.

هم چنین افراد مسن به خصوص در رنج سنی چهل تا شصت سال بیشتر از جوانان در معرض ابتلا به پای دیابتی هستند. بیشتر بیماران نزدیک به شصت و پنج سال که کنترل درستی روی بیماری خود ندارند، به بیماری پای دیابتی مبتلا می شوند. وزن بدن نیز از دیگر عوامل مستعد کننده پای دیابتیست. افراد دیابتی که وزن بالایی دارند، نسبت به سایر افراد هم وضعیت اما لاغرتر احتمال بیشتری برای ابتلا به این مشکل دارند.

سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر

مشکلاتی نظیر سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر، طول دوره دیابت و داروهای مصرفی نیز در این مورد بی تاثیر نیستند. زخم پای دیابتی به طور کلی یکی از شایع‌ترین زخمها در تمام جهان است، در ایران نیز افراد زیادی مبتلا به این مشکل می باشند.

از جمله دلایلی که می‌تواند منجر به زخم پای دیابتی شود، میتوان به سن بالا،جنسیت،کنترل ضعیف قند خون یا عدم کنترل تغذیه،سیگار کشیدن و مصرف دخانیات،و سابقه های قبلی اشاره کرد.

با آموزش های کاملی که افراد دیابتی در مورد استفاده از انسولین و سبک تغذیه می بینند تا حد زیادی می توان از مشکلاتی که زخم پای دیابتی برای افراد ایجاد می‌کند جلوگیری کرد. این آموزش ها می تواند از طریق کتابچه، مراجعه به پزشک، رسانه ها و تمام ابزارهایی که همه روزه در دسترس مردم هستند، به بیماران دیابتی داده شود.

علائم عفونت در پا کدام است؟

پا از حساس ترین اعضای بدن است، به همین دلیل است که پا را قلب دوم انسان می نامند، به خصوص پاها نسبت به عفونت ها آسیب پذیر هستند. گاهی اوقات پوشیدن جوراب و کفش به دلیل رطوبت ایجاد شده در پا باعث ایجاد قارچ و عفونت میشود.

همچنین افرادی که زیاد عادت به پوشیدن دمپایی یا کفشی نداشته و در بیشتر محیط ها به صورت پابرهنه راه می روند، بیشتر در معرض ابتلا به زخم ها و عفونت های از طریق زخم در پا می باشند.بیماران دیابتی به دلیل حساسیت های پوستی و مشکلات عروقی نسبت به سایر افراد در برابر زخم ها و ابتلا به عفونت حساس می باشند.

انواع مختلف عفونت پا بیشتر با علائم بروز می کنند و فرد را از ابتلا به این مشکل آگاه می کنند تا امکان درمان به موقع را داشته باشد.

نشانه ی چرک زرد و یا سبز رنگ

از جمله علائم ابتلا به عفونت پا می توان به چرک زرد یا سبز رنگ اشاره کرد. هم چنین عفونت پا مانند سایر عفونت ها دارای تورم و بوی بد است و پوست را از رنگ معمولی به قرمز یا قهوه ای تغییر می دهد.

البته که عفونت در پاها به هر دلیلی که ایجاد شود، بدون درد نیست و مشکلاتی جدی در راه رفتن نیز ایجاد می کند. انواع مختلف عفونت پا معمولا دارای علائم مشابهی هستند، اما روش و دلیل ابتلا به این مشکل در موارد مختلف، متفاوت است.

وجود تاول

عفونت ها همان طور که گفته به شکل ها و علائم مختلفی بروز می کنند که یکی از شایع ترین آن ها تاول هستند. تاول ها، کیسه هایی کوچک حاوی مایعات چرکی می باشند که به علت اصطکاک پا با کفش یا جوراب ایجاد می شوند.

یکی از اصلی ترین دلایل ابتلا به تاول در پا تنگ بودن کفش است، در افراد دیابتی این تاول ها که در حالت عادی با چند روز استراحت دادن به پا و نپوشیدن کفش درمان می شوند تا مدت ها باقی می ماند یا در صورت از بین بردن تاول مانند ترکیدن، دچار زخم می شوند.

عفونتهای ناشی از زخم ها

عفونت هم چنین ممکن است، ناشی از زخم نیز باشد. هنگامی که در هر قسمت از پا زخمی ایجاد شده و درمان یا مراقبتی در مورد زخم انجام نشود، باکتری ها از طریق زخم وارد بدن شده و ایجاد عفونت پوستی می کنند.

همانطور که باکتری‌ها می‌توانند موجب بسیاری از بیماری‌های پوستی شود، قارچ ها نیز در دچار شدن به بیماری های پوستی و عفونت بی‌تأثیر نیستند، این نکته را باید مد نظر داشته باشید که قارچ ها بیشتر در محیط‌های گرم و مرطوب مانند استخر،رختکن حمام به مناطقی که آب و هوای مرطوب دارند، رشد می کنند،

به همین دلیل در اینگونه مکان‌ها افرادی که به دیابت و زخم های پای دیابتی مبتلا هستند، باید پای خود را دائماً خشک کنند. یکی از انواع رایج عفونت قارچی پای ورزشکار است که در این حالت زخم هایی بین انگشت های پا ایجاد شده و تا حدیست که ممکن است، ناخن ها را نیز تحت تاثیر قرار دهند.

در صورتی که فرد دیابتی علاوه بر زخم پای دیابتی به عفونت نیز مبتلا شود، می تواند مشکلات جدی را برای به وجود آورد از جمله این مشکلات قطعی عضو میباشد. در صورتی که عفونت در پای دیابتی در زمان مناسب درمان نشده یا دیابت در زمان وجود عفونت شدت پیدا می کند، احتمال قطع عضو نیز وجود دارد. افراد دیابتی نسبت به انواع بیماری های ایجاد شده به خصوص در پاها نسبت به سایرین آسیب پذیرتر می باشند.

زخم در پای دیابتی به چه علتی به وجود می آید؟

یکی از عوارض و مشکلات جدی و شایع در بیماران دیابتی زخم پای دیابتیست که از درهم شکستن بافت های پوست و آسیب به لایه های زیرین آن ایجاد می شود. زخم پای دیابتی ممکن است، در زیر انگشت شصت ایجاد شده و باعث برآمدگی در این ناحیه شود، یا حتی بر استخوان پا اثر بگذارد.

چند مکانیسم و فرآیند مختلف در دیابت ممکن است، منجر به بروز این مشکل شوند. یکی از دلایل اصلی در ابتلا به زخم پای دیابتی نبود اعصاب درد در پای افراد دیابتیست. این افراد به دلیل از بین رفتن اعصابی که درد را احساس می کنند، یا ضعف این اعصاب در صورت ایجاد زخم متوجه نشده و زخم گسترش یافته و حتی با عفونت شدیدتر می گردد.

هم چنین در صورتی که قند خون دائما پایین و بالا شود، پوست دچار خشکی شده و به دلیل شکنندگی و ترک های پوستی میکروب ها راحت تر به سطح بدن وارد شده و زخم های پوستی را ایجاد می کنند. معمولا در این گونه افراد زخم ها بعد از مدتی عفونی شده و حتی عروق خونی را درگیر کرده و عفونت را به سراسر بدن پخش می کنند.

همه افراد مبتلا به بیماری دیابت امکان ابتلا به زخم و درد پا را دارا هستند

به طور کلی می توان گفت که همه افراد مبتلا به بیماری دیابت امکان ابتلا به زخم و درد پا را دارا هستند، اما در صورت مراقبت کردن از پاها می توان تا حد زیادی از ابتلا به این مشکلات جلوگیری کرده و به عدم بروز آن ها کمک کند؛

با توجه به این که بسته به شدت و همچنین نوع درمان آن گوناگون است، بیمار دیابتی با اولین زخم ها و نشانه ها در پای خود باید به پزشک متخصص مراجعه کنند تا صحیح ترین تشخیص و دقیق ترین درمان به فرد بیمار داده شود. ابتلا به زخم پای دیابتی در زمستان و تابستان که هوا بیش از حد گرم یا سرد شده و مشکلاتی نظیر تنگی عروق در پاها هستند، بیشتر می شود،

بنابراین در این فصل ها افراد دیابتی لازم است، مراقبت از پاها را به شکل اساسی تری انجام دهند، به علاوه بعضی از مسائل می توانند باعث تشدید زخم پای دیابتی شوند که این موارد نیز باید تحت کنترل قرار گیرند.

از جمله این عوامل می توان به مصرف سیگار اشاره کرد. سیگار باعث مشکلات عروقی و چربی و فشار خون شده و در کنار دیابت، زخم های ایجاد شده در پا را گسترده تر و خطرناک تر می کند.

شکل و ظاهر پا در افراد دیابتی چه تغییراتی می کند؟

همان طور که گفته شد بیماری دیابت مشکلات مختلفی را به همراه دارد که گاهی کنترل آن ها به سادگی ممکن نیست و در درجه اول نیاز به درمان دیابت است. یکی از این مشکلات آسیب های اعصاب بدن است که در نتیجه این بیماری ایجاد شده و در صورتی که اقدامی برای درمان آن انجام نشود، در کوتاه مدت بیماری ها و خطرات جدی نظیر تغییر شکل در پاها را منجر می شود.

در هنگام بروز مشکلات دیابت به خصوص آسیب به عروق و اعصاب عضلات پا به شدت تضعیف شده و کم کم دچار عدم تعادل می گردند. حتی در بسیاری از مبتلایان، استخوان های پا و انگشتان دچار تغییر شده و شکلی غیرعادی پیدا می کنند که در این شرایط تنها راه درمان جراحی پای دیابتی می باشد.

بسیاری از آسیب های عصبی به پاها در افراد دیابتی عارضه هایی خاص و متفاوت ایجاد می کنند و بیشتر مفصل های بدن را درگیر مشکلات عصبی می کنند که در موارد حاد حتی منجر به نرمی بافت ها و تخریب سلول های بافت پا نیز می گردند.

نرمی پا

بیشتر افرادی که به نرمی پا دچار می شوند، معمولا با مشکلاتی نظیر آسیب و جا به جایی استخوان نیز درگیر می باشند که در این شرایط برای حفظ ظاهر طبیعی و عادی و عدم خروج استخوان از محل اصلی پزشک مدتی با گچ گرفتن مشکل را کنترل می کند تا با کنترل دیابت این مشکل نیز رفته رفته برطرف گردد.

در صورتی که دیابت شدت گرفته یا روند درمانی آن طی نشود، حتی گچ گرفتن نیز بعد از مدتی کارساز نیست و فرد باید به درمان هایی نظیر جراحی و حتی قطع عضو فکر کند. اقدامات دیگر در زمینه پای دیابتی معمولا زمانی انجام می گیرد که سایر روش های عادی و مرسوم انجام شده و نتیجه مثبتی حاصل نشده باشد.

عوامل به وجود آورنده و تشدید کننده پای دیابتی کدام موارد می باشند؟

عوامل خاص و متعددی وجود دارد که فرد به مشکلات دیابتی و آسیب های ناشی از دیابت دچار می شود. بیشتر افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند، به نوعی از یکی از مشکلات مربوط به پاها رنج می برند، شایع ترین نوع این مشکل زخم و بهبودی دیرتر زخم هاست و در بعضی از افراد درد و عفونت در پا به عنوان عارضه جدی ناشی از دیابت وجود دارد. هم چنین عفونت در پای دیابتی معمولا باعث پخش شدن عفونت در بدن و درگیر کردن بعضی از دیگر قسمت های اصلی مانند قلب نیز می شود که در بعضی از افراد کما یا مرگ را ایجاد می کند.

بعضی از عوامل می توانند تشدید بیماری هایی نظیر پای دیابتی در این بیماران را کاهش دهند، از جمله این عوامل می توان به پوشش مناسب پا اشاره کرد، در زمستان ها که عروق بدن حالت عادی نداشته و تنگ تر از سایر فصل هاست پوشاندن پا با جوراب های گرم می تواند ابتلا به عفونت و بیماری های پای دیابتی را کاهش دهد.

تخریب اعصاب بدن

تخریب اعصاب بدن از دیگر مشکلات بیماران دیابتیست که در مواردی منجر به زخم پای دیابتی نیز می شود. به خصوص افرادی که دوره ای طولانی به دیابت مبتلا هستند و برای درمان این بیماری اقدامی نکرده یا کنترل زیادی بر روند بیماری خود ندارند، بیشتر از سایر بیماران مستعد به تخریب و درگیری اعصاب پا هستند،

در صورتی که عصب پای بیمار دیابتی درگیر شود، با کوچک ترین ضربه یا حادثه دچار زخم شده و چون فقدان اعصاب باعث عدم احساس درد یا سوزش می شود، این زخم گسترده تر شده و در مواردی ایجاد عفونت های شدید نیز می کند. حتی در بعضی از موارد عدم احساس کردن انگشتان پا باعث عدم تعادل در راه رفتن نیز می گردد.

به خصوص افراد دیابتی که دارای سن بالایی هستند، یا بیماری های زمینه ای دیگر نظیر بیماری های قلبی عروقی دارند، باید بیشتر از سایرین در برابر مشکلات پای دیابتی مراقبت ها را انجام داده چون در صورت ابتلا به این مشکل خطرات ناشی از آن برای ایشان جدی تر بوده و در بعضی افراد باعث رفتن به کما و مرگ نیز می گردد.

بیماران دیابتی علاوه بر کنترل رژیم غذایی درست باید بعضی از موارد مانند ورزش و عدم استعمال دخانیات را نیز در برنامه روزمره خود داشته باشند.

علائم پای دیابتی شامل چه مواردیست؟

علائم زیادی وجود دارد که به فرد هشدار ابتلا به بیماری در پا را می دهد، این علائم با هر شکل و شدتی نمایانگر نوعی از مشکلات هستند. به عنوان مثال كم يا زياد شدن حس در اعضاي مختلف بدن به خصوص پاها، بیشتر دليل عصبي دارد. اما در بسياري از موارد، كرختي و بي حسي و عدم سوزش پاي انسان در هنگام ضربه یا آسیب دیدگی در اثر ابتلا به بیماری ديابت صورت مي گيرد.

جمع شدن قند در بدن و روي عصب ها

جمع شدن قند در بدن و روي عصب ها موجب از بین رفتن عصب هاي بدن مي شود. اشخاصی كه اين مشكل را دارند، حتي اگر در كفش آنها شن های ریزی هم باشد، متوجه نخواهند شد و در بیشتر موارد بریدگی های جزئی را نیز احساس نمی کنند که ممکن است، به زخمی عمیق یا عفونی منجر شود.

به عنوان مثال در صورت اینکه پا بی حس شده و در آزمایش قند خون نشانی از دیابت وجود ندارد، ممکن است، مشکلات دیگر نظیر لنگی پا یا بی حسی به خاطر اضافه وزن به وجود آمده باشد.

البته این مشکل نیز ممکن است، قطعی نبوده و به دلیل ابتلا به پیش دیابت باشد. در دیابت نوع دو معمولا علائم دیرتر بروز کرده و به خصوص در شرایطی که فرد از هر نظر در سلامت کامل باشد، تغییر شکل پا نیز از علائم هشدار دهنده شدت یا ایجاد مشکلات درونی ناشی از دیابت است، بیشتر بیماران دیابتی که دیابت کنترل نشده و شدید دارند، پاهای متفاوت از سایر بیماران داشته و این مشکل در تغییر شکل و حالت استخوانی به حدی پیش می آید که فرد امکان راه رفتن خود را نیز از دست می دهد.

پیش از جراحی پای بیماران دیابتی چه اقداماتی صورت می گیرد؟

جراحی پای دیابتی نیز مانند سایر جراحی ها نیازمند مراقبت هایی پیش از عمل است، البته بهترین حالت برای انجام این جراحی درمان دیابت و کنترل آن پیش از اقدام به عمل جراحیست اما در صورتی که با کنترل دیابت نیز وضعیت پا بهتر نشود، عمل امری ضروریست، به خاطر حساسیت های بیماری دیابت اقدامات پیش از جراحی نسبت به سایر انواع عمل ها ضروری تر است و در اجرای آن لزوم زیادی وجود دارد.

کلیه بیمارانی که به دیابت نوع یک مبتلا بوده و مدت زیادی انسولین مصرف می کنند، دو سه روز پیش از عمل باید انسولین هایی که اثر کوتاه دارند، استفاده کنند، هم چنین این دسته از بیماران برای کنترل و بررسی بهتر وضعیت دیابت، وضعیت آب و مایعات در بدن و الکترولیت ها باید در بیمارستان بستری گردند.

البته بستری پیش از عمل امری اختیاریست و در صورتی که بیماری توان مالی انجام این کار را نداشته باشد، می تواند با استفاده از روش های خود مراقبتی نظیر رژیم غذایی مناسب و چک کردن مداوم قند خون پیش از هر وعده غذایی کنترل قند و وضعیت خود را در منزل انجام دهد و تنها یک روز قبل از عمل برای آزمایشات لازم در بیمارستان بستری شوند.

قطع کردن داروهای کاهش قند نظیر مت فورمین

در مورد مبتلایان به نوع دوم دیابت، پیش از عمل جراحی پای دیابتی استفاده از داروهای کاهش قند نظیر مت فورمین و … باید قطع شود. البته باید توجه داشت که این کار حتما باید توسط پزشک و تجویز وی انجام شود و خود سرانه دارویی قطع نگردد.

به عنوان مثال دارویی نظیر کلرپرپامید را باید دو روز قبل از جراحی قطع نموده و سولفونیل اوره را روز قبل از عمل. بعضی از انواع داروها حتی تا چند روز بعد از عمل جراحی نیز نباید استفاده شوند که مشخص کردن نوع این دارو و زمان عدم مصرف آن به پزشک و نظر وی بستگی دارد.

در دسته افرادی که انسولین داروی درمانی آن هاست، می توان این ماده را از نوع اثر متوسط در روز عمل تزریق نمود و هم چنین از سرم قندی نیز استفاده کرد.

در هر دو نوع بیماری، بستری حداقل 24 ساعت پیش از عمل و بررسی وضعیت بیمار از نظرات مختلف امری ضروریست تا در صورت حساسیت بدن به هر کدام از بیماری ها در حین جراحی مشکلی به وجود نیاید.

برای اطلاع از ابتلا به پای دیابتی چه آزمایش هایی را می توان انجام داد؟

دیابت به خودی خود باعث ایجاد مشکلات مختلفی می باشد، بنابراین برای اطلاع از ابتلا به پای دیابتی در ابتدا باید ابتلا به دیابت تشخیص و تایید شود، چون در صورتی که فرد اطلاعی از دیابت خود نداشته باشد، مشکل به وجود آمده را ناشی از مشکلات دیگر دانسته و اقدام درمانی درست در زمینه حل مشکل را انجام نمی دهد.

یکی از آزمایشهای تشخیص دیابت آزمایش قند خون است، در این حالت فرد در اول صبح با حالت ناشتا یا پس از ۸ ساعت غذا نخوردن قند خون خود را مورد آزمایش قرار می دهد، در شرایطی که میزان قند خون در آزمایش فرد از حد معمول بالاتر بود، فرد مشکوک به دیابت می باشد و برای تشخیص دقیق تر نیاز به پزشک مراجعه کند

آزمایش تست تحمل گلوکز از دیگر آزمایش‌هایی است که برای تشخیص دیابت استفاده می شود، در این آزمایش مانند تست قند خون ساده ابتدا فرد چند ساعت ناشتا و بعد بلافاصله با مواد قندی و حاوی گلوکز مورد تغذیه قرار می گیرد،

در صورت اینکه گلوکز فرد در خون از حجم طبیعی بیشتر باشد، به معنی عدم ترشح هورمون های انسولین و عملکرد صحیح پانکراس است.

دیابت حاملگی نیز بیشتر از طریق روش دوم مشخص می شود، در این شرایط میزان قند خون 4 بار اندازه گیری می شود و در صورتی که دو بار بیش از حد طبیعی باشد، فرد به دیابت بارداری مبتلاست و نیاز به انجام اقدامات لازم است. در مورد پای دیابتی بیشتر تکیه بر مشاهدات و چکاپ پزشک برای تشخیص کمک کننده است.

درمان عفونت پای دیابتی به چه صورتی انجام می گیرد؟

درمان موفق مشکل پاي ديابتي بستگي به تجويز درست آنتي بيوتيك، کنترل زخم و كنترل ميزان قند خون دارد. در مورد آنتی بیوتیک ها مسئله خیلی مهم با لحاظ کردن عوارض زیاد آنتي بيوتيك ها، تعيين زمان مناسب برای تجويز آنتي بيوتيك ها، نوع آن، مقدار دارو و مدت زمان مصرف، روش مصرف و… همگی حائز اهمیت می باشند.

اولین درمان برای عفونت پای دیابتی معمولاً درمان های تجربی مانند استراحت کردن، بستن پا و مواردی از این دست است، اما در صورت جدی تر بودن زخم‌ها و زمینه قبلی در مورد عفونت‌های پای دیابتی نیاز است، به پزشک مراجعه شود.

در زمینه تشخیص و تعیین عفونت و تعیین وجود یا عدم وجود حساسيت به دارو، وضعيت كبد و كليه بيمار و وضعیت رسیدگی به درمان انتخاب گردد.

درمان عفونت در پای دیابتی حدود ۳ روز زمان می برد

به طور کلی درمان عفونت در پای دیابتی حدود ۳ روز زمان می برد اما به دلیل مشکلاتی نظیر کمبود آنتی بیوتیک عفونت های قبلی همچنین مشکلات پوستی احتمال این که این مدت بیشتر طول بکشد وجود دارد، در این حالت نیز با توجه به نظر پزشک و تجهیز آن می‌تواند داروهایی را برای تسریع روند بهبودی مورد استفاده قرار داد.بیشتر درمان ها در عفونت پای دیابتی به صورت مصرف دارو می باشد،

به عنوان مثال آنتی بیوتیک را به شکل قرص تجویز می کنند، اما در صورتی که بیمار توانایی مصرف دارو نداشته باشد، یا عفونت به حدی وخیم باشد که تاثیر دارو تاثیری بر بهبود سریع عفونت نداشته باشد، از نوع تزریقی این مواد استفاده می‌کنند.

در مواردي كه عفونت خفيف است، مي توان از آنتي بيوتيك هاي موضعي مانند موپيروسين نيز استفاده نمود. دارو چه به صورت تزریقی و چه به صورت خوردنی حتما باید توسط پزشک تجویز شود، در صورتی که دارو به صورت خودسرانه استفاده شود، احتمال ابتلا به مشکلات دیگر نظیر مشکلات معده وجود دارد.

درمان پای دیابتی در چه مواردی امکان پذیر است؟

پاها می توانند نشان دهنده بیماری های مختلفی باشند، در طب سوزنی و سنتی برای درمان درد هرکدام از قسمت ها بخشی مخصوص در پا را تحت درمان قرار می دهند، در زمینه دیابت هم پاها می توانند نشان دهنده افزایش قند خون شوند و اولین علائم مشکلات در بدن افراد دیابتی در پا به وجود می آید.

بنابراین بیماران دیابتی باید به تغییراتی که در پاها ایجاد شده دقت کنند و نشانه هایی که نمایش دهنده بیماری در پا هستند را بررسی کنند. البته در صورتی که نشانه های بیماری خیلی جدی شود، یا آسیب جدی به پای بیماران دیابتی وارد شود، بیمار باید به پزشک مراجعه کند و درمان را اصولی انجام دهد.

حتی کوچک ترین جراحات در بیماران دیابتی خطرناک است و جزئی ترین زخم ها نیز می توانند باعث عفونت های جدی در پا و در نهایت قلب بیماران دیابتی شوند.

بیماران دیابتی باید به درد و بی حسی پاها توجه کنند

بیماران دیابتی باید به درد و بی حسی پاها توجه کنند، دردهایی که در پا به وجود می آیند، در صورت موقتی بودن و کم بودن درد نیازی به مراجعه به پزشک ندارند، اما اگر درد پا ممتد، عمیق و شدید شود، نشان از مشکلی جدیست و برای جلوگیری از روند افزایش درد و آسیب نیاز است، به پزشک مراجعه شود.

به طور کلی می توان گفت که هر کدام از نشانه ها و مشکلاتی که در پای دیابتی به وجود می آیند، پیش از جراحی که آخرین مرحله است، درمان های مختلفی دارند. به عنوان مثال در صورتی که تاول در پا ایجاد شود و این تاول ها منجر به زخم شوند، درمان باید توسط پزشک و داروهای خاص انجام گیرد و در صورتی که گسترش زخم ها پیشرفت داشته باشد، پا باید جراحی شود.

قرمزی و تورم در پای می تواند نشان از زخم های زیرپوستی بوده یا علامت ابتلای پای بیمار به عفونت باشد. در صورتی که افراد با علائم اولیه آشنا باشند، توانایی بیشتری در کنترل بیماری داشته و بهتر می توانند از عوارض جدی این مشکلات جلوگیری کنند.

عفونت معمولا به صورت قرمزی، تورم، درد و تغییر شکل در اطراف ناخن ها ایجاد می شود. اصلی ترین درمان ها در پای دیابتی، درمان و کاهش قند خون است، هنگامی که قند خون به تعادل برسد، بسیاری از بیماری ها درمان می شوند و در صورت تشدید بیماری، جراحی آخرین راه درمان است.

چگونه می توان از نیاز به جراحی پای دیابتی جلوگیری کرد؟

مشکلات پای دیابتی، مانند زخم و عفونت اثرات منفی زیادی در زندگی مبتلایان به دیابت و این مشکل دارد. افرادی که دیابت دارند، بیشتر از افراد عادی استعداد ابتلا به بیماری های مختلف را دارند و گسترش بیماری در بدن آن ها ممکن است، مشکلات جدی نظیر کما، بیهوشی و قطع عضو را منجر شوند. از اصلی ترین روش ها که از مشکلات حاد و جدی جلوگیری می کند مدیریت درمان است.

مدیریت درمان به معنی آشنایی و شناخت کامل به بیماری و روش های کنترل در صورت بروز اولین علائم است، هم چنین بیمارانی که نشانه های جدی را مشاهده می کنند، باید علت پیشرفت بیماری را دانسته و روش های درمان در صورت جدی تر شدن بیماری را بشناسند.

پای دیابتی و بیماری در این عضو بدن، معمولا با مشکلات عروقی همراه است که در صورت شدت یافتن منجر به قانقاریا یا سکته قلبی می شود

کاهش هشیاری و افزایش فشار خون

از خطرات ابتلا به بیماری های مرتبط با پای دیابتی می توان به کاهش هشیاری و افزایش فشار خون اشاره کرد، به علاوه این بیماری تاثیرات جدی و منفی بر زندگی بیماران دیابتی می گذارد، این تاثیرات تغییر در روند زندگی مانند راه رفتن و… و هزینه هاییست که برای درمان این بیماری ها مورد نیاز است. مراقبت های ویژه از پا، می توانند از تمام مشکلات احتمالی در زمینه بیماری جلوگیری کنند.

بیماران دیابتی با آموزش، مراقبت و پیشگیری می توانند از جراحی پای دیابتی جلوگیری کنند. هم چنین تشخیص به موقع نیز تاثیر زیادی در روند درمان و منع پیشرفت بیماری دارد.

برای پیشگیری از زخم عفونت جوراب و کفش های مخصوص تا حد زیادی می توانند کمک کننده باشند، هم چنین چون بیشتر بیماران دیابتی به دلیل خشکی و ترک پا دچار زخم و ترک می شوند، می توانند با آب و صابون یا پاک کننده ملایم مانند نرم کننده تا حد زیادی از ترک پا جلوگیری کنند.

نکات مهم در زمینه پیشگیری از ابتلا به پای دیابتی و جراحی آن موثر است، کدام موارد می باشند؟

مشکلات زمینه ای که در اثر ابتلا به دیابت به وجود می آیند در صورتی که جدی نشده و به مسائلی مانند کما یا قطع عضو منجر شوند، قابل درمان می باشند و با پیشگیری از گسترش بیماری می توان تا حد مهمی از جدی شدن بیماری و بروز عوارض جلوگیری کرد. کنترل دیابت تا حد زیادی از بروز بیماری های دیگری که در اثر دیابت به وجود می آیند جلوگیری می کنند.

در مواردی که از طریق تغذیه یا دارو درمانی بیماری دیابت کنترل پیدا کند قند خون کاهش پیدا کرده و بعد از مدتی به مقداری دقیق و مشخص می رسد. از اقدامات مهم برای پیشگیری از ابتلا به پای دیابتی مراجعه منظم به پزشک در بازه های زمانی مشخص است.

هم چنین افرادی که در مورد بیماری و مشکلات ناشی از بیماری اطلاعات جامع و کامل داشته، می توانند راحت تر با بیماری برخورد کرده و از بروز مشکلات جدی آن پیشگیری کنند.

با ورزش کردن می توان سلامت بدن را در وضع مطلوب قرار داد

معمولا با ورزش کردن می توان سلامت بدن را در وضع مطلوب قرار داد، البته ورزش باید منظم و به عنوان یکی از روش های درمانی طبق قاعده خاص انجام شود. بسیاری از بیماران دیابتی با قرص، کرم و ژل های مخصوص از بروز زخم در پاها و در نتیجه نیاز به جراحی پا جلوگیری می کنند.

هم چنین آموزش در مورد بیماری، نظیر علائم خطرناک، مراقبت ها در زمینه بیماری، زمان مراجعه به پزشک، چک کردن قند خون، تزریق انسولین و… در کنترل و پیشگیری از جراحی پای دیابتی تاثیرگذار هستند. از دلایل جدی شدن دیابت در بدن عدم توانایی سلول ها در دریافت گلوکز و تجمع آن در خون است که با استفاده از دارو درمانی یا عدم مصرف غذاهای گلوکزی می توان از بروز علائم جدی در بیماران جلوگیری کرد.

تاثیر پزشک در جراحی پای دیابتی چیست؟

برای جراحی پای دیابتی حتما باید به پزشک مراجعه کرد. البته مراجعه به پزشک صرفا برای جراحی نیست و بهتر است، برای عدم نیاز به جراحی نیز، بیماران دیابتی در فواصل مختلف و دوره های مشخص برای معاینه وضعیت بیماری خود به پزشک مراجعه کنند.

پزشک با اطلاعات کاملی که در زمینه بیماری داشته و احاطه کامل و دقیق به آناتومی پا می تواند علت ایجاد هر کدام از زخم ها و علائم پا را تشخیص دهند. همچنین نتیجه جراحی پای دیابتی به میزان تسلط و اطلاعات پزشک بستگی دارد.

در مواردی که برای درمان مشکلات پای دیابتی نیاز به جراحی باشد، ابتدا باید سایر مشکلات تا حدی درمان شوند، به عنوان مثال در صورت وجود عفونت، ابتدا باید عفونت درمان شود تا از مشکلات بیشتر حین و بعد از عمل جلوگیری شود. معمولا درمان عفونت باعث ثبات فیزیکی شده و روند جراحی را مطمئن تر می کند.

در بعضی از موارد جراحی پای دیابتی ممکن است، شدیدتر از یک عمل ساده برای خروج عامل بیماری مانند عفونت و… باشد و نیاز به قطع عضو باشد، در صورتی که قطع عضو و سایر درمان ها به موقع انجام نگیرند ممکن است، باعث ایجاد عفونت های شدید و حتی مرگ در افراد دیابتی شوند.

تشخیص این که شدت مشکلات در پای دیابتی به چه حدی بوده و علائم، نشان دهنده کدام نوع از بیماریست، به تشخیص پزشک و مهارت وی در تشخیص بیماری بستگی دارد.

علائم اشتباه در مورد پای دیابتی کدام موارد می باشند؟

اگرچه دیابت می تواند تشدید کننده بیماری های مختلف باشد، اما گاهی اوقات ممکن است، نشانه های بیماری به دلیل دیابتی بودن فرد به اشتباه برداشت شده و در نتیجه روند درمان و مراجعه به پزشک در زمان درست انجام نشود.

به عنوان مثال یکی از مشکلاتی که بیماران دیابتی زیاد به آن مبتلا می شوند، زخم پای دیابتیست. اما همیشه زخم ها به علت دیابت به وجود نمی آیند، گاهی اوقات زخم به دلیل اختلال در گردش خون و اختلال در شریان ها و تنگی رگ ها ایجاد می شود.

نارسایی و اختلالات دریچه های وریدی در بسیاری از موارد باعث جمع شدن خون در پاها می شوند که با کوچکترین ضربه ای ایجاد زخم می کنند. هم چنین مشکلاتی مانند کلسترول بالا و عوارض بعضی از داروها نیز ممکن است، ایجاد زخم های سطحی در پا کنند که در صورت عدم مراجعه به پزشک با زخم پای دیابتی اشتباه گرفته می شوند.

از دیگر مشکلاتی که در پای بیماران دیابتی زیاد به وجود می آید تاول های سطح پاست. تاول ها ممکن است، به دلیل کفش نامناسب، گرمای بیش از حد و اصطکاک پا به دلیل پوشیدن طولانی مدت کفش ایجاد شود و صرفا به علت وجود دیابت نیست. گاهی افراد به دلیل اشتباه گرفتن این مشکلات با دیابت به طور خودسرانه دارو مصرف کرده یا رژیم غذایی خود را تغییر می دهند که ممکن است، باعث بروز مشکلات جدی تری شوند.

پیشنهاد می کنیم از مطلب درمان قطعی دیابت در ایران دیدن کنید.

مراقبت های پوستی و غذایی برای جلوگیری از ابتلا به پای دیابتی چه مواردی هستند؟

برای این که نیاز به جراحی پای دیابتی و در موارد حادتر قطع عضو نباشد اولین قدم کنترل بیماریست. دیابت جزء بیماری های قابل درمان است و حتی اگر به دلیل زمینه های ارثی یا مادرزادی این بیماری به طور قطع درمان نشود، می توان با کنترل درست قند خون را در سطح طبیعی قرار داد که منجر به مشکلات جدی نگردد.

از جمله کنترل ها برای پیشگیری از جراحی پای دیابتی رژیم غذایی درست و اصولیست. رژیم غذایی بیماران دیابتی معمولا کم گلوکز یا بدون گلوکز است که باعث تجمع این ماده در سلول ها نشود.

بیماران دیابتی نباید قند و شکر مصرف کنند و از مصرف بعضی مواد غذایی نشاسته دار که ممکن است، به صورت قند در بدن ذخیره شده یا میوه هایی که قند بالایی دارند، جلوگیری کرد. در رژیم بیماران دیابتی معمولا از غذاهای گیاهی و آب پز استفاده می شود و در صورت علاقه فرد به قند و شکر از قند های مخصوص بیماران دیابتی که رژیمی هستند، استفاده می شود.

بیماران دیابتی به خصوص در پاها بیشتر از افراد عادی دچار ترک های پوستی و در نتیجه ترک های پوستی زخم های سطحی و عفونت می شوند که برای این مشکل می توان از انواع مرطوب کننده ها و کرم های پوستی استفاده کرد. البته چرب کردن پا باید با تشخیص پزشک انجام شود و در صورت نیاز به داروی خاص پیش از استفاده از مرطوب کننده این کار صورت گیرد.

تاثیر کفش مناسب در جلوگیری از ابتلا به پای دیابتی چیست؟

یکی از مشکلاتی که بیماران دیابتی به آن مبتلا می شوند، عفونت و تاول در پاهاست. کفش نامناسب و تنگ ایجاد تاول و عفونت در پا را تشدید می کند به همین دلیل بیماران دیابتی حتما باید از کفش مناسب استفاده کنند. به علاوه به دلیل ایجاد زخم های طولانی مدت در پای بیماران دیابتی، پیش از پوشیدن کفش باید از سلامت و عدم وجود اجسام خارجی در کفش اطمینان حاصل کنند.

بیماران دیابتی بهتر است، از دمپایی یا صندل های طبی استفاده کنند و کفش هایی را مورد استفاده قرار دهند که ارتفاع مناسبی داشته باشند. در بیرون از منزل مناسب ترین کفش برای بیماران دیابتی آن هاییست که کاملا بسته و مناسب پا باشد و خیلی تنگ یا گشادتر از پای بیمار نباشد. کفش های نو معمولا در روزهای اول در پا زدگی ایجاد می کند که برای حل این مشکل می توان چند روزی کفش را در داخل منزل استفاده کرد که پوشیدن طولانی مدت در بیرون منجر به تاول و زخم نشود.

پوشیدن کفش نامناسب هم چنین به شدت ایجاد درد کرده و در کوتاه مدت مشکلات جدی عفونی در پا به وجود می آورد.