آمبولی در عمل اسلیو

در این نوشتار می خواهیم به موضوع آمبولی در عمل اسلیو بپردازیم. با ما باشید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آمبولی در عمل اسلیو می توانید با ما در تماس باشید

09120174510

در این مقاله با ما همراه باشید تا مختصری با اعمال جراحی چاقی آشنا شده و سپس در مورد عمل اسلیو معده، آمبولی در عمل اسلیو، علل و راه های پیشگیری آن و انواع سکته‌های قلبی و مغزی ناشی از آمبولی و روش‌ها، آزمایش‌ها و داروهای درمانی کوتاه و دراز مدت آن، اطلاعات مفیدی به دست آورید.

امکان آمبولی در حین جراحی اسلیو

جراحی معده بسیار حساس است و نباید توسط جراحان عمومی انجام شود.

لازم به ذکر است که بیشترین عوارض در بیمارانی مشاهده می شود که توسط جراحان کم تجربه در این زمینه جراحی شده اند.

به طور کلی، طبق آمارهای موجود، احتمال بروز این عوارض مانند آمبولی در حین جراحی بسیار بسیار کم است.

اما احتمال آمبولی ریه در سایر جراحی ها وجود دارد، تنها به این نوع جراحی محدود نمی شود.

اما خطر مرگ بر اثر چاقی بسیار کم است و جراحی بای پس معده اغلب تنها راه نجات بیمار است.

همچنین دکتر سلیمی بهترین متخصص جراحی چاقی و پزشک جراح فوق تخصص را به منظور مشاوره و انجام اعمال جراحی چاقی به شما معرفی خواهیم کرد تا در زمینه انواع جراحی چاقی و احتمال آمبولی در عمل اسلیو بتوانید راهنمائی‌های لازم را کسب نمایید. همراه شما هستیم.

عناوین مقاله:

عمل اسلیو معده چیست؟

چگونه و با چه کسی باید قبل از عمل مشاوره کنیم؟

آشنایی مختصر با دکتر مهدی سلیمی

آمبولی چیست و چطور به وجود می‌آید؟

انواع آمبولی یا گرفتگی لخته خونی کدام است؟

از چه علایمی می‌توان پی برد که فرد دچار آمبولی شده است؟

خطرات دراز مدت آمبولی ریه چیست؟

چه عواملی در تشدید بیماری آمبولی مؤثر می‌باشد؟

چگونه در مراکز درمانی، از بروز آمبولی در عمل اسلیو معده جلوگیری می‌شود؟

راه‌های عمومی پیشگیری از آمبولی چیست؟

اگر آمبولی برای بیمار اتفاق بیفتد، چگونه تشخیص و درمان می‌گردد؟

آزمایش‌های تشخیص لخته خون در ریه، شامل چه مواردی می‌باشد؟

آیا احتمال آمبولی در عمل اسلیو معده برای افراد مبتلا به واریس زیاد است؟

داروهای بعد از عمل اسلیو معده را چگونه باید مصرف نمود؟

چگونه بعد از آمبولی، لخته‌های خون در شریان‌ها درمان می‌شوند؟

سکته آمبولی چیست؟

علائم سکته آمبولی چیست؟

سکته آمبولی چگونه درمان می شود؟

عوامل موثر در بهبودی پس از آمبولی مغزی چیست؟

نتیجه‌گیری و سخن پایانی

 

عمل اسلیو معده چیست؟

این عمل یک نوع جراحی چاقی بوده که در آن حدود 70 درصد از حجم معده افراد دارای چاقی‌های مفرط و اضافه وزن بالا برداشته شده و بعد از آن، تنها حدود ۳۰ درصد از حجم قبلی معده در درون شکم باقی می‌ماند.

عمل اسلیو معده از عبارات (Gastric Sleeve Surgery) یا (Vertical Sleeve Gastrectom) گرفته شده است. کلمه اسلیو در انگلیسی به معنی آستین است و بعد از برش و خارج کردن حجم زیادی از معده، آن چه می‌ماند، شبیه یک آستین لباس می‌باشد.

کم کردن حجم معده، مقدار غذای مصرفی را که یک شخص می‌تواند در هر وعده بخورد، محدود کرده و در نتیجه باعث ایجاد تغییرات هورمونی دیگری می‌شود که به کاهش وزن فرد بیمار، کمک شایانی می‌نماید.

چگونه و با چه کسی باید قبل از عمل مشاوره کنیم؟

عمل جراحی اسلیو معده کار جراحان عمومی نیست و دارای ریزه‌کاری‌های فراوان پزشکی در هر سه مرحله قبل از عمل، حین عمل و بعد از آن می‌باشد.

هرگونه سهل انگاری یا بی‌اطلاعی یا بی‌تجربگی پزشک معالج می‌تواند به عوارض مختلفی مثل آمبولی در عمل اسلیو معده بیانجامد که در ادامه به طور کامل در این مورد توضیح خواهیم داد.

اولین قدم در راه انجام این جراحی، پیدا کردن یک جراح فوق تخصص همچون دکتر سلیمی به همراه یک مشاوره عالی می‌باشد. در این مشاوره فرصتی پیش می‌آید تا با جراح خود صحبت کنیم و به بیان مشکلاتمان بپردازیم.

قبل از انجام عمل جراحی، سعی کنید از سوابق و صحت پروانه پزشکی جراح مورد نظر اطلاعات کامل به دست بیاورید و در رابطه با فعالیت‌های علمی و ژورنالیستی وی، تحقیقاتی انجام دهید.

همچنین می‌توانید با یافتن بیماران قبلی این پزشک، نسبت به چگونگی عملکرد و خدمات بعد از جراحی، اطمینان و آرامش خاطر مورد نظر را حاصل نمایید.

آشنایی مختصر با دکتر مهدی سلیمی

اگر به دنبال یک جراح فوق تخصص، با تجربه و حرفه‌ای می‌باشید که در انجام عمل های جراحی از جمله عمل اسلیو معده از وی استفاده نمایید، دکتر سلیمی یکی از بهترین گزینه‌ها و انتخاب‌های شما در لیست جراحان معده می‌باشند.

دکتر مهدی سلیمی، با شماره نظام پزشکی 100674 عضو انجمن بین المللی جراحان چاقی (‌IFSO‌) و متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص لاپاروسکوپی پیشرفته و جراح چاقی و متابولیک می‌باشند که مهارت و تجربه زیادی در انواع جراحی‌های مربوط به اضافه وزن و چاقی دارند.‌

آدرس دکتر سلیمی واقع در خیابان شریعتی، کوچه فلسفی، ساختمان پزشکان پرشین می‌باشد. برای تماس و آشنایی با ایشان می‌توانید از شماره 02126422860 و تلفن همراه 09120174510 و آدرس اینستاگرام  dr.mehdisalimi کمک بگیرید.

در صفحه اینستاگرام دکتر سلیمی، آموزش‌ها، اطلاعات و راهنمایی‌های سودمند بهداشتی و پزشکی در رابطه با انواع آمبولی در عمل اسلیو و کلیه جراحی‌های لاغری ارائه شده است. به علاوه سوابق عمل های جراحی و اطلاعات عمومی بیماران قبلی دکتر سلیمی را نیز می‌توانید مشاهده نمایید.

آمبولی چیست و چطور به وجود می‌آید؟

آمبولی یا Pulmonary embolism به یک ذره یا لخته در بدن گفته می‌شود که معمولاً از نوع چربی است و از مکان اصلی خود بنا به هر علت، جدا شده و به همراه جریان خون شروع به حرکت در شریان‌های خونی می‌کند.

آمبولی می‌تواند در اندامی مثل مغز، ریه، قلب یا دیگر اعضا به دیواره رگ ها در منطقه‌ای که شریان، تنگ و باریک می‌شود، چسبیده و باعث بسته شدن آن شریان گردد.

همواره آمبولی‌های ضعیف در همه شریان‌های کوچک روی می‌دهد ولی توسط سیستم ایمنی بدن، این لخته‌های کوچک تجزیه شده و پاکسازی می‌گردند، اما ریه‌ها به علت این که دارای رگ های خونی بسیار باریک هستند، عموماً برای بروز این آسیب مستعدتر می‌باشند.

تمام خون داخل بدن هر انسان، در هر بار گردش خون به طور دائم در حال عبور از ریه‌ها می‌باشد

باید توجه داشت که تمام خون داخل بدن هر انسان، در هر بار گردش خون به طور دائم در حال عبور از ریه‌ها می‌باشد. رگ‌هایی که خون را به ریه‌ها می‌رسانند، به مویرگ‌های بسیار ریزی شاخه شاخه می‌گردند

و سپس این مویرگ‌ها در انتها به کیسه‌های هوایی خواهند رسید تا بتوانند گازکربنیک موجود در خون را به داخل کیسه‌های هوایی آزاد کرده و اکسیژن هوای وارد شده به ریه را از درون این کیسه‌های هوایی دریافت نمایند.

ولی چنان چه لخته‌های خونی حرکت کرده و به این مویرگ‌های باریک و نازک برسند، امکان تبادل اکسیژن با گازکربنیک از بین رفته و مسیر شریان خون داخل مویرگ‌های ریوی بسته می‌شود.

اگر بسته شدن این مویرگ‌ها جزئی و فقط در بعضی از آن ها اتفاق بیفتد، مشکل حادی به وجود نخواهد آمد و بدن پس از مدتی با کمک بعضی مواد ترشح شده درون خون، این لخته‌ها را جذب کرده و از بین می‌برد و مسیر مجدداً باز می‌شود.

ولی اگر ناحیه مورد آسیب به علت حجم زیاد لخته‌ها بزرگ باشد، گردش خون مختل شده و چون جذب اکسیژن توسط سلول‌های داخل مسیر انجام نمی‌شود، سلول‌ها آسیب دیده و آرام آرام به سوی مرگ خواهند رفت.

بیشتر این لخته‌های خونی، ابتدا در یکی از سیاهرگ‌های عمقی لگن یا اندام تحتانی شکل می‌گیرد

بیشتر این لخته‌های خونی، ابتدا در یکی از سیاهرگ‌های عمقی لگن یا اندام تحتانی شکل می‌گیرد. آمبولی چربی عموماً از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه‌ریزی می‌گردد و در نهایت به مسیر یکی از سرخرگ‌های خون‌رسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد.

در اثر گرفتگی شریان‌های خونی یا آمبولی در عمل اسلیو، توانایی تنفسی کاهش یافته و در پی آن گاهی حتی سکته‌های مغزی یا قلبی نیز اتفاق می‌افتد. این شرایط ممکن است در هر سنی رخ دهد ولی در حالت طبیعی، بیشتر در بزرگسالان رایج بوده و یا بعد از اعمال جراحی دیده می‌شود.

انواع آمبولی یا گرفتگی لخته خونی کدام است؟

آمبولی یا گرفتگی شریان‌ها در اثر لخته‌های خونی، به چند نوع تقسیم بندی می‌گردد که در فهرست زیر ارائه می‌گردد:

آمبولی ریه:

متداول ترین نوع آمبولی در شریان‌های ریه اتفاق می‌افتد. این نوع آمبولی، معمولاً ابتدا در پا تشکیل شده که گاهی به آن ترومبوز وریدهای عمقی یا DVT نیز گفته می‌شود.

در مرحله بعد، این لخته‌ها به سمت یکی از شریان‌های ریه حرکت می‌کند. بسیاری از آمبولی‌ها توسط بدن شناسایی، تجزیه و از بین می‌روند. این نوع آمبولی در شرایط حاد ممکن است باعث مرگ شود.

آمبولی مغزی:

اگر لخته خون از مسیر دیگری به مغز برسد، باعث حمله ایسکمی گذرا (TIA) می‌شود که نوع دیگری از آمبولی است.

آمبولی شبکیه چشم:

در بعضی مواقع، لخته‌های کوچکی که نمی‌توانند عروق اصلی را مسدود کنند، به سمت رگ‌های خونی کوچک در شبکیه حرکت کرده و آن ها را مسدود می‌کنند. این مورد می‌تواند منجر به نابینایی در یکی از چشم ها گردد.

آمبولی سپتیک:

این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که ذرات ایجاد شده توسط عفونت ها در بدن به جریان خون وارد شده و عروق خونی را مسدود کنند.

آمبولی مایع آمنیوتیک:

باید توجه داشت که همه آمبولی‌ها از لخته خون تشکیل نشده‌اند. دوران بارداری، رحم خانم‌ها حاوی مایع آمنیوتیک است که برای حفاظت جنین تشکیل شده است. مایع آمنیوتیک می‌تواند دچار آمبولی شده و به سمت ریه‌های مادر حرکت نماید و باعث آمبولی آمنیوتیک ریوی گردد.

آمبولی هوا یا گاز:

غواصانی که با ماسک اکسیژن غواصی می‌کنند، چنان چه از اعماق آب به سرعت به سطح آب بیایند، ممکن است دچار آمبولی هوا شوند. این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که حباب‌های موجود در خون، جریان خون شریانی را مسدود کنند.

آمبولی چربی:

این آمبولی زمانی اتفاق می‌افتد که ذرات مغز استخوان یا چربی وارد جریان خون شده و ممکن است مثل لخته خون یا حباب هوا، به انسداد رگ‌های خونی منجر شوند.

از چه علایمی می‌توان پی برد که فرد دچار آمبولی شده است؟

چنان چه شخصی شاهد بروز یکی از علائم یا حالت‌های زیر در شرایط طبیعی و یا پس از اتمام عمل جراحی باشد، ممکن است به آمبولی در عمل اسلیو دچار شده باشد و باید آن را تحت نظر بگیرد:

اگر بیمار دچار تورم و درد اندام زیرین بدن شده باشد که معمولاً زودتر از سایر علایم احساس می‌شود.

چنان چه بیمار تند تند نفس می‌کشد و فاصله بین نفس‌هایش کوتاه شده و به اصطلاح تنگی نفس دارد.

گاهی تعریق شدید یا دیافورز نیز به همراه آمبولی دیده می‌شود.

شنیدن صدای رال یا کراکل ریوی نیز از علائم آمبولی است.

بروز نشانه‌ها و علائم بالینی ترومبوفلبیت

بروز نشانه‌ها و علائم بالینی ترومبوفلبیت از مشخصات آمبولی می‌باشد.

اگر شخص دچار تندی ضربان قلب با مقادیر بیشتر از ۱۰۰ تپش در دقیقه باشد.

وجود اندکی تب با حرارت بیش از °۳۷٫۸ نیز از علائم این مسئله است.

در صورت شنیدن صدای گالوپ s3 یا s4 که به صدای سوم و چهارم قلب نیز معروفند.

اگر بیمار دچار سنکوپ یا غش‌کردن شده و یا حالت‌های شبیه غش پیدا کند.

گاهی از قلب فرد، صدای دوم شنیده می‌شود.

چنان چه صدای سوفل قلبی از شخص شنیده شود.

آمبولی گاهی توأم با سیانوز به معنی آبی یا کبود شدن انتهای انگشتان، لب‌ها، صورت و مخاط‌ها می‌شود که به خاطر کمبود اکسیژن خون اتفاق می‌افتد.

از دیگر علائم آمبولی، احساس درد در قفسه سینه می‌باشد.

بعضی اشخاص هنگام آمبولی دچار سرفه غیر پیوسته به همراه خلط خونی می‌گردند.

آخرین نشانه آمبولی می‌تواند بروز ادم حاد ریه باشد.

خطرات دراز مدت آمبولی ریه چیست؟

آمبولی ریوی در کوتاه مدت می‌تواند به قیمت جان بیمار تمام شود و یک پژوهش در این زمینه نشان داده است که حدود یک سوم افرادی که آمبولی ریوی در آن ها تشخیص داده نشده و یا پس از تشخیص درمان نشده‌اند، متأسفانه جان خود را از دست داده‌اند. لذا مرحله تشخیص و سپس درمان صحیح این عارضه می‌تواند از آمار مرگ و میر آن به مقدار زیادی جلوگیری نماید.

آمبولی ریوی می‌تواند به فشار خون ریوی منتهی شود

از مورد مرگ و میر این بیماری که بگذریم، آمبولی ریوی می‌تواند به فشار خون ریوی منتهی شود. منظور آن است که فشار خون ریه‌ها در این بیماران در سمت راست قلب بسیار بالا می‌رود و به علت وجود مانع در مسیر شریانی خون، قلب مجبور است تا سخت‌تر کار کند که بتواند خون را از این رگ ها عبور دهد.

لذا این افزایش فعالیت قلب، باعث بالا رفتن فشار خون در سمت راست قلب شده و در طولانی مدت به ضعیف شدن ماهیچه‌های قلب منتهی می‌گردد.

نوع دیگری از آمبولی به صورت نادر نیز اتفاق می‌افتد و آن این است که ذرات لخته کوچک به طور مداوم تشکیل شده و در طول زمان رشد می‌کنند و نتیجه آن ایجاد فشار خون ریوی مزمن است. به این شرایط ترومبو آمبولی ریوی مزمن گفته می‌شود.

پیشنهاد می کنیم از سایر مطالب سایت آبستی سرجری دیدن کنید.

چه عواملی در تشدید بیماری آمبولی مؤثر می‌باشد؟

یک سری از اختلالات و اتفاقات طبیعی یا ژنتیکی باعث زمینه‌سازی و تقویت امکان ابتلا به آمبولی در عمل اسلیو یا شرایط خاص دیگر می‌باشد که بصورت فهرست‌وار به آن ها اشاره می‌نماییم.

چنان چه افراد به خاطر انواع بیماری یا تصادفات و یا اعمال جراحی نیاز داشته باشند که به استراحت طولانی مدت در بستر بپردازند.

داشتن سن بیش از شصت سال به احتمال آمبولی می‌افزاید.

اگر فردی در گذشته عمل جراحی انجام داده باشد.

وجود اختلالات در ریتم قلب یا نارسایی احتقانی قلب می‌تواند به آمبولی منجر شود.

نشستن در یک حالت کم حرکت و ثابت برای مدت طولانی

نشستن در یک حالت کم حرکت و ثابت برای مدت طولانی مثل مسافرت با قطار یا هواپیما از زمینه‌های ایجاد آمبولی می‌باشد.

داشتن بیماری‌های پرخونی پلی سیتمی یا کم خونی همولیتیک نیز در این زمینه مؤثر می‌باشد.

اگر بیمار در گذشته دارای شکستگی استخوان شده باشد.

چاقی به خصوص از نمونه مفرط آن می‌تواند احتمال بروز آمبولی در افراد را بالا ببرد.

هر گونه مصرف سیگار، قلیان و به طور کلی انواع دخانیات در بروز آمبولی تأثیر مستقیم دارند.

مصرف قرص‌های ضد بارداری به ویژه در خانم‌های سیگاری باعث تشدید احتمال آمبولی در خانم‌ها می‌باشد.

فشار خون بالا که به طور سیستماتیک باعث ایجاد خطر بروز آمبولی است.

داشتن هر گونه سرطان به خصوص سرطان پانکراس نیز زمینه‌ساز بروز آمبولی می‌باشد.

افرادی که کاتترهای ورید مرکزی دارند نیز در معرض خطر می‌باشند.

چگونه در مراکز درمانی، از بروز آمبولی در عمل اسلیو معده جلوگیری می‌شود؟

با توجه به این که احتمال بروز آمبولی در مدت زمان چند ساعت پس از اعمال جراحی وجود دارد، وظیفه کلینیک یا بیمارستان در این زمینه آن است که بعد از عمل، مقداری بیمار توسط پرستار یا همراه وی در محیط راه برده شود و سه تا چهار ساعت پس از عمل که بیمار وارد بخش شد، به وی داروی رقیق کننده خون تزریق شده و این تزریقات تا چند روز پس از ترخیص نیز برای وی تجویز گردد.

همچنین لازم است که برای بیمار یک نوع جوراب ضد ترومبوز پیشنهاد شده که حداقل تا دو هفته بعد از عمل توسط وی پوشیده شود تا ریسک آمبولی در عمل اسلیو کاهش یابد.

جوراب های ضد ترومبوز یا ضد آمبولی جوراب هایی هستند که از الیاف خاص و محکمی ساخته شده‌اند و از لخته شدن خون در ساق پا و یا ران جلوگیری نموده و از بروز ترومبوزهای وریدی DVT در بیمارانی که بستری طولانی مدت دارند، جلوگیری می‌نماید.

چنان چه برای انجام عمل اسلیو معده به جراحان متخصص و متبحری مانند دکتر سلیمی مراجعه نمایید و در مراکز کلینیکی معتبر و پیشرفته اقدام به انجام این عمل جراحی نمایید، می‌توانید کاملاً مطمئن باشید که سوابق و تجربیات و تخصص دکتر سلیمی،

پشتوانه محکمی برای جلوگیری از ایجاد هرگونه عارضه یا مشکلات پس از عمل از جمله آمبولی در عمل اسلیو، برای شما خواهد بود و اگر کلیه موارد گفته شده رعایت گردد، خطر بروز گرفتگی شریانی و آمبولی در عمل اسلیو به صفر خواهد رسید.

راه‌های عمومی پیشگیری از آمبولی چیست؟

کلیه افراد و یا بیماران می‌توانند با رعایت نکات زیر، احتمال بروز این عارضه را به مقدار زیاد کاهش دهند:

تمام بیماران باید تا حد امکان از انجام استراحت‌های طولانی مدت در بستر بیماری خودداری نمایند.

بیماران باید در طول دوره نقاهت چه در داخل بستر هنگام استراحت و چه در زمان‌های حرکت در بیرون از بستر، جوراب های کشی یا جوراب های ضد ترومبوز بپوشند و یا ساق پاهای خود را باندپیچی نمایند.

همواره بعد از انجام هر گونه جراحی باید اندام‌های تحتانی و لگن را حرکت داده و شروع به راه رفتن نمایند.

مصرف هر گونه سیگار، قلیان یا دخانیات را کنار گذاشته و به خصوص خانم‌های بالای ۳۵ سال که قرص ضد بارداری مصرف می‌کنند، به این مورد توجه داشته باشند.

تا آنجا که می‌توانید از انجام اعمال جراحی غیر ضروری خودداری نمایید و اگر روش‌های دیگری به جز جراحی برای درمان شما وجود دارد، از آن ها استفاده کنید.

هر یک تا دو ساعت اقدام به کمی راه رفتن نمایید

هنگام حضور در سفر، هر یک تا دو ساعت اقدام به کمی راه رفتن نمایید و هر چند وقت یک بار، انگشتان پاها را خم و راست نمایید.

هنگام نشستن‌های طولانی در صورت امکان، پاها را به صورتی قرار دهید که مچ پا از ران کمی در سطح بالاتری قرار گیرد.

در زمان خوابیدن، سعی کنید که سطح پا کمی از کف تخت بالاتر باشد.

چنان چه مصرف یک عدد قرص آسپرین از نظر پزشک شما برایتان مسئله آفرین نیست، هر روز یک عدد مصرف نمایید تا از نقش پیشگیری کننده آسپیرین در این مورد بهره ببرید.

برای مقابله با تشکیل لخته‌های خونی، رژیم غذایی خاصی موجود نیست و توصیه‌ای در این مورد وجود ندارد.

اگر آمبولی برای بیمار اتفاق بیفتد، چگونه تشخیص و درمان می‌گردد؟

در بسیاری از موارد حتی با توجه به علائم بروز آمبولی در عمل اسلیو، تشخیص این عارضه برای بیمار یا کادر درمان کمی مشکل می‌باشد. به خصوص اگر فرد به یک بیماری قلبی عروقی زمینه‌ای نیز دچار باشد.

در این حالت معمولاً پزشک تقاضای انجام آنژیوگرافی ریه می‌دهد که دقیق‌ترین روش تشخیص آمبولی می‌باشد.

در این آنژیوگرافی،‌ یک ماده رنگی به داخل سیاهرگ بازو یا اندام تحتانی تزریق شده و پس از آن که این ماده در کلیه شریان‌ها و عروق خونی ریه به گردش درآمد، عکس سرخرگ‌ها پس از گذشت اشعه ایکس روی فیلم قابل رؤیت بوده و با دقت به این عکس می‌توان لخته‌های خونی را مشاهده نمود.

تجویز داروهای ضد انعقاد خون

در صورت وجود لخته، معمولاً پزشک معالج داروهای ضد انعقاد خون را به منظور جلوگیری از تشکیل لخته‌های بیشتر تجویز می‌نماید و سپس ماده هپارین به صورت داخل سیاهرگی وارد شده و داروی وارفارین خوراکی نیز به بیمار داده می‌شود.

اگر حجم لخته‌های خونی وسیع باشد یا بیمار دارای بیماری‌های زمینه‌ای قلبی عروقی باشد و یا این درمان‌ها مؤثر نباشد، پزشک معالج باید از روش حل کردن لخته استفاده نماید که توسط دارو صورت می‌گیرد.

چنان چه این روش نیز نتواند تأثیر مورد نظر را بگذارد، باید روش‌های جراحی مثل خارج کردن لخته توسط کاتتر یا استفاده از فیلتر داخل وریدی به کار گرفته شود.

آزمایش‌های تشخیص لخته خون در ریه، شامل چه مواردی می‌باشد؟

در مراکز درمانی، آزمایش‌ها و تست‌های مختلفی وجود دارد که پزشکان معالج با استفاده از آن ها وجود لخته‌های خونی در ریه را بررسی کرده و به درمان آن ها می‌پردازند. نمونه‌های رایج این آزمایشات را در ادامه توضیح خواهیم داد:

آزمایش خون دی دایمر

دایمر یک ماده شیمیایی درون خون می‌باشد و کسانی که دچار گرفتگی لخته خون ریوی هستند، میزان این ماده در داخل خونشان بالا می‌رود. تشخیص سطح دایمر در خون،‌ توسط یک آزمایش خون ساده انجام شده و در اکثر مواقع با آزمایشات دیگری همراه می‌گردد.

سی تی آنژیوگرام ریوی (CT-PA)

سی تی آنژیوگرام نوع خاصی از اشعه ایکس است و با استفاده از یک سیستم کامپیوتری پیاده سازی می‌گردد. روش انجام آزمایش به این صورت است که به داخل یکی از رگ‌های شما رنگی خاص تزریق شده و در طول آزمایش، این رنگ توسط اشعه ایکس ردیابی می‌گردد و چنان چه یکی از رگ ها دچار گرفتگی شده باشد، به خوبی قابل تشخیص می‌باشد.

اسکن ریوی تهویه‌ای/ پرفیوژنی (V- Q SCAN)

اسکن ریوی تهویه‌ای آزمایش دیگری است که برای بررسی گرفتگی و آمبولی ریه طراحی شده است. در این آزمایش، فرد بیمار مقداری گاز رادیو اکتیو را تنفس کرده که برای وی کاملاً بی‌خطر می‌باشد. همچنین مقداری رنگ در یکی از رگ های وی تزریق می‌شود.

پس از پخش شدن گاز و رنگ، پزشک معالج، تفاوت های ایجاد شده در اسکن را بررسی خواهد کرد و در صورتی که شریان‌ها دچار گرفتگی شده باشند، مقدار گرفتگی به راحتی با توجه به اختلاف حرکت گاز و رنگ در تصاویر اسکن مشخص می‌باشد.

مجدداً تأکید می‌شود که مواد رادیو اکتیو تست پرفیوژن دارای مقدار پرتو زایی بسیار کم بوده و خطری برای سلامتی فرد ندارد.

آنژیوگرافی ریوی

آنژیوگرافی ریوی نیز راه دیگری برای تشخیص آمبولی در عمل اسلیو یا شرایط دیگر گرفتگی می‌باشد. در این آزمایش، لوله کوچکی به نام سوند وارد یکی از رگ های بدن بیمار می‌شود که معمولا از طریق رگ پا این اتفاق می‌افتد.

سپس پزشک به آرامی سوند را هدایت کرده تا به قفسه سینه بیمار یعنی جایی که عمده سرخرگ‌های ریه قرار دارند، برسد. پس از رسیدن سوند به محل مورد نظر، پزشک رنگ مخصوصی را در سوند تزریق می‌کند و توسط اشعه ایکس به دیدن جزئیات در حرکت رنگ در رگ ها می‌پردازد تا از سطح گرفتگی، اطلاعات کامل به دست آورد.

آیا احتمال آمبولی در عمل اسلیو معده برای افراد مبتلا به واریس زیاد است؟

افرادی که به خاطر شغل خاص و یا شرایط و سبک زندگی دچار بیماری واریس در پاهای خود شده‌اند، همواره نگرانی زیادی در مورد تشدید ابتلا به آمبولی بعد از عمل اسلیو معده یا دیگر اعمال جراحی دارند و همین ترس باعث دوری آن ها از این نوع معالجات می‌گردد.

واریس و رگ های واریسی روی ساق پاها ایجاد می‌گردد و بسیاری از افرادی که از اضافه وزن رنج می برند، معمولاً این رگ ها را در پشت ساق پاهای خود مشاهده می‌کنند و به همین دلیل از انجام اعمال جراحی هراس دارند.

اما خبر خوب آن است که بر اساس نظر پزشکان فلوشیپ فوق تخصصی جراحی چاقی و لاپاراسکوپی پیشرفته مانند دکتر سلیمی، وجود واریس و رگ های واریسی در پشت ساق پا هیچ تأثیر و ارتباطی به لخته شدن خون و ایجاد آمبولی در عمل اسلیو معده ندارد و این بیماران مبتلا به واریس می‌توانند با خیالی آسوده کاندید انواع جراحی‌های چاقی شوند.

داروهای بعد از عمل اسلیو معده را چگونه باید مصرف نمود؟

اطلاع از داروهای پس از عمل اسلیو معده برای شخصی که تازه عمل کرده یا قرار است عمل کند، بسیار مهم و حیاتی است. بیمار باید دقیقاً بداند چه مراقبت‌هایی را بعد از عمل باید به انجام برساند.

داروها و قرص‌های بعد از عمل یکی از این مراقبت‌ها بوده و البته داروهای زیاد پیچیده‌ای نمی‌باشند. عدم مصرف یا اشتباه مصرف کردن داروهای بعد از عمل اسلیو معده، ممکن است بیمار را دچار عوارض و مشکلاتی نماید.

مصرف برخی از داروها مثل آمپول‌های جلوگیری از لخته خون، به اندازه خود عمل جراحی، مهم می‌باشد.

بعد از عمل اسلیو معده، دارویی به نام هپارین تجویز می شود. این داروهای رقیق کننده، با اتصال به برخی مواد موجود در خون از ایجاد لخته جلوگیری می‌نمایند.

استفاده از این دارو که به صورت آمپول تزریقی می‌باشد، برای بیماران بسیار راحت بوده و به صورت زیر جلدی تزریق می‌شود. معمولاً پزشکان جراح لاغری برای مدت ۲ تا ۳ هفته این دارو را برای بیمار تجویز می‌کنند.

بیمار باید این آمپول را با زاویه ۴۵ درجه و به صورت زیرجلدی به طور روزانه تزریق نماید

بیمار باید این آمپول را با زاویه ۴۵ درجه و به صورت زیرجلدی به طور روزانه تزریق نماید. زمان تزریق اهمیت زیادی ندارد ولی بهتر است هر روز در حوالی ساعت مشخصی تزریق گردد. این تزریق معمولاً در اطراف ناف یا ران یا بازوها به صورت زیر جلدی صورت می‌گیرد.

به جز داروی ضد لختگی خون، معمولاً قرص استامینوفن پانصد با زمان مصرف 8 ساعته، برای تسکین درد بعد از عمل برای کسانی که حساس‌تر هستند، پیشنهاد می‌گردد.

توصیه می‌شود حتی در صورت عدم وجود درد، بیمار در چند روز اول بعد از عمل به منظور جلوگیری از آمبولی در عمل اسلیو معده، همچنان این دارو را مصرف کند.

سایر دارو های مسکن که به آن ها NSAID گفته می‌شود، برای تسکین درد و مراقبت بعد از عمل اسلیو معده توصیه نمی‌شود. از نمونه این مسکن‌ها می‌توان ایندومتاسین ، پروفن (ژلوفن) ، ناپروکسن و … را نام برد. زیرا مصرف طولانی مدت این داروها باعث ابتلا به زخم معده می‌شود.

چگونه بعد از آمبولی، لخته‌های خون در شریان‌ها درمان می‌شوند؟

همان طور که کمی توضیح دادیم، لخته‌های خون در ریه با استفاده از داروهای ضد انعقاد از بین خواهند رفت و از بزرگ شدن آن ها توسط دارو جلوگیری خواهد شد. بعضی از داروها به صورت قرص و یا کپسول استفاده شده و بعضی از آن ها مستقیم به رگ تزریق می‌شوند.

بیشتر افرادی که برای لخته شدن خون در ریه یا همان آمبولی ریه تحت درمان قرار می‌گیرند، ابتدا در بیمارستان مورد مداوا قرار می‌گیرند. پس از مرخص شدن از بیمارستان، معمولاً بیماران دچار آمبولی، باید یک دوره سه ماهه یا گاهی بیشتر را پشت سر بگذارند.

اگر برای درمان افراد از تزریق داروی ضد لختگی خون در زیر پوست استفاده شود، به این روش درمان، هپارین می‌گویند. معمولاً بیماران مبتلا به آمبولی ریه باید تا چند ماه تحت نظر پزشک، دارو مصرف کنند زیرا باید به بدن زمان کافی برای از بین بردن همه لخته‌های خون داده شود.

ممکن است از روش درمان هپارین در روزهای اولیه بعد از مرخص شدن استفاده شود

ممکن است از روش درمان هپارین در روزهای اولیه بعد از مرخص شدن استفاده شود و چنان چه بیمار به هر دلیلی قادر به مصرف قرص نباشد، مجدداً از روش هپارین استفاده خواهد شد.

داروهای ضد لخته دیگری به صورت قرص نیز تولید شده‌اند. اگر پزشک معالجتان داروی ضد لخته را به صورت قرص تجویز کرده، حتماً دستور مصرف را جدی بگیرید و طبق برنامه دارو را استفاده نمایید. درصورتی که مصرف یک دوز را فراموش کردید، حتما با دکتر سلیمی تماس بگیرید.

هنگامی که شروع به مصرف داروی ضد لخته می‌نمایید، باید آزمایش خون انجام دهید. اگر داروی مصرفی شما وارفارین باشد، باید به صورت دوره‌ای آزمایش خون انجام دهید تا پزشک معالج با توجه به نتایج آزمایش خون، دوز مصرف دارو را به مرور زمان تغییر مجدد دهد.

باید توجه کنید که مصرف مقادیر زیادتر دارو، تأثیری در روند بهبودی نخواهد داشت و حتی ممکن است به خون‌ریزی شدید منجر شود.

خون‌ریزی یکی از ریسک‌های مصرف داروی ضد لخته است

در واقع خون‌ریزی یکی از ریسک‌های مصرف داروی ضد لخته بوده و به همین خاطر، بیمار و پزشک معالج همیشه باید مراقب علائم خونریزی باشند.

افرادی که برای درمان لخته خون قادر به مصرف دارو نیستند و یا دارو تأثیری روی بدن آن ها ندارد، می‌توانند از سایر روش‌های درمانی مثل فیلتر سیاهرگ زیرین (ICV) استفاده نمایند.

سیاهرگ بزرگ تحتانی یکی از رگ‌هایی است که خون را از پاها به قسمت بالایی بدن و در نهایت به قلب می‌رساند. فیلتر (IVC) وارد سیاهرگ تحتانی می‌شود و هر لخته خون بزرگی را که در مسیر فیلتر قرار دارد، از بین می‌برد.

یکی دیگر از روش‌های مقابله با آمبولی ریه، درمان لخته خونی با فیلتر وین می‌باشد. پزشک شما در شرایط زیر، ممکن است این روش فیلتر را برای شما تجویز کند.

در صورتی که قادر به مصرف وارفارین و یا سایر داروهای ضد لخته خون نباشید، یا بدن شما در صورت مصرف وارفارین یا دیگر داروهای ضد لخته، باز هم لخته خونی تولید کند. همچنین اگر حین مصرف داروی وارفارین و یا دیگر گونه‌های داروی ضد لخته خون، ایجاد خونریزی شدید می‌شود.

روش درمان فیلتر وین چیست؟

اما روش درمان فیلتر وین چیست؟ در این روش مقابله با آمبولی، برای قرار دادن فیلتر درون ورید، از کاتتر استفاده می‌کنند که به فیلتر وین معروف است. استفاده از فیلتر از حرکت لخته‌های خونی درون رگ به سمت راست قلب جلوگیری می‌کند. در نهایت این فیلتر مانع رسیدن لخته خون به ریه‌ها خواهد شد.

گاهی لخته ایجاد شده به قدری جدی و خطرناک است که می‌تواند موجب فشار خون پایین و در نهایت وارد شدن شوک به بیمار شود.

در صورتی که چنین اتفاقی رخ بدهد، پزشک داروهایی برای شما تجویز خواهد کرد که از طریق سوند کوچکی وارد بدن شده و به بهبود آمبولی کمک می‌نماید.

بعضی مواقع نیز هیچ کدام از روش‌های گفته شده کارساز نبوده و تنها راه، استفاده از جراحی مستقیم می‌باشد.

سکته آمبولی چیست؟

سکته آمبولی یا Embolic Stroke زمانی اتفاق می‌افتد که لخته خون در جایی غیر از مغز درون بدن تشکیل شده و به آرامی به سوی شریان‌های مغزی حرکت کرده و در عروق مغزی گیر بیفتد.

بعد از انسداد رگ ها و عدم خون‌رسانی به مغز، سکته اتفاق می‌افتد. آمبولی نوعی از سکته ایسکمیک است. سکته ایسکمیک به نوعی از سکته گفته می‌شود که در آن عروق مغزی مسدود می‌شوند.

مغز فاصله زیادی با قلب و ریه ندارد

به همین علت به ایسکمیک، سکته انسدادی نیز گفته می‌شود. مغز فاصله زیادی با قلب و ریه ندارد و به همین خاطر، اکسیژن و مواد غذایی به خوبی و به سرعت به آن می‌رسد.

چنان چه یکی از این عروق مسدود شود، دیگر انرژی برای کارکردن مغز فراهم نمی‌گردد و در نتیجه، فعالیت آن منطقه از مغز مختل می‌گردد. بعد از آن نیز،‌ طی چند دقیقه سلول‌های مغزی شروع به مردن می‌کنند.

علت بیشتر این نوع سکته‌های مغزی آمبولی، حباب‌های هوا هستند که بیشتر این لخته‌های هوایی در قلب یا قسمت بالای سینه و گردن تشکیل می‌گردند.

هنگامی که این حباب‌های هوایی به رگ های باریک و کوچک درون مغز برسند، داخل آن ها گیر کرده و باعث انسداد می‌شوند و در نتیجه جریان خون به مغز قطع می‌شود.

بعضی مواقع نیز این لخته‌ها از جنس قطعات چربی و یا پلاکت هستند. آمبولی می‌تواند به علت ضربان قلب غیر طبیعی یا فیبریلاسیون دهلیزی اتفاق بیفتد. اگر ضربان قلب به صورت یکنواخت و منظم نواخته نشود، می‌تواند منجر به تشکیل آمبولی مغزی شود.

شاید قبلاً شنیده باشید که به کسی آمپول هوا تزریق شده و به همین دلیل وی فوت کرده است. دقیقاً طرز کار این حباب‌های هوایی بدین گونه می‌باشد.

علائم سکته آمبولی چیست؟

سکته‌های آمبولی معمولا بدون هیچ گونه علامت و به صورت ناگهانی اتفاق می‌افتند. کلیه علائم آمبولی مغزی پس از سکته نمایان شده و از نشانه‌ها می‌توان حدوداً فهمید که کدام ناحیه از مغز آسیب دیده است.

از علائم عمومی سکته آمبولی می‌توان به مشکل در تکلم و عدم درک صحبت اطرافیان، مشکل در راه رفتن، بی‌حسی در یکی از اندام‌ها یا یک نیمه صورت و فلجی موقت قسمتی یا تمامی از بدن اشاره نمود.

البته این علائم از فردی به فرد دیگر با توجه به شرایط سنی، جنسیت، مشکلات زمینه‌ای، بیماری‌های قبلی و دیگر پارامترها کاملاً متفاوت است.

به طور کلی می‌توان از علائم سکته آمبولی به مشکلات عضلانی شامل ناهماهنگی اعضاء بدن، سفتی عضلات، احساس ضعف در نیمه یا کل بدن و فلجی در نیمه بدن یا صورت نام برد.

علائم شناختی

دسته دیگر، علائم شناختی بوده که شامل سردرگمی ذهنی، تغییر سطح آگاهی و هوشیاری، بی‌حالی غیر طبیعی، مشکل در بینایی و تشخیص افراد و اشیاء اطراف توسط ذهن، تاری دید و حتی نابینایی، آفازی یا مشکل در تکلم پس از سکته،

لکنت زبان، سرگیجه، احساس ضعف، مشکل در بلع، حالت تهوع و خواب آلودگی نام برد. کلیه این نشانه‌ها به صورت ناگهانی ظاهر شده و حاکی از بروز سکته آمبولی می‌باشد.

در صورت مشاهده شروع هر یک از حالات و علائم ظاهری در بیمار، باید سریعاً با اورژانس تماس گرفته و از متخصصان پزشکی برای ارزیابی و کمک به درمان وی، استفاده نمود.

سکته آمبولی چگونه درمان می شود؟

کلیه سکته‌ها به خصوص سکته آمبولی، خطرناک‌ترین اتفاقات و صدمات برای زندگی انسان به شمار می‌روند و به علت این که جریان خون باید مجدداً در سریع‌ترین حالت ممکن به مغز برگردد، هر ثانیه پس از این اتفاق، برای بیمار بسیار حیاتی و مهم است.

پزشک ممکن است از داروهای ضد لخته خوراکی یا تزریق داخل وریدی استفاده کند. همچنین درصورت نیاز از کاتتر برای برداشتن لخته خون استفاده نماید.

در شرایط بحرانی‌تر، آزمایش‌های زیر برای تشخیص بهتر و درمان سکته مغزی پیشنهاد می‌گردد:

سی‌تی‌اسکن CT scan:

در این آزمایش از اشعه ایکس برای تصویر برداری از عروق گردن و مغز استفاده می‌شود. تصاویر ایجاد شده از اشعه ایکس، مقدار خونریزی و بافت سخت مثل استخوان‌ها را دقیقاً مشخص می‌نماید.

ام آر آی MRI:

از این آزمایش برای مشاهده درون بافت‌های نرم مثل مغز و عروق، استفاده می‌شود و تصاویر بهتری از ام آر آی به دست می‌آید.

سونوگرافی شریان کاروتید Carotid ultrasound:

این آزمایش از امواج صوتی اولتراساوند برای تشخیص گرفتگی داخل شریان کاروتید استفاده می‌کند. اگر دیواره رگ را چربی فرا گرفته باشد، این آزمایش می‌تواند به تشخیص آن کمک زیادی بنماید.

اکو قلب Echocardiogram:

اکوکاردیاگرام یک دستگاه خاص است که با کمک امواج صوتی می‌تواند به تشخیص محل شروع لخته خون و مسیر رسیدن آن به مغز کمک نماید.

خون بیمار نیز می‌تواند در تشخیص آسیب‌های رسیده به وی کمک نموده لذا پزشک معالج، ممکن است از بیمار آزمایش خون بگیرد تا با بررسی مواردی مثل سرعت لخته شدن خون، این که آیا مواد شیمیایی حیاتی خون بیمار نامتعادل است، سطح قند خون و مقدار عفونت در بدن به تشخیص بهتر آمبولی بپردازد.

برای جلوگیری از سکته‌های بعدی، جراح ممکن است تصمیم بگیرد رگ‌هایی که گرفته‌اند را باز نماید. لذا ممکن است از استنت برای باز نگه داشتن عروق استفاده کند.

عوامل موثر در بهبودی پس از آمبولی مغزی چیست؟

بعد از آن که بیمار از شرایط بحرانی سکته عبور کرد، مرحله درمان و بهبودی طولانی مدت برای وی شروع می‌شود. در این مرحله، بیمار باید به باز گرداندن توانایی‌های از دست داده خود پرداخته و برنامه توان‌بخشی را شروع نماید.

برنامه توانبخشی و درمانی بیمار، بستگی به مقدار آسیب وارد شده به مغز و توانایی‌های از دست رفته وی دارد و با توجه به این شرایط، تحت مراقبت‌های ویژه قرار می‌گیرد.

سکته‌های آمبولی می‌تواند ناشی از عوامل دیگری مثل تورم مغزی، ذات الریه، عفونت مجاری ادراری، تشنج، افسردگی، زخم بستر، درد شانه و ترومبوز ورید عمقی باشد.

آمبولی مغزی می‌تواند به عواقبی مثل آفازی یا مشکل صحبت کردن و درک گفتار، فلجی نیمه بدن، مشکل حرکت دادن یک طرف بدن، بی حس (لمس) شدن نیمه بدن، و یا مشکل در حس یک طرف بدن منجر گردد.

عواملی مثل فشار خون بالا، کلسترول بالا، سیگار کشیدن، چاقی مفرط، ورزش نکردن و استفاده از مواد مخدر نیز در بروز آمبولی مغزی مؤثر می‌باشند.

تحقیقات نشان می‌دهد که مردان در معرض خطر بالاتری برای سکته مغزی نسبت به زنان هستند

تحقیقات نشان می‌دهد که مردان در معرض خطر بالاتری برای سکته مغزی نسبت به زنان هستند، ولی مرگ و میر ناشی از آمبولی مغزی در زنان بیشتر از مردان می‌باشد. همچنین افرادی که سابقه خانوادگی سکته مغزی دارند، یا افرادی که قبلا سکته خفیف داشته‌اند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

عوامل فرعی دیگری مثل سن بالای ۴۰ سال، زایمان اخیر، وجود بیماری‌های خود ایمنی مانند دیابت یا لوپوس

قلبی و نقص مادرزادی در ساختار قلب نیز به احتمال ابتلا به آمبولی مغزی کمک می‌نماید.

نتیجه‌گیری و سخن پایانی

با مطالعه این مقاله، اطلاعات نسبتاً جامعی از خطرات گرفتگی شریان‌های ریوی و قلبی و مغزی به دست آوردیم و در مورد علل طبیعی لخته‌ها و شرایط مؤثر ایجاد آمبولی در عمل اسلیو به آگاهی‌های فراوانی دست یافتیم تا با استفاده از این آگاهی‌ها بتوانیم بدون ترس به انجام این اعمال جراحی اقدام نموده و یا اقدامات پیشگیرانه مورد نیاز را در این رابطه انجام دهیم.

برای داشتن یک جامعه سالم، هر کس باید سعی کند که به حفظ وزن نرمال، رعایت یک رژیم غذایی غنی از میوه‌ها و سبزیجات، ورزش منظم، عدم مصرف مشروبات الکلی و هر گونه مواد دخانیاتی و مخدر اهتمام داشته

و در صورت داشتن کلسترول بالا، دیابت یا بیماری‌های خود ایمنی مزمن، با پزشک خود به طور منظم دیدار داشته و با نظارت بر وضعیت سلامتی و پیروی از توصیه‌های پزشکان، به جلوگیری یا محدود کردن عوارض احتمالی ابتلا به آمبولی و سکته، کمک نماید.

منبع:

https://cutt.ly/ZFzRIao